Inson ekologiyasi

Inson ekologiyasi.
Reja:


1. Inson ekologiyasi va uni o’rganish uslublari.
2. Tashki muhit omillarining inson organizmiga ta’siri.
3. Ekologik muvozanatning buzilish sabablari.
4. Insonning moslashuvi va ekologiyasi.

Fan - texnika taraqqiyoti jadallashgan sari insonning atrof -muhitga bo’lgan munosabati ham o’zgarib, u tabiiy boyliklarni bugun kechagidan, ertaga bugungidan ko’proq miqdorda olishga harakat qiladi. Bu jarayon kuchaygan sari ming-ming yillar davomida barqaror bo’lib kelgan ekologik muvozanat buzilib, inson bilan tabiat o’rtasidagi munosabat murakkablashdi va tabiat falokat yokasiga kelib qoldi. Albatta, tabiiy boyliklardan foydalanish kerak, lekin ulardan ehtiyojga yarasha, me’yorida foydalanishni hamma joyda amalga oshirish, tabiatni izchillik bilan boyitib ayniqsa, o’simliklar va hayvonot dunyosini uning komponentlari (tashkil etuvchilari) o’rtasidagi o’zaro tabiiy munosabatni barqaror saqlab turish zarur.

Inson ekologiyasi deganimizda tashqi muhitdagi xilma-xil omillarning ta’siri tufayli kishi jismida yuz beradigan o’zgarishlarni anglaymiz. Inson ekologiyasi juda serqirrali fan bo’lib, tashqi muhitning barcha omillari, havo harorati, yorug’lik, namlik, radiatsiya, shovqin, vaznsizlik holati shuningdek, xar-xil tabiiy ofatlar, zilzila, dovul, qurg’oqchilik, suv toshqini, yong’inlar hamda tirik organizmlarning o’zaro bir-biriga ta’siri tushuniladi. Bu barcha omillarning ta’siri kishini hoxishga bog’liq emas. Bulardan tashqari kishilar o’zlari qurgan korxonalar, irrigatsiya inshootlari, transport vositalaridan chiqqan zaharli chiqindilar, qishloq xo’jaligida keng qo’llanilgan kimyoviy moddalar ham havoni, suvni, yerni, oziq-ovqat mahsulotlarining sifatini buzib inson sog’ligiga katta zarar keltiradi.
Inson ekologiyasi yoki antropoekologiya ijtimoiy jamiyatning markaziy bo’lagi, uning ijtimoii-tabiiy va tabiiy-ilmiy asosidir. Inson ekologiyasi o’zida demografiya, tibbiyot, morfologiya, antropologiya, genetikaning tegishli qarashlarini umumiylashtiradi. Bu fanlar tadqiqot ob’ekti bir ekanligi negizida bir bo’lakda uyg’unlashadi. O’sha ob’ekt inson bo’lib, u ikki dunyo tabiiy va ijtimoii dunyoga tegishli nodir jonzotdir. Bunda shu narsani ta’kidlash lozimki, «inson - tabiiy muhit» muammosi munosabati bilan insonni o’rganishda e’tibor beriladigan asosiy ob’ekt umuman inson va hatto uning ekologiyasi emas, balki inson ekologiyasining tabiat bilan aloqasi orkali namoyon bo’ladigan qismidir.
Inson ekologiyasi - bu majmuiy fanlararo ilmiy yunalishdir. U odamlar populyatsiyalarining atrof-muhit bilan o’zaro ta’siri qonuniyatlarini, bu o’zaro aloqa ta’sirida aholining o’sishini, maqsadga yo’naltirilgan boshqaruv muammolarini, aholi salaomatligini saqlash va rivojlantirish muammolarini tadqiq etadi.
Inson ekologiyasida, uning asosiy yunalishlarida ijtimoiy - maksadli negiz ustun turishi aniq, zero insonning tabiat bilan jamiyat orqali bevosita o’zaro ta’sirini o’rganish bu fan predmetining ob’ektiv mazmunini tashkil etadi.
