1
Fənn: Klinik psixologiya
Müəllim: Dos.N.Z.Çələbiyev
Mövzu 8.
Somatik xəstəliklərlə əlaqədar tibbi-psixoloji problemlər
Plan:
1.
Daxili orqanların xəstəlikləri ilə yarannan psixi pozuntular.
2. Maddələr mübadiləsinin pozulması və avitaminozla əlaqədar yaranan psixi
pozuntular.
3. Daxili sekresiya vəzilərin xəstəlikləri ilə əlaqədar yaranan psixi pozuntular.
4. Hamiləlik və doğuşla yaranan psixi pozuntular
.
Ədəbiyyat.
1.
Bayramov Ə.S. Şəxsiyyətin təşəkkülünün aktual psixoloji problemləri,
Bakı, 1981.
2.
Bayramov Ə.S., Əlizadə Ə.Ə.,Seyidov İ.Ə. Məhkəmə psixologiyası
məsələləri, ADU, 1985.
3.
İsmayılov N.V.,İsmayılov F.N. Tibbi psixologiya və psixoterapiya.
“Maarif” nəşriyyatı, Bakı, 2002.
4.
İsmayılov N.V.,İsmayılov F.N. Tibbi psixologiya və psixoterapiya
(dərslik) 2-ci nəşr, Bakı, 2008.
5.
İsmayılov N.V. Psixiatriya, Bakı, 1998.
6.
Şəfiyeva E.İ. Uşaqlarda anomal psixi inkişaf. Bakı, 1997.
7.
Метделевич В.Д. Клиническая и медицинская психология.
Практическое руководство.M., 1998.
Məlum olduğu kimi, tibbi (kliniki) psixologiya digər tibbi psixoloji
problemlərlə yanaşı, həm də müxtəlif xəstəliklər zamanı meydana çıxan
psixosomatik prosesləri, onların dinamikasını və bu amillərlə mübarizə yollarını
2
öyrənir. Xəstənin davranışı, ətraf mühitə münasibəti, yarana biləcək müxtəlif
psixoloji pozuntular xəstəliyin gedişinə, müalicə prosesinə ciddi təsir göstərir.
Hər hansı bir ixtisasa sahib olan həkim öz təcrübəsində nevrozlarla,
somataform xəstəliklərlə qarşılaşmalı olur. Ona görə də, hər bir həkim bu
xəstəlikləri yaradan psixoloji mexanizmləri bilməli və psixoloji korreksiya
metodları haqda anlayışı olmalıdır.
Təsadüfi deyil ki, tibbi psixologiya tibb fakültəsinin ilk kurslarından öyrənilir.
Tibbi psixologiya anlayışı olmadan həkim olmaq mümkün deyil. Psixoloji
qanunauyğunluqların öyrənilməsi eyni zamanda həkimlərin dünyagörüşünü də
formalaşdırır. Bildiyimiz kimi, xəstəlik insana əzab verir, hətta bəzən onu
həyatdan getməyə də məcbur edir. Tibbi psixologiya psixoloji yardımı və
klinikada psixoloji araşdırmaların metodunu və prinsipini təkmilləşdirir.
Tibbi psixologiyanın təcrübi problemi dəqiq psixopatoloji diaqnoz qoyulması,
effektiv müalicədə, remissiyanın keyfiyyətinin yüksəlməsində, dərman
preparatlarının təsirinin daha səmərəli olmasında öz xidmətini göstərməkdən
ibarətdir. Bundan başqa o, məhkəmə, əmək ekspertizası, sosial yardım
məsələlərinin həllinə də kömək edir. Tibbi psixoloqların təcrübi işlərinin əsas
istiqamətlərindən biri də pozulmuş psixo-emosional halın tezliklə bərpasına
çalışmaqdır.
Məlumdur ki, psixosomatik xəstəliklər kimi bir sıra somatik xəstəliklər də
psixi travmadan sonra yaranır. Belə xəstəliklərə hipertoniya xəstəliyi. Mədə və
onikibarmaq bağırsağın xorası, müxtəlif kolitlər, hipertireoz, psoriaz,
neyrodermitlər və s. aiddir.
