Tədqiqatın elmi yeniliyi və praktiki əhəmiyyəti. Tədqiqatın elmi
yeniliyi aĢağıdakılardan ibarətdir:
-Müstəqillik əldə etdikdən sonra respublikada sığorta iĢinin inkiĢafı
mərhələli Ģəkildə təhlil edilir,
- Dövlət Nəzarət Xidməti Sisteminin fəaliyyəti və beynəlxalq
əlaqələri təhlil olunur
-Sığorta nəzarəti sistemi Ģəraitinin yaxĢılaĢdırılmasına dair təkliflər
verilir,
- Ölkəmizin sığorta sisteminin dünya sığorta sisteminə harmonik
inteqrasiyasına nail olunması,
- Sığorta nəzarəti sisteminin beynəxalq standartlara uyğunlaĢdırılması
üçün təkliflər verilir.
6
Tədqiqatın təcrübi əhəmiyyəti tədqiqatın nəticələrindən və
təkliflərindən sığorta faəliyyətinin səmərəliliyin artırılmasında nəzarət
sisteminin təkmilləĢdirilməsi zamanı istifadə etməkdən ibarətdir.
İşin həcmi və strukturu Dissertasiya iĢi giriĢ , üç fəsil, nəticə adda
istifadə edilmi ədəbiyyat siyahısından ibarət olmaqla 91 səhifədən ibarətdir.
Dissertasiya iĢində 7 cəvdəl və qrafik verilmiĢdir.
7
Fəsil I Sığorta fəaliyyətinin və Nəzarət sisteminin nəzəri
metodoloji əsasları
1.1 Sığorta fəaliyyətinin nəzəri əsasları,mahiyyəti və prinsipləri
Müasir iqtisadi münasibətlər sisteminin mühüm həlqələrindən biri də sığorta
iĢidir. O, iqtisadiyyatda özünəməxsus funksiyalar yerinə yetirilməsi ilə bağlı olan
maliyyə münasibətlərinə aid olub, cəmiyyətin həyat qabiliyyətinin ən vacib
amillərindən biri hesab olunur. Buna görə də, sığortanın ölkə iqtisadiyyatındakı
rolunun gündən-günə dinamik Ģəkildə artması bir iqtisadi kateqoriya kimi onun
yenidən əsaslı Ģəkildə öyrənilməsi və qiymətləndirilməsi aktuallığını ön plana çəkir.
BəĢəriyyətin keçdiyi tarixi inkiĢaf yoluna nəzər saldıqda məlum olur ki, məhz
məhsuldar qüvvələrin sayındakı artım sığorta iĢinin bir iqtisadi kateqoriya kimi
yaranması və inkiĢafı zərurətini yaratmıĢdır. Hər bir ictimai –iqtisadi quruluĢun
özəyini istehsal münasibətləri və məhsuldar qüvvələrin vəhdətini əks etdirən müəyyən
istehsal forması təĢkil etdiyindən, məhsuldar qüvvələrin təsiri nəticəsində istehsal
vastələri ilə biliyə, istehsal təcrübəsinə malik olan cəmiyyətdə əldə edilən əmlakın və
əmlak maraqlarının müdafiəsi sahəsində yeni münasibətlər sistemi sığorta
münasibətləri formalaĢmağa baĢlamıĢdır. Bizim Eranın I əsrində qədim Çin
ticarətçiləri də risklərdən qorunma mexanizmini ixtira etmiĢdirlər. VII əsrdən Ġslam
dini hüququnda qarĢılıqlı köməkləĢmənin fərqli formalarda strukturlarının kamil
sığorta amillərini meydana gətirmiĢdir. XXII əsrdə Ġtalianın Ģimal regionlarında
ticarətçilər tərəfindən sığorta əməliyyatlarının həyata keçirlməsi haqqında müəəyyən
tarixi mənbələr vardır. XVI əsrin axırlarında Böyük Britaniya tərəfindən artıq
gəmiçilik sığortası təcrübəsi tətbiq olunurdu.London Ģəhərinin ətrafındakı
qəhvəxanalara toplaĢan ticarətçilər və sığorta əməliyyatları Ģəxsi iĢlərimi qururdular.