Shu nuqtai nazardan inson ekologiyasi-bu ijtimoiy ekologiyaning inson va odamlar populyatsiyasi bilan uni o’rab olgan tabiiy va ijtimoiy muhit o’zaro ta’sir qonuniyatlarini o’rganadigan bo’limii yoki antropodemoekotizim ichidagi ijtimoiy - biologik munosabatlar haqidagi ilmiy yo’nalishdir.
Insonning morfofiziologik xususiyatlarini hisobga olgan holda noosferaviy o’zgarishlar jarayonida YEr regionlarini, biosfera rayonlarini ishlab chiqarish - xo’jalik, iqtisodiy maqsadli o’zlashtirish qonuniyatlarini ochib berish bunday o’zlashtirishning borishida odamlar salomatligini saqlash va rivojlantirishning tabiiy qonunlarini o’rganish inson ekologiyasining muhim vazifasidir. V.I.Vernadskiyning noosfera to’g’risidagi nazariyasiga ko’ra hozirgi zamon tabiatshunosligida inson ekologiyasi alohida o’rin tutadi. Vernadskiy tabiatning antropogen yuki tobora oshib borayotgani haqida, tabiatni o’zgartiruvchi omil sifatida insoniyat haqida, tabiatga ta’sir o’tkazishni uning imkoniyatlari bilan taqqoslash to’g’risida, ya’ni biz hozirda inson va biosferaning koevolyutsiyasi deb ataydiganimiz haqida gapiradi. Lekin bir vaqtda uning barcha mulohazalarida insonning biosfera istiqboli uchun mas’ul ekanligi, jamiyatni biosfera evolyutsiyasini oqilona yo’naltirishga imkon beradigan qilib tashkil etish haqidagi fikr qizil ip bo’lib o’tadi.
Inson ekologiyasi odamlarni o’rab turgan tabiiy va ijtimoiy muhitni, odamlarning unga hamda bir-biriga munosabatlarini ifodasi sifatida ilmiy adabiyotga birinchi marta amerika sotsiologlari R.Park va U.Byurges tomonidan kiritilgan. Bir muncha keyinroq ingliz olimi U.Byus «Inson ekologiyasi» ning vazifasi ayni odamlar ijtimoiy munosabatlarini biologik populyatsiya jarayonlariga tutashtirishdan iboratdir deb izohlaydi va uni biologiya ekologiyasining an’anaviy tushunchalari asosida hal etishga urinadi. Sanoat va odamlarning katta shaharlarga to’planishi, sanoatlashtirish, havo va suvning bulg’anishi, dori-darmonlar qo’llanilishi bilan bog’lik bo’lgan patologiya (normal hollarda chiqish)ni o’rganish zaruratini ko’ndalang qilib qo’ydi. Ular tabiiy evolyutsiya, biogeotsenozlar jarayoniga jiddiy o’zgarishlar olib kirib, qapop topgan ekologiya tizimini o’zgartirib yubordi.
Inson ekologiyasini o’rganishdan maqsad, inson hayoti uchun optimal (kulay) muhitni yaratishdir. Sodir bo’lgan ekologik falokatlar, sayyoramiz aholisini falokatlarni oldini olish choralarini izlashga
turtki beryapti. Bunday holat sotsial iqtisodiy siyosiy, ahloqiy, ekologik, madaniy – tarixiy masalalarga yangi qarashni taqozo qilmoqda. Ya’ni kishilarni yangicha fikrlashga, insonni tabiatdagi o’rni va rolini anglatmoqda.
Tabiatda ilgarilar ham tabiiy falokatlar sodir bo’lgan. Ammo hozirgi davrda sodir bo’lgan ko’p ekologik falokatlar tabiatning bir bo’lagi bo’lgan inson faoliyati tufayli, sodir qilindi. Hozirgi kunda sayyoramizda yashayotgan insonlar oldida avvalambor kishilik jamiyati bilan tashqi tabiat o’rtasidagi munosabat muammolarini yechish vazifasi turadi.