Qorxu, həyəcan, depressiya, stress mədə-bağırsaq traktının hiperfunksiyasını
və ya hipofunksiyasını yaratmağa qadirdir.Mədə-bağırsaq sisteminin
funksiyasının artması hiperemiya, seliyin artması və digər əlamətlərlə müşayiət
olunur. Təkrar psixotravma baş verərsə, selikli qişanın eroziyası, nöqtəvari
qanaxma meydana çıxa və mədə yarası formalaşa bilər. Psixoloji gərginliyə
yoğun bağırsaq xüsusilə həssasdır. Mübahisə və psixi gərginləşmə anında
bağırsağın hərəkəti güclənir. Depressiya anında isə əksinə, bağırsaqda
hipotoniya əmələ gəlir, mayenin sorulması güclənir, bədəndə su
çatışmazlığından qəbizlik əmələ gəlir. Həyəcan, gərginlik, qəfil faciəli xəbərlər,
qəzalar nəbzi dəyişdirir, arterial təzyiq artır, tənəffüs tezləşir, qan dövranı
sürətlənir və vegetativ funksiyalar pozulduğundan vegeto-damar distoniya
xəstəliyi yaranır.
3
Dərin həyəcan hissinə qapılma meyli güclü olduqda miokard infarktına
meyllik güclənir. Bu xəstəlik zamanı mənfi emosiyaların rolu artıq sübut
olunmuşdur. İnfarkt zamanı ön planda ağrı, ölüm qorxusu, həyəcan, darıxmaq
durur. Praktikada emosional insanların öz yaxınlarına əzab vermələri ilə də tezz-
tez qarşılaşmaq olur, belə hallarda onlar özləri də iztirab keçirirlər.
Şən, ünsiyyətə tez girməyi bacaran insanlar, həyati məsələlərə yumorla
yanaşır, az əzab çəkir, çox yaşayırlar.
ö
z həkiminə inamı olan adamın xəstəliyi
tez sağalır.
Psixosomatik xəstəliklər qrupuna aid edilməyən, lakin psixi pozuntularla
müşayiət edilən digər xəstəliklər də mövcuddur. Belə xəstəliklər zamanı psixi
pozuntular heç də həmişə sadə olmur. Bir sıra hallarda, çox ciddi pozuntulara da
rast gəlmək mümkündür. Məsələn, tetanus və quduzluq zamanı psixi
pozuntunun dərinliyi o dərəcədə ciddi olur ki, hətta baş beyin maddəsində kobud
dəyişikliklər yaranır.
İntoksikasion (orqanizmin zəhərlənməsi), infeksion xəstəliklər zamanı psixi
dəyişikliklər nəticəsində bu amillərin beyinə birbaşa təsiri müşahidə olunur.
Xəstəlik zamanı həyəcan, qorxu, narahatçılıq xəstənin davranışında iz qoyur.
Psixi dəyişkənliyin müxtəlifliyinə baxmayaraq, somatik xəstəliklərdə
ümumi patoloji qanunauyğunluqlar da vardır. Somatik xəstəliklər sağlam
insanlarla yanaşı inkişaf anomaliyası, psixi xəstəliyi olanlarda da yaranır. Bütün
bunlardan asılı olaraq, xəstəliyin kliniki mənzərəsi, o cümlədən psixi və
nevroloji əlamətləri formalaşır.
Hər bir şəxs xəstəliyə özünəməxsus formada reaksiya verir. Reaksiyanın tipi
premorbiddən, xüsusilə də şəxsiyyətin formalaşmasından və mədəni-etnik
faktorlardan asılıdır. Fərdin çoxcəhətliliyi kimi xəstəliyə reaksiyası da müxtəlif
olur. Buna görə də, somatik xəstənin psixologiyasını öyrənmək üçün onun
psixofiziki durumunu öyrənmək lazımdır. Xəstəliyin subyektiv və obyektiv
simptomlarından ayrı-ayrılıqda danışmaq olmaz.
Xəstəliyin daxili və xarici mənzərəsini düzgün qiymətləndirmək vacib şərtdir.
Xarici mənzərəyə zahiri görünüş, fizioloji, biokimyəvi, instrumental,
rentgenoloji, tomoqrafik və digər müayinələrin göstəriciləri aiddir.