Məhz həmin qəhvəxanalardan biri də hazırki dünya Ģöhrətli Lloyd
Korperasiyasının banisi Eduard Lloyda məxsus idi.Həmin dövrdən XIX-cu əsrin 50-ci
8
illərinədək Avropada yalnız yuxarıda qeyd etdiyimiz sığorta sinifləri mövcud idi. XIX-
cu əsrin
ortalarından baĢlayaraq artıq sənaye inqilabının nəticələri özünü göstərməyə baĢladı.
Aqrar təsərrüfatdan sənaye manufaktura bazisli cəmiyyətə keçid prosesi zamanı iri
fabriklər qurulur, urbanizasiya prosesi güclənir, sənaye və ticarət dinamik templə
inkiĢaf edirdi. Bütün bu proseslər yeni növ risklərin yaranması ilə nəticələndi və
bazarlarda sığortanın yeni-yeni formalarına tələbat meydana gəldi.
Sığorta, sadə səkildə demis olsaq, dəymis zərərlərin kompensasiya edilmə
əməliyyatlarıyla sıx əlaqədə olub sıgorta olunmusların əmlak maraqlarının müdafiə
olunması vasitəsidir. Sıgorta əməliyyatının aparılması təcrübəsi belə münasibətlərin
çox mükəmməl bir formasını yaratmısdır: ixtisaslasmıs təskilat (sıgortaçı) sıgorta
olunanların pay haqqları hesabına sıgorta fondu qurur və onlara dəymis ziyanı sıgorta
ödəmələri ilə təchiz edir.
Sıgorta, maliyyə kateqoriayasıyla ilə birgə qarsılıqlı formada sıx baglı olan
iqtisadi məhfumdur. Maliyyə münasibətlərindəki kimi, sıgorta da pul vəsaitlərinin
dövriyəsinə həmçinin pul vəsaitinin paylanmasını prosesində istirak edən təyinata
uygun fondların vəsaitlərinin formalasdırılması və istifadəsi üçün tələb olunan
məbləgə söykənir. Həmçinin sıgorta sektoru üçün maddi və ya digər zərərlərin
ödənilməsi üçün müəyyən olunmus mənfəət və yıgılmıs pul vəsaitlərinin paylanması
ilə baglı olan iqtisadi əlaqələr də səciyyəvidir. Məhz buna görə də sıgorta, pul Ģəklində
olan dəyərin gözlənilən dövriyyəsiylə baglıdır.
Sığortanı bir iqtisadi kateqoriya kimi səciyyələndirən aĢağıdakı xususiyyətləri
də qeyd etmək gərəkdir;
1. Sığorta prosesi zamanı, sığorta hadisəsinin həyata keçməsi nəticəsində maddi
və ya digər itkilərin konpensasiya edilməsinə yönləndirilən pul vəsaitlərinin
bölüĢdürülməsi üzrə münasibətlər meydana gəlir. Bu əlamətinə görə sığorta, ictimai
istehsalın sığorta müdafiəsi kateqoriyasına bənzəyir.
2. Bir və ya bir neçə təsərrüfatda baĢ verən itkilərin məbləğinin bərabər formada
bölüĢdürülməsi ilə bağlı olan iĢtirakçılar arasındakı qapalı bölüĢdürücü münasibətlər
9
forması da sığorta prosesi üçün xarakterikdir. Zərərin bu cür qapalı Ģəkildə
paylaĢdırılması, zərərçəkən təsərrüfatlarının, bir qayda olaraq, sığorta iĢtirakçılarının
sayından az olmasına söykənir.
Zərərin qapalı səkildə bölüsdürülməsi üçün sıgorta istirakçılarının müəyyən
edilmis sıgorta haqqlarının hesabına təsəkkül tapan təyinatlı məqsədli maliyyə-sıgorta
fondları qurulur. Fondun vəsaitləri yalnız onu təskil edən istirakçılar tərəfindən istifadə
olundugu üçün, sıgorta haqqının miqdarı , onların hər biri üçün bölüsdürülən itki
payını ifadə edir. Buna görə də, sıgorta əməliyyatı istirakçılarının əhatə dairəsi nə
qədər genis olarsa, sıgorta haqqlarının məbləgi də bir o qədər az, sıgorta isə daha
məqsədəuygun və faydalı olar. Sıgorta prosesində milyona qədər sıgortalı istirak
etdikdə və yüz milyonlarla əmlak sıgorta edildikdə ,minimum sıgorta haqqlarının
vasitəsilə maksimum zərəri ödəmək imkanı yaranır.