Sayyoramizda aholi sonining orta borishi bilan insonlarni ehtiyojlarini, ona tabiatga ta’sirini oshira boradi. Agar 1850 yil yerda 1mlrd kishi yashagan bo’lsa, 1930 yilda 2 mlrdga yetdi, hozirgi vaqtda besh mlrddan oshib ketdi. Insonning atrof-muhit bilan munosabatlaridan qat’iy nazar avlodlar almashishi, aholining ko’payishi jarayonini barqaror holatda saqlash masalalari doimo muhim ahamiyat kasb etadi. Hayotning beto’xtovligi ikki qarama - qarshi oqimning o’zaro tasiri bilan ta’minlanadi. Bu tug’ilish va o’lish oqimlaridir. Jamiyat, insoniyat mavjud bo’lishi uchun bu ikki oqim o’rtasida muayyan uyg’unlik bo’lishi kerak. Agar tug’ilish o’lishga nisbatan uzoq muddat kam bo’lsa, insoniyat zavolga yuz tutadi. Bu munosabat teskari bo’lsa, aholining tez ko’payishi jamiyatning ekologik va ijtimoiy - iqtisodiy imkoniyatlari uchun zo’riqishni yuzaga keltiradi. Shuning uchun ham bu ikki oqimni uyg’un holatda saqlash jamiyatning eng muhim vazifalaridan biri bo’lib, uni hal etishga juda katta ijtimoiy kuch-quvvat sarflanadi.
Insoniyat o’tmishdan meros qolgan dastlabki ekologik muvozanat holatida hayotni boshlagan. Lekin jamiyat tiklanishi davrida kollektiv mehnat tufayli tabiiy ekologik tizimlar, biologik va ekologik omillarning kat’iy nazoratidan chiqishga muvaffaq bo’ldi. Jumladan, ko’payish jarayoni ham, qurollarni qo’llashga ham, odamlar yoki ularning yaqin ajdodlari tabiatdagi boshqa jonzotlarga qaraganda tabiatdan ko’proq narsa olishga o’rganishdi. O’sha palladayoq insoniy tabiiy muhitning ko’ngilsiz ta’siridan himoya qiluvchi «ijtimoiy kqlkon» yaratilgan edi.
Inson o’z hayotini yaxshilash uchun yaratgan sanoat va
transport vositalari sayyoramiz iklimiga, ozon qavatini siyraklashuviga, o’rmonlarni kamayishiga, suvlarni ifloslanishiga, yerni eroziyaga uchrab, ko’p joylarda cho’llanishni sodir bo’lishiga olib keldi.
Bundan tashqari kishilar sun’iy hosil qilgan radiaktiv nurlanishlar, kimyoviy moddalardan ko’p foydalanish kasallik qo’zgatuvchi viruslar va mikroorganizmlarni ko’payishiga, yangi kasallik turlarini hosil bo’lishiga olib keldi.
Dunyodagi deyarli hamma mamlakatatlarda barcha imtiyozlar avvalo o’z xalqiga beriladi. Masalan, turar joy, ish bilan ta’minlash, chetdan kelgan kishilarga nisbatan o’z xalqiga yuqori ish haqi belgilash yoki tovarlar bilan ta’minlash va boshqalar kiradi. Bizda esa uzoq yillar davomida buning teskarisi bo’lib keldi. Yuqorida keltirilgan barcha tabiiy omillar, ofatlar, sotsial nohaqliklar kishi organizmiga ekstremal omil sifatida ta’sir etib, uni stress holatga (qattiq ruxiy zarbaga) olib keladi. Stress holatiga tushgan odamlarni uyqusizlik, charchash, g’azablanish, bosh og’rig’i, qon bosimining oshishi azoblari qiynaydi.
Antropoekosistema inson ekologiyasining tadqiqot ob’ektidir. O’zaro va o’zlarini o’rab olgan tabiiy va ijtimoiy muhit bilan dialektik aloqada bo’ladigan inson populyatsiyalari yoki etnoslarining birgalikda hayot kechiradigan turli guruhlari antropoekologiya tizimi yoki antropoekotizm deb ataladi. Mazkur fan odamlar va tabiatning inson va biosferaning o’zaro munosabatini hayotning aniq ijtimoiy - iqtisodiy va siyosiy sharoitlari bilan chambarchas bog’liqlikda o’rganadi.