Xəstəliyin “daxili mənzərəsi” anlayışı alman terapevti A.Qoldşeyder
tərəfindən irəli sürülmüşdür. O, bunu “xəstəliyin autoplastik mənzərəsi”
adlandırmışdır. A.Qoldşeyder xəstəliyin autoplastik mənzərəsinin iki
mərhələsini öyrənməyə çalışmışdır: sensor (hissiyyatla bağlı) və intellektual,
yəni hissiyyatın intelektual səviyyədə anlanması.
4
“Xəstəliyin daxili mənzərəsi”nin öyrənilməsinə maraq XX əsrdən
başlanmışdır. Buna psixologiyanın təbabətdə tətbiq olunması səbəb olmuşdur.
Nəzəri, fundamental psixologiya heç də həmişə təcrübədən, xüsusilə də kliniki
təbabətdən xəbərdar deyildi. Psixologiyanın klinikada tətbiqi təqribən XX əsrin
ortalarına təsadüf edir. “Xəstəliyin daxili mənzərəsi” anlayışının təcrübədə
tətbiq olunmasında rus alimi R.A.Luriyenin böyük təsiri olmuşdur. Orta əsrlərdə
isteriyanı xəstəlik kimi yox, şeytan əməli kimi qəbul edir, belə xəstələri isə təqib
edir və hətta tonqalda yandırırdılar. Şərqdə, roma imperiyasında epilyepsiyanı
müqəddəs xəstəlik hesab edir, onun Tanrı vergisi olduğu təlqin edilirdi. Sifilis
və başqa zöhrəvi xəstəliklər rüsvayçılıq hesab edilir, buna görə də, onlarla
lazımi tibbi mübarizə aparılmırdı. Çox vaxt bu xəstəliyi gizlətməyə çalışırdılar.
Bu isə xəstəliyin geniş yayılmasına səbəb olurdu.
Hal-hazırda QİŞS ətrafdakılarda qorxu, məhkum olma, damğalanma hissi
oyadır və bu xəstəliyə tutulanlar dərin iztirab keçirməli olurlar. Stenokardiya,
hipertoniya kimi xəstəliklərə tutulma nevrasteniya, yaxud isterik reaksiyalardan
təhlükəsiz hesab edilir.
Xəstəliyin daxili mənzərəsinin formalaşmasında əsas rolu pasiyentin öz
sağlamlığına münasibəti oynayır. Məsələn, adi baş ağrısı, ürəkbulanma,
yuxusuzluq birisi üçün normal hal kimi qəbul edildiyindən “xəstəliyin daxili
mənzərəsi” formalaşmayacaq. Digərlərində isə bu əlamətlər şişin və insultun
yaranma ehtimalınıln olması kimi qəbul olunur. Onlarda xəstəliyin daxili
mənzərəsi tez yaranır və onlar təşviş keçirərək, həkimə müraciət edirlər. Deməli,
xəstəliyin daxili mənzərəsinin formalaşmasına pasiyentin keçirdiyi hissiyyatın
səviyyəsi təsir edir. Onun çoxluğu “xəstəliyin daxili mənzərəsi”nin tez və aktiv
yaranmasına imkan verir. Bütün hallarda pasiyentin konstitusional durumu,
onun xarakteri, emosional vəziyyəti, intellektual səviyyəsi xüsusi əhəmiyyət
kəsb edir.
Xəstə şəxs müvəffəqiyyətlə nəticələnən maraqlı işlə məşğul olursa, bu onu
əyləndirir. Onun firavan ailəsi var, hətta ciddi xəstəliyin mövcudluğu zamanı o,
daxili narahatlığı inkar edir və pessimist əhval-ruhiyyəni dəf edir. Belə olduqda
xəstəliyin gedişi dəyişə bilər. əksinə, əgər xəstəlik insanı müvəffəqiyyətsizliyə
düçar olduğu vaxtda yaxalayırsa, həyatın çətinliyi tamamilə başqa bir “xəstəliyin
daxili mənzərəsi”ni formalaşdırır.
Xəstəlik bəzən pozitiv məna kəsb edə bilər. Xəstəliyin köməyi ilə insan ona
gərəkli olan dəstəyi, xüsusi münasibəti, hansısa maddi güzəştləri ala bilər.
Xəstəliyə belə münasibət tez-tez uşaqlarda rast gəlinir. Xəstə uşaq bağçaya,
5
məktəbə getmir. O, yaxınlarının diqqəti ilə əhatə olunur, istədiyi şiriniyyatı,
oyuncağı alır və beləliklə, xəstəliyin pozitiv inkişafı formalaşır.