Zərərin qapalı səkildə bölüsdürülməsi özəlliyi sıgortanı digər maliyyə
kateqoriyalarından köklü formada ayırır. Məsələn, dövlət büdcəsinin gəlirləri
təskilatların və vətəndasların ödəmələri hesabına formalasır, lakin səfərbər olunmus
pul vəsaitlərinin istifadəsi, bu məbləgləri ödəyən tədiyəçilərin fəaliyyətindən kənarda
qalır.
3. Sığorta prosesində itkinin nəinki regional vahidlər üzrə, həmçinin müəyyən
zaman kəsiyində paylaĢdirılması xusüsusi önəm daĢıyır.
Sığorta olunmuĢ təsərrüfatlar arasında sığorta fondunun cari il ərzində ərazi
cəhətdən effektiv Ģəkildə paylaĢdırılması üçün kifayət qədər geniĢ ərazi və sığorta
olunan əmlaklarının nəzərə çarpan dərəcədə çox olması tələb olunur. Yalnız bu
Ģərtlərə əməl etməklə,geniĢ ərazilərdə təbii fəlakətlərin baĢ verməsi nəticəsində
dəymiĢ zərəri bölüĢdürmək mümkün olur. Fövqəladə hadisələrin baĢ verməsinin
təsadüfi əlamətlərinə uyğun olaraq , zərərin zaman üzrə bölüĢdürülməsi bir təsərrüfat
ilinin çərçivəsindən kənara çıxır. Fövqəladə hadisələr ardıcıl bir neçə il baĢ verməyə
də bilər və onların baĢ verməsini qabaqcadan proqnozlaĢdırmaq mümkün deyil. Buna
görə də ehtiyat fondlarının təĢkil olunması məqsədilə daxil olan sığorta ödəmələrinin
müəyyən faizi uğun dövr ərzində ehtiyatda qorunması zərurəti yaranır.
10
4. Sığortanın səciyyəvi xarakteristikalrından biri də sığorta fonduna səfərbər
olunmuĢ vəsaitin sığorta ödəmələri Ģəklində geri qaytarılması ilə baölıdır. Sığorta
ödənmələri iki hissədən - sığortanı həyata keçirən sığorta təĢkilatının saxlanılması
üçün nəzərdə tutulan əlavə xərclərdən ibarət olan sığorta tariflərinə və mümkünolan
zərərin konpensasiya edilməsi üçün təyin olunan netto - ödəmələrə əsasən təyin
edilir. Netto ödəmələrin miqdarı , müəyyən ərazi miqyasında həyata keçirilən hesabat
dövrü (beĢ ildən on ilə qədər) üzrə olan mümkün itkilərə əsasən təyin edilir. Buna görə
də müəyyən zaman dövrü ərzində zərərin ödəniĢ forması netto ödəniĢlərin məbləği
kimi elə həmin əraziyə qaytarılır.Vəsaitlərin geri qaytarılması xüsusiyəti sığortanı
müəyyən kredit kateqoriyasına bənzədir.Məhz buna görə də sığorta yalnız maliyyə
deyil, yeri gəldikdə kredit kateqoriyası kimi də fəaliyyət göstərir.
Hazırkı dövrdə sığorta bazar iqtisadiyyatının daimi Ģəkildə dinamik tempdə
inkiĢaf edən sektorlarından biridir. Özünəməxsus Ģəkildə tələb-təklif qanunları olan
bazarın mövcud olduğu yerdə mütləq Ģəkildə risklər də özünü göstərir. Əmlak
maraqlarına zərər dəyməsi fərqli səbəblərdən baĢ verə bilər. Belə bir prosesin baĢ
verməsinə həm əmlak sahibinin Ģəxsi məsuliyyətsizliyi, həm də müxtəlif proqnoz
olunmayan hadisələr səbəb olur. Həmin bu gözlənilməyən fövqəladə hallar əmlak
sahibinin maraqlarına ziyan vura biləcək risklər adlanır.