Bugungi kunda inson salomatligi jamiyatning murakkab tarixi va uning hozirgi taraqqiyoti oqibati ekanligi allaqachon ravshanlashgan. Shu boisdan tabiiy sanitariya - gigiyena tadbirlarining birontasi ham ular qanchalar ilmiy asoslangan va texnikaviy rivojlangan bo’lmasin o’z - o’zicha jamiyat a’zolari sog’ligini saqlash va rivojlantirish, muhofaza qilishni ta’minlay olmaydi. Butun jamiyatning ijtimoiy ishlab chiqarish iqtisodiyot tuzilmasini ilmiy tashkil kilish, mehnat dam olish sharoitlarini, ma’naviy va jismoniy tarbiya sharoitlarini vujudga keltirish, hayot tarzi madaniyatini rivojlantirish - bularning hammasi sog’likni muhofazalash va mustahkamlashning sharti va garovidir. Bu muammolar jamiyatning tabiiy sharoitlar bilan o’zaro ta’siri shu ta’sirni takomillashtirishga yunaltirilgandagina hal etilishi mumkin. Bunda barcha jug’rofiy mintaqalar, jonli va jonsiz tabiatdagi barcha jarayonlar, sayyoramizning barcha sohalari qamrab olinadi. Bu yerda gap tabiatni shunchaki muhofazalash tug’risida emas, balki inson tabiat va ular o’rtasidagi muvofiqlikni yanada takomillashtirish uchun qulay ijtimoiy, ekologik sharoitlar yaratish maqsadida tabiatni asrab - avaylash va rivojlantirish haqida bormoqda. Tabiatni muhofaza qilish eng oliy maksad - har tomonlama rivojlangan inson va insoniyat jamiyatiga erishishning eng muhim vositalaridan biridir. Inson ekologiyasi birgina biologik qonunlarga bo’ysunmaydi va bu qonunlarni ijtimoiy qonunlar bilan o’zaro aloqasisiz uni tushunib bo’lmaydi. Bu ko’pgina sabablar bilan izohlanadi. Birinchi sababi shundan iboratki deb ta’kidlaydi T.N.Fedoseev, - hozirgi zamon fan - texnika inqilobi, jumladan shunga olib keladiki, insonning o’zi inson ekologiyasida turli va har doim ham oldindan bilib bo’lmaydigan o’zgarishlarni qiladi, o’z navbatida unga shu o’zgarishlardan ahamiyati kam bo’lmagan aks ta’sir ko’rsatadi. Natijada insonning bunday o’zgarishlarga moslashuvining o’tkir va ko’p jihatdan hal etilmagan muammolari paydo bo’ladi. Inson, jamiyat va tabiat o’rtasidagi o’zaro munosabatlar biologik shuningdek ekologik negizlar asosiga emas, balki ularni o’zgartiruvchi ijtimoiy mehnat faoliyati negizlariga quriladi. Insonning tabiatga munosabati va tabiatning insonga munosabati ijtimoiy ishlab chiqarish kuchlari, ishlab chiqarish munosabatlari va inson ishtirok etadigan aniq mehnat jarayonlari orqali ro’yobga chiqadi.
Hozirgi inson ekologiyasi inson, jamiyat va tabiatning o’zaro ta’siri mahalliy, regional hamda global muammolarini ularning jonli tabiat va insonga o’zaro ta’siri nuqtai nazaridan qamray oladi va o’rganadi.
Tabiatni muhofaza qilish eng oliy maqsad - har tomonlama rivojlangan inson va insoniyat jamiyatiga erishishning eng muhim vositalaridan biridir.
Hayot har bir kishiga bir marta beriladigan oliy ne’matdir. Inson umri tarixda bir on lahzadir. Demak, u shu qisqa umrida rohat - farog’atda, go’zal yashashi kerak. Inson tabiatning ajralmas bir bo’lagidir. Insonning normal hayot kechirishi, uni o’rab turgan tabiatning ekologik jihatdan sog’lomligiga bog’liqdir. Shuning uchun ham biz inson hayotini yaxshilashimiz, tabiatni ekologik jixatdan sohlomlashtirishimiz lozim. Har bir kishining salomatligi, ma’naviy yetukligi nafakat uning o’zi uchun, jamiyatimizning kelgusidagi taraqqiyoti uchun ham juda zarurdir.