Təcrübi psixologiyanın klinikada tətbiqi birmənalı qarşılanmır və bir sıra
problemlər meydana çıxarır. Belə problemlərdən biri də ağrı əlamətidir. Ağrı
xəstəliyin xəbərdarlıq göstəricisidir. Bu –bizim orqanlarımızdan gələn siqnaldır.
Ağrı hissiyatı insanın psixofiziki vəziyyətində ciddi pozuntular yaradır. Hər
bir insan ağrıya özünəməxsus reaksiya verir, onu fərdi qaydada hiss edir və
duyur. Bəziləri qışqırır, inildəyir, öz iztirablarını qabarıq əks etdirərək, özünü və
ətrafdakıları narahat edir. Digərləri isə güclü ağrıya dözür, öz hisslərini
göstərməməyə çalışırlar. Bəzən ekstremal vəziyyətdə, stress şəraitində insanlar
ağrını hiss etmirlər. İdmançıların sınıqlarla, travmalarla oyunu davam
etdirmələri məlum haldır. Yaxud da insan həyat üçün təhlükəli yarayla ağrını dəf
edərək, bu və ya hərəkətlərlə özünə ilk yardım göstərir.
Kliniki psixoloqun ağrının xarakterinin xəstəliyin diaqnostikası ilə əlaqədar
olmasını bilməsi vacibdir. Baş ağrısı “dəbilqə” formasındadırsa, bu boyun və
çiyin əzələlərinin patoloji prosesə qoşulmasını göstərir. Nəbzvari baş ağrısı tez-
tez rast gəlinən damar pozuntusu əlamətidir. Xroniki ağrılar orqanizmin təhrif
olunmuş reaksiyasını yaradır. Bir çox hallarda, pasiyent ağrıya xəstəliyin əsas
əlaməti kimi baxır. “Heç bir yerim ağrımırsa, deməli sağlamam” düşünür.
Kliniki psixoloqların qarşılaşdığı digər vacib məsələ - stasionarlaşdırmadır.
Stasionarlaşdırma həmişə narahatçılıq, həyəcan, öz həyatı üçün qorxu yaradır.
Pasiyentin əvvəllər rast gəlmədiyi şəraitə düşməsi gözlənilməz hisslərə səbəb
olur. Baş ağrıları zamanı şiş və ya yaddaşın itirilməsinin mümkünlüyü qorxusu
yarana bilər.
Manipulyasiya
aparılmamışdan əvvəl pasiyentlər yanlış diaqnoz
qoyulmasından və buna müvafiq səhv müalicə aparılmasından qorxurlar. Hətta
rentgenoloji müayinə, kompüter tomoqrafiyası kimi ən adi proseduralar bir
çoxlarında qorxu, şüalanma və başqa hisslər yaradır. Bəzi hallarda isə belə
əməliyyatlar “kanserofobiya”,”kardiofobiya”, “fanatofobiya”nın (ölüm
qorxusu) yaranmasına səbəb olur. Stasionarlaşdırma zamanı bütün bunları
nəzərə almaq lazımdır. Stasionarlaşdırma zamanı bütün bunları nəzərə almaq
lazımdır.
Belə ki, xəstəxanada qeydiyyata düşmə prosesini mümkün qədər qısa müddətdə
həyata keçirmək, qəbul otağının rahatlığını təmin etmək,gərginliyi azaltmaq
məqsədi isə xoş əhval-ruhiyyə yaratmaq lazımdır. Bundan əlavə, yaxşı olar ki,
palatalar fərdi və ya az yerli olmaqla yanaşı xəstənin rahatçılığı təmin edilmiş
6
olsun. Stansionarda yerləşən pasiyentlər diaqnozundan və vəziyyətindən asılı
olmayaraq, iztirabı və hər şeyə qarşı həssas olurlar.Ona görə də həkimlər, kiçik
və orta tibb işçiləri tərəfindən onlara qarşı olan kobudluq, diqqətsizlik və
etinasızlıq olduqda hətta ən yüksək keyfiyyətli müalicənin də səmərəsi azalır.