Qeyd etmək lazımdır ki, heç də bütün risklər sığortalana bilmir. Sığortanın
verdiyi üstünlüklərdən istifadə edə bilmək üçün qeydə alınan risklər müəyyən
xüsusiyətlərlə səciyyələnməlidir:
1) Ehtimal olunan riskin həyata keçməsi nəticəsində sığortalıya dəymiĢ zərərin
miqdarı pul vasitəsiylə ölçülə bilən halda olmalıdır. Məsələn, evin yanğın nəticəsində
istafadəyə yarasız hala düĢməsi, mənfəətdən məhrum olma, məhkəmənin çıxardığı
qərar ilə təyin edilmiĢ təzminat ödənilməsi – bütün bu sadalananlar müəyən bir məbləğ
miqdarı ifadə olunur.
2)Sığorta ediləcək risklə əlaqəli həyata keçmiĢ nəzərəçarpacaq dərəcədə çox
sayda hadisələr olmalıdır. Belə ki ,sığorta təĢkilatı ona gorə qarant verə bilər ki, o, mə-
ruz qalmaq ehtimalı yüksək olan risklər üzrə ümum daxil yaradır və daxilin çox az
11
üzvü hər hansı bir ildə ziyan görür.Hər hansı bir risk altında qalmaq ehdtimalı aĢağı
olduqda isə belə bir əməliyyat aparmaq heç də məqsədə uyğun olmazdı ,çünki bu
stuasiyada kassada çox az bir məbləğ toplanır, bunun əvəzində isə ehtimal olunan
hadisə həyata keçdiyi halda tələb olunan sığorta ödəniĢinin miqdarı yığılan sığorta
haqqlarından böyük olur.
3) SığortalanmıĢ risklərin bir digər xarakterik forması odur ki,sonnəticədə heç
bir qazanc və ya mənfəət əldə olunmur. Sadəcə olaraq itkilər konpensasiya olunur.
4) Riskin bir digər xususiyyəti də budur ki baĢ verən hadisə tamamilə təsadüfi
xarakter daĢımalıdır.
5) Riskin sığortalanması Ģərtlərindən biri də onun cəmiyyətə və ictimaiyyətə
zərər verə bilən bir fəaliyyətin ucbatından baĢ verməməsidir. Belə ki ,məhkəmənin
qərarı ilə qanunuauyğun müəyyən edilmiĢ cərimələnmədən sığorta heç bir halda
cəmiyyət üçün məqsədəuyğun və ədalətli addım kimi qiymətləndirilə bilməzdi
.Cərimələmə bir cəzalandırma metodudur və qanuna zidd əməllər törətmiĢ Ģəxsin bu
cəzadan sığorta vasitəsilə asanlıqla xilas etməsi onu bu cür addımları yenidən atmağa
stimullaĢdıra bilər.
6) Sığorta təĢkilatı tərəfindən tələb olunan sığorta haqqı məntiqli məbləğdə
olmalıdır ki, bu da sığortalanması lazım olan risklərə müəyyən həddlər qoyur.Tez-tez
reallaĢan risklərdən sığortalanmaq üçün daha yüksək sığorta haqqının tələb olunması
kifayət qədər məntiqlidir.
7)Ən nəhayət ,sığortalanan riskin baĢ verməsi səbəbilə itkilərlə üzləĢildiyi
halda sığorta olunan Ģəxsin zərər görmə ehtimalı olmalıdır.
Sığorta riskləri- maliyyə, iqtisadi, daĢınmaz və danıĢına bilən əmlak , təbii
,siyasi risklər Ģəklində olur. Əmlak riski- əmlakın, zəlzələ, daĢqın, yanğından və digər
fövqəladə hallardan təsadüfi Ģəkildə zərər görməsidir.Maliyyə riski- kredit
müqaviləsindən olan risk, tədavül xərclərinin,artan infilyasiya səbəbilə istehsal
xərclərinin gözlənilmədən yüksəlməsi və s. ilə əlaqədar riskdir.Ġqtisadi risk-qəbul
olunmuĢ qərarların və ya həyata keçirilən fəaliyyətin təsadüflüyü nəticəsində baĢ
verniĢ zərərin mümkünlüyüdür. Siyasi risk- dövlət orqanları və ya təĢkilati qruplar
12
vasitəsilə siyasi motivlər səbəbilə subyektləri təhlükə qarĢında qoyan qorxu riskidir.