XX asr oxirida insoniyatning biosferadagi jarayonlarga ta’siri o’zining yuqori bosqichiga yetdi. Hozirgi avlod ko’z o’ngida mahalliy, mintaqaviy va umuminsoniy ekologik inqiroz vaziyatlari kuzatilmoqda. Atrof - muhit holatini tug’ri baholash zarur tadbirlarning o’z vaqtida o’tkazilishini ta’minlash ekologik bilimlarning rivojlanganlik darajasi bilan bevosita bog’liqdir. O’sib kelayotgan yosh avlodga ekologik tarbiya berishni oiladan boshlash bog’chada, maktabda, kollej va universitetlarda davom ettirib borilishi kerak. Ekologiya serqirrali bo’lgan uchun uni barcha fanlar orqali yoshlarning ongiga singdirish lozim. Yoshlarga ekologik tarbiya berishda tabiat qo’yniga ekskursiya va yurishlar uyushtirish katta ahamiyatga egadir. Tabiatni muhofaza qilish, tabiatdan oqilona foydalanish va ekologik sharoitlarni yaxshilada ekologik ta’lim va tarbiya muhim rol o’ynaydi. Turli mamlakatlardagi ekologik vaziyat, tabiatdan foydalanish xususiyatlari ko’p jihatdan aholini ekologik savodxonlik darajasi, ekologik madaniyatiga bog’likdir. Ekologik ta’lim va tarbiya BMT, YuNESKO, YuNEP, va VOZ ning diqqat markazidagi masaladir. (YuNESKO - BMTning fan va madaniyat ishlari bo’yicha shug’ullanadigan mustaqil bir tuzilmasidir. Uning bosh qarorgohi Parij shahrida joylashgan. BMTning o’zi esa Nyu-York shahrida joylashgan, unga dunyodagi 190 ta davlat kiradi.) Ekologik ta’lim va tarbiyani rivojlantirish uchun jahon, alohida davlatlar mikyosida turli tadbirlar o’tkazmokda. Har bir soha mutaxassisi ekologik savodxon bo’lishi va o’z faoliyatida tabiatga zarar yetkazmasligi, ekologik ta’lim - tarbiyani rivojlantirishga hissasini qo’shishi lozimdir.
S’Hunday kilib, bolalarni o’simlik va hayvonlarni parvarish qilishga o’rgatish, ularni tabiatga mehr-muhabbat ruhida tarbiyalash shunchaki bir ermak emas bu davlat axamiyatiga ega bo’lgan dolzarb masaladir. Biz sog’lom, ahlokli, mehnatsevar, pok, bilimdon yoshlarni tarbiyalab o’stira olganimizdagina kelajagimiz porloq bo’ladi.
XXI - asr ekologiya asri bo’lishi shubhasizdir. Har bir inson ona sayyoramiz tabiatiga ziyon yetkazmasdan o’zgartirish, tabiiy boyliklaridan okilona foydalanish va yashash muhitini saqlashdek muqaddas ishga o’zining munosib hissasini qo’shishi lozimdir.
Yer sayyorasi insoniyatning umumiy yashash joyi, yagona uyi hisoblanadi, unda ekologik halokatni bartaraf qilish mavjud 200 dan ortiq davlatlar, qariyib 6 mlrd.ga yaqin insonlarning umumiy vazifasidir. Tabiatni muhofaza qilish, tabiiy resurslardan oqilona foydalanish halqaro kelishuv asosida umumjahon miqyosida amalga oshirilgandagina o`z samarasini berishi mumkin. Davlatlararo hamkorliklar sayyoramizda biosferaning yagonaligidan va insonlarning ta`siri hech qanday davlat chegaralari bilan cheklanmasligidan kelib chiqadi. Insoniyatni tashvishga solayotgan ko`plab mintaqaviy va umumsayyoraviy ekologik muammolar faqatgina davlatlararo hamkorlik yo`li bilangina hal qilinishi mumkin. Yu.Odum aytganidek "Ekologik muammolarni bartaraf etish, atrof muhitni barqaror va xavfsiz holda ushlab turish faqatgina dunyo hamjamiyatining birgalikdagi harakati va ushbu harakatlarni huquqiy jihatdan tartibga solishgina insoniyatni ekologik inqirozdan olib chiqishi mumkin".