Həkimə etibar etmək, onun müalicə məqsədi ilə etdiyi hər bir şeyə inanmaq
müalicənin uğurla nəticələnməsində mühüm əhəmiyyətə malikdir. Dərmanlara,
yeni aparatlara inam da bir psixoloji amil kimi müalicənin uğurla
nəticələnməsində mühüm rol oynayır. Yeni tibbi texnika psixoloji əsaslarla
tətbiq edilməlidir, çünki pasiyentlər bunu ecazkar təsir forması – “plasebo-
effekt”i kimi qəbul edirlər.
Həkimlə xəstənin münasibətində bir çox üsul və texnologiyalardan istifadə
oluna bilər. Istənilən ixtisas sahibi olan həkim diaqnoz qoyur, müalicə təyin edir
və profilaktik tədbirlər müəyyənıəşdirir. Bütün bunlar həkimlə pasiyentin
qarşılıqlı ünsiyyətin mahiyyətinə, məzmununa və xarakterinə əhəmiyyətli təsir
göstərir. Xəstə ilə həkim arasında müsbət ünsiyyət əlaqələrinin olması
müalicənin keyfiyyətinə təsir göstərir. Həkim diqqətli dinləyici, dərin
müşahidəçi, səriştəli klinisist və ünsiyyət sahəsində çox həssas olmalıdır. Xəstə
ilə söhbət, müayinə rahat şəraitdə, təklikdə və çox diqqətlə aparılmalıdır.
Pasiyentin verbal və qeyri-verbal söhbətlərini diqqətlə dinləmək, razılıq
əlaməti olaraq baş yelləmək, adekvat suallar vermək etibar və səmimiyyət
yaradır.
Empatiya,
hörmət,
mehribanlıq
və
ruhlandırma
interpersonal
(şəxsiyytlərarası) münasibətlərin əsasını təşkil edir.
Endokrin pozuntulu xəstələrin psixoloji xüsusiyyətləri
S.Bleyerə görə endokrin psixosindroma başqa xəstəlik nəticəsində psixi
pozuntular daxildir. Müayinə zamanı bu psixi pozuntuların xüsusiyyətlərinə
diqqət yetirmək vacibdir.
Hipotireoz zamanı əvvəlcə sərinlik, sonra isə soyuqluq hissi yaranır və
beləliklə istiyə tələbat artır. Ona görə də, belə pasiyentlər daim pəncərə və
nəfəslikləri örtülü saxlamağı xahiş edir, yaxşı isinmək üçün əlavə örtük və
isitqac istəyirlər. Bütün bunlar pasiyentin şıltaqlığı və ya tərsliyi deyil, yalnız
ona əziyyət verən hisslərə qarşı reaksiyasıdır.
Hipoqlikemiyalı xəstələrdə daima aclıq və yüksək iştaha hissi olur. Bu
pasiyentlər təfəkkürün ləngiməsi ilə fərqlənirlər. Bu xüsusiyyət müayinə zamanı
onlara əlavə vaxt sərf olunmasına məcburiyyət yaradır.
7
Akromeqaliya zamanı ön planda duran əlamətlərə, süstlük, yuxuculuq,
emosional düşkünlük və s. aiddir. Bir sözlə, onlar özlərinə və öz yaxınlarına
qarşı laqeyd olurlar. Bununla yanaşı, bu pasiyentlər dəymədüşər, əsəbi, öcəşkən
(hər şeyə bəhanə axtaran, irad tutan) olurlar. Onların davranış və əhval-
ruhiyyələrində tez-tez dəyişiklik müşahidə edilir.
Endokrin xəstəliklər zamanı xəstəyə təsir edən əsas amillər onun xarici
görünüşünün, yaxınları ilə münasibətinin dəyişməsi, uzun müddət xəstəxanada
qalmasıdır. Pasiyent belə hallarda çox narahat olur. Bu narahatçılıqlar onun
psixologiyasında öz əksini tapır.
Şəkərli diabet – geniş yayılmış endokrin xəstəliklərdən biridir. Xəstəliyin
əvvəlində davranışın və əhvali-ruhiyyənin dəyişikliyi müşahidə olunur. Xəstələr,
adətən, əsəbi, emosional və yorğun olurlar. Onlar çox vaxt nədənsə narazı,
dəymədüşər olduqları üçün ətrafdakılarla tez-tez münaqişələrə girməli olurlar.
