Dr. Carol S. Dweck
Projede, lise üçüncü sınıf öğrencilerine gelişme düşüncesini na
sıl öğrettiğimizi sonra anlatacağım. Size
şimdi onlara bu düşünce
tarzını öğretmenin çabalamayı onlara nasıl mümkün kıldığından
bahsetmek istiyorum. Bir gün yeni bir grup öğrenciye gelişme dü
şüncesini tanıtıyorduk. Jimmy -gruptaki en zorlu, dışarıya kapalı, az
çaba gösteren öğrenci- gözleri yaşlı baktı ve "Yani aptal olduğumu
mu ima ediyorsunuz?" dedi.
O günden itibaren, çalıştı. Eskiden hiç
zahmet
etmediği halde, ödevlerini yapmak
için geç saatlere kadar
ayakta kalmaya başladı. Ödevlerini zamanından erken teslim etme
ye, öğretmenlerinden yaptığı ödev hakkındaki fikirlerini almaya ve
sonra onları tekrar düzelterek geri vermeye başladı. Artık o, çok ça
lışmanın sizi incinebilir yapan bir şey olmadığına inanıyordu. Çok
çalışmak onu daha akıllı yapan bir şeydi.
AklmlZI Keşfetmek
Geçenlerde yakın arkadaşlarımdan biri, bana yazdığı bir şiiri ver-
di. Bu şiir bana Jimmy'yi ve onun çabalamasını hatırlattı. Arkadaşı
mın ikinci sınıf öğretmeni Bayan Beer, her öğrencisinin bir (taslak)
portresini çizmişti ve at şeklinde de kesmişti.
Sonra kestiği bütün
at �killerini tahtaya dizdi ve gelişme düşüncesini mesajını yolladı:
''Atınız sadece beyniniz kadar hızlıdır.
Her yeni şey öğrendiğinizde,
atınız bir adım ilerleyecek."
Arkadaşım "beyin" ifadesinden o kadar emin değildi. Babası ona
her zaman, "Kendini geliştirebilmek için çenen fazla düşük, çene
ne göre de çok küçük bir beynin var" demişti. Üstelik herkesin atı
öğrenme koşusuna katılmışken. Özellikle de sınıfın
dahileri Hank
ve Billy'nin atları kendilerini bir anda herkesin
önüne geçmişken,
onun atı başlangıç noktasında sadece oturuyor gibiydi. Ama arka
daşım yarışa devam etti. Becerilerini geliştirmek için annesiyle çizgi
romanlar okumayı sürdürdü ve anneannesiyle okey oynarken sayı
larla toplama yapmaya devam etti.
8 8
Dostları ilə paylaş: