i nt main()
|
void Func_1(int Radius, char symbol)
|
{
|
|
{
|
int x, b;
|
|
…
|
bool a;
|
|
return;
|
char s;
|
|
}
|
short c;
|
|
|
…
|
|
int Func_2(bool YesNo, int Count, short Key)
|
Func_1(x,s );
|
|
{
|
a=(x>0);
|
|
…
|
…
|
|
return 0;
|
Func_2(a,b,c);
|
|
}
|
…
|
|
|
return 0;
|
|
|
}
|
|
|
Programma main() funktsiyasini bajarishdan boshlanadi va “func1(x,y);” – funktsiya chaqiruvigacha davom etadi va keyinchalik boshqaruv func1(x, y) funktsiya tanasidagi amallarni bajarishga o’tadi. Bunda Radius parametrining qiymati sifatida funktsiya x o’zgaruvchi qiymati, Symbol parametri sifatida u o’zgaruvchi qiymati ishlatiladi. Funktsiya tanasi return operatorigacha bajariladi. return operatori boshqaruvni main( ) funktsiyasi tanasidagi func1( ) funktsiyasi chaqirilgan operatordan keyingi operatorga o’tishni ta’minlaydi, ya’ni funktsiyadan qaytish ro’y beradi. Chundan keyin main( ) funktsiyasi operatorlari bajarilishda davom etadi va “func2(a,b,c);” - funktsiya chaqirishi orqali boshqaruv func2( ) funktsiya tanasiga o’tadi va hisoblash jarayonida mos ravishda YesNo sifatida a o’zgaruvchisining, sount sifatida b o’zgaruvchicining va key sifatida s o’zgarchuvchisi qiymatlari ishlatiladi. Funktsiya tanasidan bosh funktsiyaga qaytish return operatori orqali yoki funktsiya tanasida return operatori bo’lmasa, funktsiya tanasidagi oxirgi operator bajargandan keyin avtomatik ravishda amalga oshiriladi.
Aksariyat hollarda main( ) funktsiyasining parametrlar ro’yxati bo’sh bo’ladi, biroq, agar programmani ishga tushirishda ma’lum bir parametrlarni uzatish (berish) kerak bo’lsa, main ( ) funktsiya sintaksisi o’zgaradi:
int main(int argc, char* argv[]);
bu yerda argc – uzatiladigan parametrlar soni, argv[ ] – bir-biridan punktuatsiya belgilari (va probel) bilan ajratilgan parametrlar ro’yxatini o’z ichiga olgan massivga ko’rsatgich.
Quyida funktsiyalarni e’lon qilish, chaqirish va aniqlashga misollar keltirilgan:
// funktsiyalar e’loni
int Mening_funksiyam(int Number, float Point);
char Belgini_uqish( );
void bitni_urnatish(short Num);
void Amal_yoq(int, char);
// funktsiyalarni chaqirish
result = Mening_funksiyam(Varb1, 3.14);
symb = Belgini_uqish( );
bitni_urnatish(3);
Amal_yoq(2, Smbl);
// funktsiyalarni aniqlash
int Mening_funksiyam (int Number, float Point);
{int x;
…
return x;
}
char Belgini_uqish( )
{char Symbol;
cin >> Symbol;
return Symbol;
};
void bitni_urnatish(short number)
{
global_bit = global_bit | number;
};
void Amal_yoq(int x, char ch)
{ };
Funktsiyaning programmadagi o’rnini yanada tushunarli bo’lishi uchun son kvadratini xisoblash masalasida funktsiyadan foydalanishni ko’raylik.
Funktsiya prototipini header.h sarlavha faylida joylashtiramiz:
long Son_Kvadrati(int);
Asosiy programmaga ushbu sarlavha faylini qo’shishi orqali Son_Kvadrati( ) funktsiya e’loni programma matniga qo’shiladi:
#include “header.h”
int main( )
{
int Uzgaruvchi = 5;
cout << Son_Kvadrati(Uzgaruvchi);
return 0;
}
long Son_Kvadrati(int x)
{
return x*x;
}
Xuddi shu masalani sarlavha faylidan foydalanmagan holda funktsiya e’lonini programma matniga yozish orqali ham hal qilish mumkin:
long Son_Kvadrati(int);
int main( )
{
int Uzgaruvchi = 5;
cout << Son_Kvadrati(Uzgaruvchi);
return 0;
}
long Son_Kvadrati(int x)
{
return x*x;
}
Programma ishlashida o’zgarish bo’lmaydi va natija sifatida ekranga 25 sonini chop etadi.
Dostları ilə paylaş: |