Belə xəstələr yaddaşın zəifləməsindən, unutqanlıqdan şikayət edirlər.
Tireotoksikozun yaranmasında psixi travma böyük rol oynayır. Xəstələr daha da
həyəcanlı, əsəbi, tez özündən çıxan, tələskən olurlar. Onları yuxusuzluq,
yorğunluq, əmək qabiliyyətinin enməsi, əhvalın geniş miqyasda dəyişməsi,
diqqətlərini cəmləyə bilməmək narahat edir. Xəstələr istiyə və fiziki gərginliyə
tab gətirə bilmirlər. Onlar söhbət zamanı çox səbirsiz olurlar, fikri başa
çatdırmamış asanlıqla bir mövzudan digərinə keçirlər.
Belə xəstələr xəstəxanaya düşəndə, qarşıda onları gözləyən cərrahiyyə
əməliyyatı ilə bağlı çox təlaş keçirirlər. Bu səbəbdən də onlar psixoloji köməyə,
əməliyyatın xüsusiyyətini aydınlaşdıran psixoterapevtik müdaxiləyə ehtiyac
duyurlar. Bəzən hipereozla bağlı əməliyyatdan sonra hipotireoz əlamətləri
yaranır. Xəstələr süst, düşkün, ləng və laqeyd olurlar. Bu zaman əmələ gələn
pozuntular əhəmiyyətsiz dəyişikliklərdən kobud psixi pozuntulara və psixozun
inkişafına qədər müxtəlif dərəcələrdə ola bilər. Belə halda mütləq psixoterapevtə
müraciət etmək lazımdır.
Cərrahiyyədə tibbi psixologiya
Cərrahiyyə şöbəsində də psixoloji problemlərin yaranması istisna deyil,
əksinə onların miqdarı çoxdur. Belə ki, əməliyyatdan qabaq klinikaya gətirilmiş
insanların bir çoxu qorxu hissi keçirir. Əgər onlar burada əməliyyatı
uğursuzluqla nəticələnmiş xəstə ilə rastlaşsalar, qorxu hissləri daha da artır.
Həkimə inanmaq, ona etibar etmək əməliyyatın uğurla nəticələnməsi üçün
başlıca amillərdən biridir. Bunu nəzərə alaraq cərrahla yanaşı kliniki psixoloq
8
əməliyyat ərəfəsində və ondan sonra pasiyentə baş çəkməli, qorxunu və
həyəcanı azaltmaq və aradan qaldırmaq üçün tədbirlər aparmalı, əməliyyatın
uğurla başa çatacağına inam yaratmalıdır. Əməliyyatdan sonra xəstələr adətən
zəif və köməksiz olur, başqalarının köməyinə ehtiyacları olduğu üçün özlərini
narahat hiss edirlər. Xəstələrə əməliyyatın nəticəsi haqqında məlumat vermək,
onlarda inam yaratmaq, ən başlıcası isə ağrıları azaltmaq lazımdır. Çünki psixi
pozuntuların əmələ gəlməsində ağrı sindromu həlledici rol oynayır.
Onkoloji xəstələrin psixologiyası
Patoloji prosesin müxtəlif inkişaf mərhələlərində onkoloji xəstələrin
psixologiyasında bir sıra xüsusiyyətlər qeyd olunur. Hələ diaqnozu
müəyyənləşənə qədər onkoloji xəstəliyin ilkin mərhələsində psixoloji
dəyişikliklər somatik xəstəliklərdə olduğu kimi inkişaf edir və şəxsin fərdi
keyfiyyətlərindən asılı olur.
“Qəti diaqnoz” qoyulandan sonra onkoloji xəstələrin psixologiyası dəyişilir.
Onların psixologiuyasının dəyişməsinin bir səbəbi də daxili orqanların
funksional pozuntularının olmasıdır. Beləliklə, bu xəstələr mütəəssir olur,
ətrafdakılardan uzaqlaşır, heç nəyə sevinə bilmirlər.
Hərdən xilas xatirinə yalan ifadələr də işlətmək olar. Ancaq həkim hər bir
halda pasiyentinə ümid, həyatla mübarizə arzusu yaratmalıdır ki, o, bütün
gücünü və daxili imkanlarını səfərbər edib, müalicəni uğurla nəticələnməsinə
şərait yaratsın. Bəzən ümidsiz vəziyyətlərdə mənfi nəticələr müşahidə olunur,
lakin buna baxmayaraq, həkim hər bir vəziyyətdə ağrını ardan qaldırmağa,
iztirabları yüngülləşdirməyə və nikbinhisslər oyatmağa çalışmalıdır.
