ГәМӘри бәни һашим һӘЗРӘТ Әбулфәзл аббасын (Ә) нурлу чөҺРӘСИ

Səda eylədi Zeynəb, ki ey mayeyi Rəhmət

Hüseyn qalmağa yalquz, degil bəsdi mürüvvət

Edə xeyməni qarət, bu gün əhli şərafət

Yavaş get sənə qurban, məni didətər Əbbas!

* * * * * * * * * *

Qayıtdı ginə Əbbas, hüzuru şahi dinə

Dedi izni ver axir, edib ərzi Hüseynə

Yanır nari cəfayə, bu gün teşnə Səkinə

Gəlir camu əlində, susuzdur o həzinə

Gedim su gətirim mən, bu əhli hərəminə

Qərəz etdi mürəxxəs, o sərdari Mədinə

Minib atına tutdu, üzün ərseyi kinə

Düşüb lərzə görəndə, Əduvvun bədəninə

Gəlir şiri qəzəbnak, alıb nizə əlinə

Ola yüz belə leşkər, edər dərbədər Əbbas!

* * * * * * * * * *

Edib ərsədə cövlan, o gülzari vəcahət

Dedi qövmi cəfayə, mənəm sahibi qüdrət