Hiperhidrozis

Benzodiazepinler 

Benzodiazepinlerle  y a p ı l a n tedavide anksiyete 

azaltılarak emosyonel hiperhidrozisin kontrol altına alın­

ması  a m a ç l a n m a k t a d ı r , ancak ileri deredecede uyku 

halinin geliştiği dozlarda istenilen etki sağlandığı için kul­

lanımı uygun değildir (16). 

İYONTOFOREZ 

iyontoforez ilk olarak 1968 yılında Levit tarafından 

hiperhidrozis tedavisinde kullanılmaya  b a ş l a n a n palmar, 

plantar ve aksiller hiperhidrozis tedavisinde etkili bir 

yöntemdir. 

iyontoforezde  a m a ç direk akım yolu ile deriye iyo-

nize maddelerin ulaştırılmasıdır, ilk olarak 1936 yılında 

yapılan çalışmalarda atropin, histamln ve formaldehit 

solüsyonları kullanılmış ve palmar hiperhidrozisde fay­

dalı olduğu gösterilmiştir. 1952 yılında ise iyontoforezde 

iyonize maddelerin kullanımının gerekli olmadığı, suyun 

yeterli olduğu gösterilmiştir (19,20). 

Tedavide 2 elektrot ve düşük amperll direk akım 

gereklidir. Elektrotun biri tedavi edilecek bölgenin altına 

su içine yerleştirilmektedir, öbür elektrot ise kontrlateral 

ekstremiteye uygulanmaktadır. Aksillada ise aksiller 

bölgeye konulan nemli pamuklu bezin altına elektrot 

yerleştirilir. 

El içi ve ayak  t a b a n ı n d a 15-20 ml'lik akımın 30 dk 

uygulanması genellikle yeterlidir, ilk tedavileri takiben 

terlemede artış gelişmekte ancak 3-5 tedavi sonrasın­

da terlemenin giderek azaldığı görülmektedir. Tedaviye 

haftada en az 3 gün olmak üzere başlanır. Etki ilk ola­

rak tenar ve hlpotenar bölgeden başlar, parmak uçları 

tedaviye daha dirençlidir. Ortalama olarak ellerde 12 

tedavi ayaklarda ise 10 tedavi sonra istenilen etki elde 

edilmektedir. Tedavi kisllirse etkinin sadece 1-2 hafta 

devam ettiği görülür ve terleme 1-2 ay içinde eski dü­

zeyine ulaşır, bu nedenle haftada 1-2 kez olmak  ü z e r e 

idame tedavi gereklidir. 

iyontoforezin etki mekanizması  h e n ü z bilinmemek­

tedir. Ekrin ter bezi kanallarında mekanik obstrüksiyona 

neden olduğu şeklinde iki farklı görüş vardır. Son yıllar­

da yapılan çalışmalarda iyontoferez ile tedavi gören 

hastalarda ekrin bezlerde yapısal değişiklik saptanma­

mıştır, bu nedenle ter bezi yapısında bozukluğa neden 

olarak değil geçici bir fonksiyon bozukluğu yaparak etki­

li olduğu düşünülmektedir. Galvanik tedavi sonrası pilo-

karplnin intradermal enjeksiyonu ile yapılan farmakolo­

jik uyarıma ter bezlerinin  c e v a p s ı z kalışı sinir iletiminde 

b o z u k l u ğ u n tedavi edici etkiden sorumlu  o l d u ğ u n u 

düşündürmektedir (16,19,20,21). 

iyontoforezde elektrik akım yüklü iyonlarla taşın­

dığı halde neden NaCI'lü solüsyonların distile su kadar 

etkili olmadığı ve neden anotun katotdan daha etkili ol­

duğu bilinmemektedir. Bu soruların cevabının bulunması 

anhidrotik etkisinin  a ç ı k l a n m a s ı n d a yardımcı olacaktır 

(4). 

iyontoforez tedavisi  s ı r a s ı n d a  y ü k s e k amperli 

a k ı m d a deride yanma ve ağrı, su yüzeyi ile temas 

eden deride lokalize eritem ve veziküller şeklinde yan 

etkiler gelişebilmektedir. Bu nedenle tedavi irltasyon 

yapmayan en yüksek amperde sürdürülmelidir (20). 

iyontoferezde antikolinerjik ajanların kullanımı ile, 

su ile yapılan iyontoferezden daha iyi sonuçlar elde 

edilmekte ve bu  a m a ç l a özellikle atropin sülfat, glikopi-

rolat ve heksapirolat kullanılmaktadır. Bu şekilde etki 

daha uzun süreli olmakta ancak antikolinerjik maddele­

rin sistemik absorbsiyonu sonucu antikolinerjik yan et­

kiler görülebilmektedir (16,21). 

S o n zamanlarda antikolinerjik ajanlarla  y a p ı l a n 

iyontoforezin alüminyum klorürle yapılan topikal tedavi 

ile birlikte kullanımı şeklinde yeni yöntemlerle en az 

yan etki ile en fazla tedavi etkinliği  s a ğ l a n m a y a çalışıl­

maktadır (21).