Ümumi somatik, herontoloji, cərrahi, onkoloji və digər klinikalarda həkimlər
tez-tez yaşlı insanların psixoloji problemləri ilə rastlaşırlar. Psixoloqların işi belə
xəstələrə illər keçdikcə cavan və sağlam olmayacaqlarını, müəyyən mərhələyə
qədər qüvvələrinin sərf olunacağını izah etməkdən ibarət olmalıdır. Hal-hazırda
psixoloqlar ölümcül xəstələrlə də işləyirlər. Qərbin bir çox tibbi-psixoloji
xidmətinin işi daha çox ölümcül və sağalmaz xəstələrlə məşğul olmağa
yönəlmişdir. Məsələn, xospislərdə aparılan işlər. Bu iş həkimdən və
psixoloqlardan xüsusi psixoloji hazırlıq və yüksək şəxsi keyfiyyətlər tələb edir.
Pediatriya, mamalıq və ginekologiyada tibbi-psixoloji problemlər
9
Hamiləlik fizioloji bir prosesdir. Ancaq o,qadın orqanizmində bir sıra
dəyişikliklər yaradır. Bəzi hallarda, bu dəyişikliklər toksikoz və nevrozlaşma
formasında, müxtəlif somatik pozuntularla özünü göstərir. Qadının hamiləliyə
münasibəti bir sıra amillərlə - sosial, iqtisadi, mənəvi, etik, o cümlədən qadının
öz şəxsiyyət problemləri ilə bağlı olur. Hamiləlik arzuolunan və arzuolunmaz
ola bilər ki, bu da özünəməxsus problemlər yaradır.
Bəzən hamiləliyin əvvəlində əsəbilik, müxtəlif iylərə qarşı həssaslıq, bəzi
qidalardan çəkinmək, yuxuculluq, yorğunluq və s. əlamətlər yarana bilər.
Ürəkbulanma və qusma hamiləlik toksikozu üçün xarakterikdir. Toksikozun bir
çox səbəbləri vardır. Onlardan ən əhəmiyyətli psixogen amillərdir. Qadınların
əksəriyyətində hamiləlik heç bir dəyişkənlik yaratmır.
Doğuş gərgin fiziki və psixi güc tələb edir. Buna görə də hamiləlik, xüsusən
də doğuşqabağı dövrdə təcrübi hazırlıq məşğələlərinin keçirilməsi hamilə
qadınların doğuş ağrılarından qorxusunu, ümumiyyətlə, mənfi emosiyaları
kənarlaşdırmağa, onların doğuş prosesində fəal iştirak etməsinə kömək edir.
Doğuşdan sonrakı dövrdə qadın uşağa qulluq etməlidir. Depressiv əlamətlər
vegetativ, emosional dəyişikliklərə müşayiət olunaraq, bir neçə gündən 3-4 aya
qədər davam edə bilər. Bu halları aradan qaldırmaq üçün psixoloji korreksiya,
psixoterapevtik müdaxilə və fiziki kömək tələb olunur.
Qadınlar psixoloji cəhətdən klimaks dövrünə hazırlamaq da mühüm
əhəmiyyətə malikdir. Bu dövrdə qadın əsəbi və yorğun olur, yuxusu pozulur, i.
Qabiliyyəti azalır, əhvalı dəyişkən (çox vaxt məyus) olur. Pasiyentlər müxtəlif
somatik şikayətlər və vegetativ pozuntularla həkimə müraciət edirlər.
Pasiyentlər ginekoloji cərrahiyyə əməliyyatlarına hazırlayarkən də bir sıra
psixoloji problemlər meydana çıxır. Belə ki, qadın bir daha ana olmayacağını və
əməliyyatdan sonra qadın kimi yararsız hala düşəcəyini düşünərək, bu prosesə
pis münasibət göstərir. Belə pasiyentlərlə psixoterapevtik söhbətlər kənar
şəxslərin iştirakı olmadan, təklikdə aparılmalıdır.
Dostları ilə paylaş: |