oynağının ön-arxa və yan rentgenoqrafiyaları çox vaxt kifayət edir. Ön-arxa
rentgenoqrafiya xəstə üzü yuxarı uzanmış vəziyyətdə, aşağı ətraf orta xəttə yaxın və
10º-20º iç rotasiyada ikən çəkilməlidir(Şəkil 7). Çəkmə məsafəsi 1 m olmalıdır. Yan
rentgenoqrafiyada aşağı ətraf eyni vəziyyətdə və az abduksiyada saxlanır. Rentgen
kaseti qalça darağı səviyyəsində yanda bud sümüyü boynunun boylama oxuna paralel
23
yerləşdirilir. Rentgen borusu üfüqi vəziyyətdə buda 40º-də yönləndirilir. Digər yan
rentgenoqrafiya metodu xəstə yan dekubit vəziyyətdə ikən çəkilir, amma bu çox
ağrılıdır. Yerini dəyişməmiş sınıqlarda bud-çanaq oynağının iç və bayır rotasiyada və
eyni zamanda qarşı tərəfin iki yönlü rentgenoqrafiyaları çəkilməlidir.(24).
Bəzən bud sümüyü boyun sınıqlarının diaqnozunun qoyulmasında KT, MRT və ya
sümük sintiqrafiyası kimi köməkçi radioloji metodlar istifadə edilir. Rentgenoqrafiyası
normal görünən yerini dəyişməmiş və ya impaksiyalı bud sümüyü boynu sınıqları 48
saat ərzində çəkilən sümük sintiqrafiyası ilə müəyyən edilə bilər. 24 saat ərzində
çəkilən bud-çanaq oynağı MRT-sı(Şəkil 8. a və b) sümük sintiqrafiyasına görə daha
həssasdır. MRT eyni zamanda patoloji sınıq keçirmiş xəstələrin müəyyən edilməsinə
kömək edir. KT-nin yerini dəyişməmiş və birlikdə olan asetabulum sınıqlarında
diaqnostik əhəmiyyəti yüksəkdir.(9,45).
Dostları ilə paylaş: 
