Dişlərin düzülməsi. Son modelləşdirmə.
Dişlərin düzülməsi ön dişlərdən başlayır. Əgər alveolyar çıxıntı yaxşı nəzərə çarpırsa, onda
dişlər bir az cilalanır (təbii diş təəsuratı yaratmaq üçün). Dişlərin belə düzülüşü nöqtəvi düzülmə
adlanır. Bu cür birinci premolyarı da düzmək olar. Bu düzülüş estetik tələblərə cavab verir. Alveolyar
çıxıntının atrofiyası və ya qüsüru zamanı ön dişlər süni diş ətinə qoyulur, sonra antaqonistlə yoxlanır.
Süni diş böyük olduqda şlifmotorda almaz disklərlə, daşlarla yonulur. Qızdırılmış şpatellə mum yastıq
yumşaldılır və növbə ilə mərkəzi və yan kəsicilər, köpək dişlər bərkidilir. Çeynəmə dişlərin qabarları
antaqonistlərdəki dərinliklərə uyğun gəlməlidir. Çini dişlər daha ehtiyatla düzülməlidir ki, çatlar və
sınıqlar əmələ gəlməsin.
Süni dişlərin düzülməsi zamanı okklüziya səthinin əyriliyi nəzərə alınmalıdır (sagital,
transversal). Əks halda aşağı çənə hərəkətinin biomexanikası, paradont toxumalarının və gicgah-çənə
oynağının pozulması yaranır. Dişlərin okklüziya səthlərindən keçən xətt okklüziya əyriliyini təşkil
edir. Okklüziya əyrisi sagital və transversal istiqamətdə olur və daimi dişlər tamam çıxdıqdan sonra
daha aydın nəzərə çarpır.
Sagital (ön) okklüziya əyrisi - aşağı çənənin önə və aşağı, sonra isə yuxarı və arxaya
yerdəyişməsidir. Okklüzion kontakt zamanı aşağı çənənin kəsiciləri yanlara əyilmədən sürüşür,
kəsicilər sırasındakı orta xəttlərə uyğun gəlir. Aşağı çənənin kəsicilərinin yerdəyişmə yolu sagital
kəsici yol adlanır.
Transversal (yan )okklüziya əyrisi-qidanın xırdalanması məqsədilə aşağı çənənin növbə ilə sağa
və sola yerdəyişməsidir
| 
