Fan va innovatsiyalar vazirligi guliston davlat universiteti

MA’RUZALARNING QISQACHA MAZMUNI BİLDİRİ ÖZETLERİ KİTABI
social sciences with its interdisciplinary nature. Scholars and researchers working in 
the field of international relations make extensive use of various fields and disciplines 
such as political science, history, economics, sociology, philosophy, public 
administration, geography, mathematics, psychology, legal studies, anthropology, 
field studies, development studies, environmental studies, gender studies, religious 
studies and demography. Therefore, our understanding and teaching of international 
relations are built on this synthesis, fusion and combination of intersected and 
overlapped fields, which emerged out or resulted from broad and diverged influences.
With this feature, International Relations as a discipline seems to have 
a versatile/flexible and eclectic foundation and a rich tradition of discussing 
epistemological and ontological approaches to international relations studies. Its 
ability to rely on analytical eclecticism and an interdisciplinary approach is the 
strength of the field of International Relations. However, this strength can also 
turn into a complicating or even puzzling factor for graduate students learning to 
conduct empirical research or even for experienced researchers seeking to explore 
new topics. Therefore, it is essential to take into account the necessity of developing 
eclectical but at the same time simplified interdisciplinary methods in the teaching of 
International Relations. The paper will attempt to summarize the current discussions 
and studies on such methods.
TÜRK HALKLARI ARASINDAKİ YENİ DİNÎ KİMLİK ARAYIŞI:
SORUNLAR VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ
 Dr. Öğr. Üyesi Aiitmamat KARİEV
Kırgızistan-Türkiye “Manas” Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi, İslam Bilimleri 
Bölümü, 
Özet:
Tarih sayfalarında birçok uygarlıkların olduğu, günümüzde de 
varlığını devam ettirdiği, gelecekte de devam ettireceği açık ve mübeyyandır. Bu 
uygarlıkların temelini Türk uygarlığının oluşturduğu da tartışılmaz. Enisey’deki 
Orhun Abidelerindeki yazılardan Balasagun’daki balbal taşlara, Semerkant’taki 
Şâh-ı Zindâh’tan Türkistan’daki Yesevî’ye, Özkent’teki Serahsî’ye kadar olan 
birçok müşahhas örnekler, bunun en bariz kanıtıdır. Talas Savaşı’ndan itibaren Türk 
halklarının İslam’la teması, onları hem siyasî, hem iktisadî, hem ideolojik arayışlara 
mecbur bırakmıştır. Bu ihtiyaca binaen atalarımız, İslam’ın orta yolu diyebileceğimiz 
Hanefî-Mâturidî-Yesevî üçgeni içerisindeki doğru din anlayışının tesisini de, 
başarıyla itmam etmiştir. Millî kimliğimizle özdeşmiş bu dinî kimliğimizin, modern 
hayatın etkisinde kalarak ya tek taraflı bir şekilde rafa kaldırılması, yada millî 
kimliğimizle örtüşmeyen günümüz selefîliği, vahhâbîlik, şiilik vb. İslam’ı âlet edinen 
ideolojik akımların, belki de zikrettiğimiz Hanefî-Mâturidî-Yesevî din anlayışımızı 
kırarak, genelde Türk kökenli halkların birlik ve beraberliğini parçalamak isteyen, 
aslında siyasî güçler diyebileceğimiz güçlerin, millî ve dinî kimliğimizi tehdit altına 
alması söz konusudur. Bir taraftan, (özelde) Orta Asya Türklerinin bir asırlık ateizm 
rejiminin kıskacında kalması söz konusu iken, diğer taraftan halkın dinî kimlik 
boşluğunu doldururken de, yukarıdaki dinî ve millî kimliğimize zarar vermeyecek, 

---

19