Hazirlayanlar

MEDENİYETİMİZE YÖN VERENLER

---

97
İ S T A N B U L
YA B A N C I L A R İ Ç İ N T Ü R K Ç E Ö Ğ R E T İ M S E T İ C 1
NELER ÖĞRENDİK
1. Aşağıdaki fiilleri ve kelimeleri boşluklara yerleştirelim. 
Sabah güneşinin ışıklarıyla uyandım. Çalar saatim bozulmuş. Çok geç kalmıştım. Saat 09.00’da dersim başlayacaktı. Der-
se yetişmeliydim. Hemen yataktan fırladım. Kahvaltı etmeye bile zamanım yoktu, hemen hazırlanıp evden çıktım. 
Garajdan arabamı çıkarırken bekçi önüme ................................... garajın çıkışı o kadar dar ki ona çarpmamak için .......
............................ arabayı duvara sürtecektim. Neyse bunu ucuz atlattım.
Tam okula yaklaşıyordum ki aniden önüme bir çocuk ................................... . İkimiz de çok korkmuştuk. Biraz daha geç 
kalsaydım ona çarpacaktım. O korkuyla ikimiz de yerimizden ................................... . Çocuk tekrar koşmaya başladı. Bu 
defa da ................................... karşıdan gelen adama çarpacaktı. Ah şu çocuklar! Bu yaşlarda o kadar dikkatsiz oluyorlar ki…
Bugün ters tarafımdan kalkmışım galiba… Aksilikler peşimi bırakmıyor. Okula yaklaşmıştım ki yan yoldan bir araba .....
.............................., ................................... çarpışıyorduk. Bu günü kazasız belasız ................................... ne mutlu bana!
Nihayet okula geldim ama ................................... ders başlayacaktı. Görevli, okulun kapısını açtı. Aceleyle içeri girerken 
arabanın aynasını ................................... duvara sürtüyordum.
Bizim okulun bahçesinde kediler pek boldur. Arabamı park ederken dikiz aynasından okul görevlisinin elini kolunu sal-
ladığını gördüm. Pencereyi açtım, ne olduğunu sordum. Kedilere dikkat etmemi söyledi. Meğerse ...................................
kedileri eziyormuşum. Neyse bir olay olmadan arabamı park ettim.
Derse ................................... için arabadan fırladım, fırladım ama koşarken ders notlarım elimden ................................
... . Hemen öğrenciler ve görevliler imdadıma yetişti. Biz Türklerin bir lafı vardır: “Acele işe şeytan karışır.” Çok doğruymuş.