En dogru şEKİlde
Yüklə 2,22 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
Telegram: @cinciva
Dr. Carol S. Dweck önemli bir okul yeteneğini ölçtüğünü söyledik. Onlara başka bir şey anlatmadık. Sonra bu sınav hakkında sorular sorduk. Önce, onlara yaptığımız tanımlamayı kabullenip kabullenmediklerinden emin olmak istedik ve sorduk: Bu sınavın önemli bir okul becerisini ne kadar ölçtüğünü düşünüyorsunuz? Hepsi daha önce verdiğimiz bil giyi benimsemişlerdi. Daha sonra sorduk: Bu sınavın sizin ne kadar akıllı olduğunuzu ölçtüğünü düşünüyor musunuz? Bu sınavın siz büyüdüğünüzde ne kadar akıllı olacağınızı ölçtüğünü düşünüyor musunuz? Gelişme düşüncesi tarzına sahip öğrenciler sınavın önemli bir okul yeteneğini ölçtüğü konusunda söylediklerimizi kabullenmiş lerdi ancak sınavın ne kadar akıllı olduklarını ölçtüğünü düşünmü yorlardı. Ve elbette sınavın büyüdüklerinde ne kadar akıllı olacak larını söyleyeceğini de düşünmüyorlardı. Çocuklardan biri, "Hiçbir şekilde mümkün değil! Hiçbir sınav bunu yapamaz" dedi. Ancak sabitlenmiş düşünce tarzına sahip çocuklar, sadece sına vın önemli bir yeteneği ölçebileceğine inanmakla kalmadılar. Sına vın ne kadar akıllı olduklarını ölçebileceğine ise -aynı şekilde kararlı biçimde- inandılar ve büyüdüklerinde ne kadar akıllı olacaklarını ölçtüğüne de. Onlar bir sınava, kendilerinin en temel düşünme kabiliyetlerini şimdi ve sonsuza dek ölçme gücünü verdiler. Onlar bu sınava ken dilerini tanımlama gücünü verdiler. Her başarının çok önemli oluşu bu yüzdendir. Potansiyele Başka Bir Bakış Bu bizi "potansiyel" fikrine geri götürüyor. Sınavların ya da uz manların potansiyelimizin ne olduğunu söyleyip söyleyemeyecekleri sorusuna, ne konuda yeteneğimiz olduğu sorusuna, geleceğimizin ne olacağı sorusuna geri götürüyor. Sabitlenmiş düşünce tarzı soru- 46 Yüklə 2,22 Kb. Dostları ilə paylaş:
|