Siyasi risk özündə xüsusən hərbi əməliyyatları, xalq üsyanlarının, ticarət və valyuta
mübadilələrinin qadağan edilməsini birləĢdirir. Təbii risklərə-,sel,daĢqın,güclü qar və
s. hadisələr daxildir.
Sadalanan risklər svilizasiyaya müəyyən zərərlər vura bilər. Zərərlər maddi
olmaqla bərabər, bədbəxt hadisələrin təzahürü nəticəsində fiziki Ģəkildə də ola bilər.
Məhz bu səbəbdən bəĢəriyyət daim öz mənafelərinin qorunmasının daha səmərəli
üsulu kimi risklərin sığortalanmasına meyl göstərir.
Bazar iqtisadiyyatına keçid dövründə dövlət Ģirkət və vətəndaĢlara dəyən
arzuolunmaz təbii, texnogen və digər hadisələr nəticəsində dəyən zərərləri tam Ģəkildə
konpensasiya etmək iqtidarında deyildir. Bu baxımdan sığorta onların maddi
maraqlarının müdafiəsinin qarantı kimi çıxıĢ edərək, cəmiyyətin sosial-iqtisadi
sabitliyini təmin etmiĢ olur. Sığorta fəaliyyəti ilə məĢğul olan təĢkilatların resursları
geniĢmiqyaslı yatırımların perspektivli istehsal və qeyri-istehsal sahələrinə
yönəldilməsinin etibarlı qaynağı kimi rol oynayır.
Sığorta istehsal münasibətlərinin ən mühim həlqərindən biridir. O əsasən ictimai
istehsal fəaliyyəti zamanı meydana çıxan maddi zərərlərin konpensasiya edilməsi ilə
bağlıdır. Normal təkrar istehsal fəaliyyətinin ən vacib elementlərindən biri istehsalın
fasiləsizliyin təmin olunmasıdır. Əgər ictimai istehsal prosesi təbiət hadisələri və digər
zərərli proseslərin nəticəsində dayanırsa,belə olan halda cəmiyyət üçün belə
vəziyyətlərdən zərər görməmək məqsədilə qabaqcadan hazırlıqların görülməsi
vacibdir. Çünki ictimai istehsal prosesi riskli xarakter daĢıyır. Bu özünü ilk növbədə
özünü insan mənafeyi və təbiətin dağıdıcı təsirləri arasındakı ziddiyyətlərdə
göstərməyə baĢlayır. Belə stiuasiyalar insan iradəsindən kənar olaraq baĢ verir və
onların ağır nəticələrini müəyyən qədər aradan qaldırmaq məqsədilə sığorta
müdafiəsindən istifadə olunur. Bu, ilk növbədə, özünü ictimai istehsal prosesinin
sığortalanması və ya qorunması formasında göstərir.
Bir iqtisadi anlayıĢ olan sığorta maliyyə kateqoriyasının əvəzolunmaz tərkib
hissəsidir. Bununla bərabər, maliyyə ümumilikdə yığımların və gəlirin bölgüsü və
13
yenidən bölgüsü ilə bağlıdırsa belə olan halda sığorta yalnız yenidən bölgü
münasibətlərini özündə ehtiva edir. Ġqtisadi anlayıĢ kimi sığortanın özünə
məxsusluğunu səciyyələndirən aĢağıdakı mahiyyət prinsiplərini misal göstərmək olar:
1. Sığortalama prosesi zamanı pulun yenidənbölgüsü münasibətləri meydana
gəlir ki, bu da qıraq, əvvəlcədən təyin oluna bilməyən və dağıdıcı hadisələrin
mövcudluğu ilə Ģərtlənir. Məhz həmin bu hadisələrin baĢ verməsi nəticəsində milli
iqtisadiyyata və vətəndaĢlara maddi və mənəvi fiziki olmaqla bir sıra zərərlər dəyir.
2. Sığorta prosesi zamanı sığorta tərəfləri arasında dəymiĢ zərərin konpensasiya
edilməsi prosesi həyata keçirilir. Sığorta tərəfləri deyildikdə, sığorta edənlərlə sığorta
eolunanlar baĢa düĢülür. Bu tip yenidənbölgü münasibətləri, qanuna uyğun Ģəkildə tam
olaraq təsərrüfatı və bütün ölkə hüdudlarını deyil, ictimai həyatın müəyyən hissələrini
özündə ehtiva edən itkilərin spontan xarakter daĢıması ilə Ģərtlənir. Bu zaman sığorta
tərəfləri nə qədər çox olarsa, onda zərərin ortadan götürlməsindən müvafiq olaraq hər
bir sığorta eden tərəfə adambaĢı o qədər az miqdarda pul düĢər. Zərərin konpensasiya
olunmasının ən əlveriĢli metodu sığortalamadır. Bu əlveriĢlilik, sığorta fəaliyyəti ilə
məĢğul olan Ģəxlərin və sığorta olunan əmlakların sayı artdıqca mütanasib olaraq daha
da artır. Sığorta həmçinin pul vəsaitlərinin sığorta fondu adlanan vahid bir fondda
toplanmasını təmin edir. Belə hallarda hər bir sığortaçı maksimum zərəri minimum
xərclərə aradan qaldırmaq imkanına malik olur.
3. Sığorta itkilərin həm vaxtında həmdə ərazi vahidləri üzrə ppaylaĢdırılması nı
təmin edir. Bu zaman bir il ərzində sığorta fondunun vəsaitlərinin səmərəli ərazi
bölgüsü üçün geniĢ ərazilər və çoxlu sayda sığorta obyektinin mövcud olması
gərəkdir. Ġtkilərin lazimi anda aradan qaldırılması fövqəladə halların təsadüfi xarakter
daĢıması ilə əlaqədardır. Ona görə ki belə fövqəladə vəziyyətlər hər zaman baĢ vermir
və onların baĢ verəcəyi vaxtı qabaqcadan proqnozlaĢdırmaq mümkün deyildir.
4. Ġtkilərin örtülü formada konpensasiya olunması sığorta fondunda səfərbərliyə
alınmıĢ vəsaitlərin bilavasitə geri qaytarılmasını Ģərtləndirir. Hər bir sığorta olunanın
sığorta fonduna ayırdığı sığorta ödəmələrinin yalnız bir təyinat məqsədi var ki, o da
müəyyən ərazidə və müəyyən zaman ərzində zərərin real məbləğinin ödənməsidir.
14
Buna görə də sığorta ödəmələrinin məbləği dəymiĢ ziyanın qarĢılanması formasında
geriyə qaytarılır.
Sığorta kateqoriyasının iqtisadi mahiyyətini onun iqtisadi məzmunundan
ayırılması daha məqsədə uyğundur. Məlum olduğu kimi mahiyyət apriori anlayıĢdır,
məzmun isə daimi olaraq yenilənilərək , ictimai-iqtisadi quruluĢların hər birində
özünün
əlamətlərinə
malik
olaraq,
sığotanın
icitmai-tarixi
növlərini
müəəyənləĢdirir.Sığortaya verilmiĢ tərif onun hazırki cəmiyyətdə mövcud olan
məzmununu xarakterizə e-dir. Sığortanın iqtisadi mahiyyəti, onun ictimai
məqsədlərində ifadə olunmuĢ funksiyalarında daha yaxĢı dərk olunur.Funksiyalar
sığortanın maliyyə sisteminin bir hissəsi kimi xüsusiyyətlərini aydınlaĢdırmağa
yardım edən təzahür xüsusiyyətləridir. Maliyyə anlayıĢı öz iqtisadi mahiyyətini hər
Ģeydən öncə bölgü funksiyası vasitəsilə ifadə edir. Bu funksiya özünü sığortanın
funksiyalarında göstərir. Sığortanın bazis etibarilə dörd vacib funksiyası vardır.
Bunlar aĢağıdakılardan ibarətdir:
- risk funksiyası;
- qabaqcadan xəbərdar edici funksiyası;
- yığım funksiyası;
-nəzarət funksiyası.
|