ГәМӘри бәни һашим һӘЗРӘТ Әбулфәзл аббасын (Ә) нурлу чөҺРӘСИ

ON ALTINCI KƏRAMƏT

«QƏMƏRİ BƏNİ HAŞİMƏ BEL BAĞLAMAQLA QIZIM ŞƏFA TAPDI.»

Cənab Şeyx Əhməd Mütəvəssili Arani cənab Məhəmməd Qaiminin başına gələn iki əhvalatı bizə yazıb:
1. O, söyləyir: Kərbəlada mənzilimiz elə yerdə idi ki, hər gün həzrət Əbul-Fəzl Abbasın (əleyhissalam) hərəminin müqabilindən keçirdim. Adətimiz həmişə hərəmin müqabilində dayanıb o Həzrətə salam vermək idi. Günlərin birində ailəmlə birlikdə gecə vaxtı evə qayıdırdım. O həzrətə salam verdim. Seyyidə xanım, həyat yoldaşıma dedim sən də salam ver. Hətta, kiçik qızıma da dedim ki, salam ver. Uşaq da salam verdi. Biz evə gəldik.

Sühb tezdən adətim üzrə mağazama yola düşdüm. Çox çəkmədi ki, həyat yoldaşım ağlaya-ağlaya mağazaya gəldi və dedi: Qızımız Maidə kor olub. Fəryada yetiş! Tələsik və narahatçılıqla evə gəldim. Gördüm kiçik qızım şkafın güzgüsünü üstünə aşırmış və üz-gözü al-qanın içindədir. Şüşənin qırıntıları uşağın gözlərinə dolmuşdu. Uşağın əlindən tutub hərəmin müqabilinə gətirib dedim: Ey mənim ağam! Salamın cavabı budurmu? (Çaşdığımdan bilmədim nə deyim?) Budur kəramətin?

Pullu oduğuma görə mütəxəssis həkimlərdən birinə müraciət etdim. Dedim, fulankəs!

Hər nə qədər pul istəyirsən verəcəm, qızımı sağalt! O, qızı diqqətlə müayinədən keçirdi. Sonra dedi: «Hər iki gözü sağlamdır. Ümumiyyətlə gözlərində heç bir şüşə qırıntısı müşahidə edilmir.» Təəccübləndim və dedim: Necə? Yə`ni o gözlər. Buyurdu: Bəli!

Xülasə, nə dərman yazdı, nə də bir nüsxə. Evə tərəf qayıtdım. Yolda pak hərəmin müqabilindən keçəndə dayandım.Ağlaya-ağlaya dedim: Mənim ağam! Bağışla! Cəsarət etmişəm! Hirsli olmuşam!

Bəli, həzrət Əbul-Fəzl Abbasın (əleyhissalam) kəramətində qızım korluqdan şəfa tapdı.