Shu bois, atrof muhitni muhofaza qilish tadbirlari qonuniy aktlar (farmonlar, ko`rsatmalar, qarorlar), ilmiy tavsiyalar, ishlanmalar, tabiatni muhofaza qilish ta`limi asosida, nazoratlar va boshqaruv organlar faoliyati natijasida amalga oshiriladi. Tabiatni muhofaza qilish, tabiiy resurslardan oqilona foydalanish, ushbu faoliyatning tashkil qilinishi va amalga oshirilishi ko`p jihatdan qonuniy ta`minlanishga boliqdir.
Atrof muhitni muhofaza qilishning tashkiliy va huquqiy asoslari O`zbekiston Respublikasining konstitusiyasida o`z aksini topgan. Konstitusiyaning 50,54,55 va 100-moddalarida fuqarolarning ushbu sohasidagi huquq va majburiyatlari, atrof muhitga munosabat va boshqaruv tizimi bo`inlarining faoliyati belgilangan. Jumladan 50-moddada “Fuqarolar atrof tabiiy muhitga ehtiyotkorona munosabatda bo`lishga majburdirlar” deyiladi. 100-moddada atrof muhitni muhofaza qilish mahalliy hokimiyat organlari vazifasiga kirishi ta`kidlangan. O`zbekistonda tabiiy sharoitlarni saqlash, tabiiy resurslardan oqilona foydalanishning huquqiy, iqtisodiy va tashkiliy asoslarini 1992 yil 9 dekabrda qabul qilingan “Tabiatni muhofaza qilish to`risida”gi qonun belgilab beradi. Qonunga muvofiq O`zbekistonda tabiatni muhofaza qilishga taaluqli huquqiy munosabatlarni tartibga solish Oliy majlisning mutlaq vakolati doirasiga kiradi. Bularga tabiatni muhofaza qilish sahasidagi davlat siyosatini belgilash; davlat ekologiya dasturlarini tasdiqlash; ushbu sohadagi respublika qonun hujjatlarini ishlab chiqish va qabul qilish; tabiatni muhofaza qilishga taalluqli qonunlar ijrosini muvofiqlashtirib borish va boshqalar kiradi. Ushbu qonunda mamlakatda tabiiy muhitni saqlashning huquqiy, iqtisodiy va tashkiliy asoslari belgilangan, tabiat bilan inson o`rtasidagi munosabatlarning me`yorda rivojlanishi maqsadida tabiiy boyliklardan oqilona foydalanish, fuqarolarni qulay tabiiy muhitga bo`lgan huquqini kafolatlash zarurligi o`qtirilgan.
Asosiy qonundan tabiat muhofazasining ayrim sohalari bo`yicha ham maxsus qonunlar qabul qilingan. “Alohida qo`riqlanadigan tabiiy hududlarni muhofaza qilish to`risida”gi qonun asosan umumiy boyligimiz bo`lgan noyob va qimmatli tabiat majmualarini ekologik, iqtisodiy, madaniy, ilmiy, soliqni saqlash nuqtai nazaridan saqlashni asoslaydi. Shuningdek, 1990 yil 20 iyunda O`zbekiston Respublikasining “Sanitar nazorati to`risida”, “YEr to`risida” qonunlari qabul qilindi, ularga O`zbekiston Respublikasi Oliy majlisining 1991 yil 20 noyabrdagi, 1993 yil 7 maydagi, 1994 yilning 6 may va 23 sentyabrdagi kengashlarida o`zgartirishlar kiritilgan. Ushbu qonunlar erdan oqilona foydalanish va erni muhofaza qilish, tuproq hosildorligini qayta tiklash, tabiiy muhitni saqlash va yaxshilashga qaratilgan.
O`zbekiston Respublikasining “Suv haqidagi va suvdan foydalanish” to`risidagi qonuni 1993 yil 6 mayda qabul qilindi. Uning vazifasi suvdan foydalanishni tartibga solish, aholi va xalq xo`jaligi ehtiyojlari uchun suvdan oqilona foydalanish, suvning ifloslanishi, kamayishi, iflos suvning zararli ta`siri haqida ogohlantirish va ularni zararsizlantirish, suv havzalarining holatini yaxshilash, tashkilotlar, korxonalar, dehqon xo`jaliklari va fuqarolarning suvga bo`lgan huquqlarini muhofaza qilishdan iborat.
1994 yil 22 sentyabrda O`zbekiston Respublikasining “Qazilma boyliklar haqida” qonuni qabul qilindi. Bu qonun ma`danlarni muhofaza qilish va foydalanishni tartibga solishga qaratilgan. 1996 yil 27 dekabrda “Atmosfera havosini muhofaza qilish haqida”gi qonun qabul qilindi. Unda atmosfera havosining tabiiy tarkibini saqlash, uni zararli moddalar bilan ifloslanishini oldini olish, davlat organlari, korxonalar va fuqarolarning havoni muhofaza qilishdagi huquqiy vazifalarini tartibga solish va boshqalar qayd etilgan. Hozirda o`rmonlar, hayvonot olamini muhofaza qilish va foydalanish to`risida qonun loyihalari ishlab chiqilmoqda. Yo`qolib borayotgan qimmatli va dorivor o`simliklar va noyob hayvonlarga nisbatan munosabatlarini tartibga solish va foydalanishni yaxshilash bo`yicha Vazirlar Mahkamasining Qarorlari mavjud. Ovchilik va baliq tutish tartiblari yuqorida ko`rsatilgan qonunlar, shuningdek, O`zbekiston Respublikasi hududida ovchilik va baliqchilik xo`jaliklarini boshqarish to`risida nizom, O`zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining Qarorlari asosida amalga oshiriladi. Bu borada O`zbekiston Respublikasi Tabiatni Muhofaza qilish davlat qo`mitasining maxsus buyruqlari ham yuridik huquqlarga ega.
Yuqorida ko`rsatib o`tilgan atrof muhit muhofazasi to`risidagi qonunlar, qarorlar, nizomlar va boshqa yo`l-yo`riqlar tabiatdan foydalanishning yuridik jabhalarini asoslaydi. Vazifa ulardan to`lii bilan foydalangan holda atrof muhit muhofazasiga samarali xizmat qilishga butun e`tiborni qaratishdan iborat. Tabiiy muhitni ifloslayotgan, uning boyliklaridan me`yoridan ortiqcha foydalanayotgan, ekologik vaziyatlarni jiddiylashtirayotgan, aholi soligiga salbiy ta`sir ko`rsatayotgan davlat, xususiy shirkat, jamoa xo`jaliklari, fuqarolarni qonun asosida jazolash yoki jarima undirish ishlarini tegishli tabiatni muhofaza qilish qonunchiligini buzuvchilar bilan shuullanuvchi muassasalar va shaxslar amalga oshiradilar.
Tabiat muhofazasi va atrof muhitning ekologik vaziyatlarini inson hayotiga xavf solmasligi, tabiat boyliklaridan oqilona foydalanishni ilmiy asosda yo`lga qo`yish muayyan darajada sarmoyalarni ko`paytirishni taqozo etadi. O`zbekiston Respublikasi Tabiatni muhofaza qilish davlat qo`mitasining ma`lumotiga ko`ra 1991-1994 yillar mobaynida tabiatni muhofaza qilish tadbirlarini amalga oshirish uchun 264 mln.so`m shundan, atmosfera havosini muhofaza qilishga 166,2 mln.so`m, er boyliklariga 41,0 mln.so`m sarflandi. Amalga oshirilgan iqtisodiy tadbirlar tabiiy muhitni tozalanishiga, boyliklardan omilkorlik bilan foydalanishni yo`lga qo`yishga imkon beradi. Lekin bu borada qilinadigan ishlar ham ko`p.
O`zbekistonning bozor munosabatlariga o`tishi tabiatni muhofaza qilish faoliyatini boshqarishda iqtisodiy usullarga murojaat qilish bilan tabiatdan foydalanishda pullik tamoyilni tatbiq qilishga imkon beradi. Iqtisodiy tadbirlarning tatbiq qilinishi ifloslanib borayotgan tabiiy muhitning tozalanishiga, ekologik buxrondan tezroq chiqishga asos yaratadi. Ushbu tamoyilni qo`llash “Tabiatni muhofaza qilish to`risida”gi qonunda ham har taraflama asoslangan.
O`zbekiston Respublikasi Tabiatni muhofaza qilish davlat qo`mitasi va O`zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi qaroriga muvofiq 1992 yildan boshlab korxonalarga iflos chiqindilarni havoga, suv havzalariga me`yoridan ko`p miqdorda chiqargani va joylarda to`plagani uchun to`lovlar joriy qilindi. Shu munosabat bilan tabiat muhofazasining mahalliy va respublika fondlari tashkil qilindi. Bu hol tabiiy muhitni asrash va tabiatdan foydalanish sohasida yangi moliyaviy munosabatlarning vujudga kelishiga asos bo`ladi.
O`zbekiston Respublikasi Tabiatni muhofaza qilish davlat qo`mitasi 1994 yilda 8356 ta korxonani nazorat ostiga olib, shulardan 2458 tasi me`yoridan ko`p miqdorda turli chiqindilar bilan atrof muhitni ifloslayotganini aniqladi. Ularga to`lovlar joriy etildi. O`sha yilning o`zida mamlakatning mahalliy fondlariga jami 6,917 ming so`m kelib tushdi. Uning 3,3 mln. so`mi tabiatni muhofaza qilish maqsadida ishlatildi. Tabiatni muhofaza qilishda iqtisodiy tadbirlarni qo`llash samaradorligini oshirish va muntazam takomillashtirib borish amaliy ahamiyat kasb etadi. Bu borada dorivor giyohlarni yiib, undan mumay daromad oluvchilarni, to yonbarlaridagi va daryo yoqalaridagi daraxtlarni qirqish, qumli cho`llardagi qora va oq saksovullar, cherkez, qandimlarni o`tin yiish maqsadida qirqish, ixota daraxtlariga zarar etkazish, nomlari “Qizil kitob”ga tushgan va soni kamayib ketayotgan hayvonlarni ov qilish, yilning ruxsat etilmagan davrlarida baliqlarni ovlash va boshqa hollarda jarima solishni kuchaytirish maqsadga muvofiqdir. Shuningdek, kelayotgan daromad tabiat posbonlari va boshqa turdagi qo`riqchilar sonini bir necha barobar ko`paytirish hamda ularga tegishli huquqlarni berishga imkon yaratadi.
Atrof muhitni ifloslab kelayotgan korxonalar, firmalar va boshqa muassasalar ishlab chiqarishini to`xtatib qo`yish shuningdek, keltirgan zararini o`rnini to`ldirish uchun muayyan miqdorda to`lovlar to`lashni joriy etish va bu mablalardan, chiqindilarni tozalash moslamalarining samaradorligini oshirishga va samaraliroq uskunalarni o`rnatishga sarflash yaxshi natijalar beradi.
Chet ellarda tabiatni muhofaza qilish o`ziga xos xususiyatlarga ega. Ko`pchilik mamlakatlarda 4 xil qo`riqxonalar mavjud: 1) tabiiy rezervatlar-kat`iy rejim bilan ishlaydigan hatto kishilarning kirishi ham man etilgan katta maydonlar. Bunday qo`riqxonalarda noyob o`simliklar va hayvonlar qo`riqlanadi. Ularda ilmiy ishlar olib boriladi; 2) milliy (xalq) parklar - yirik qo`riqxonalarda butun tabiiy kompleks muhofaza qilinadi. Qo`riqxonalar arbiy YEvropa, Afrika, Shimoliy Amerika millatlari hamkorligidagi juda keng tarqalgan bo`lib, bu qo`riqxonalarga kishilar pul to`lab kiradilar. Eng katta va mashhur milliy parklarga yiliga bir necha 10 mln. kishi kiradi. Masalan: mashhur “Yellouston” milliy parkiga tashkil etilganidan beri (1872 yildan) hozirgacha 100 mlndan ortiq kishi kelib ketgan. 3) tabiat yodgorliklari - or, er osti to jinslari ochilib qolgan joylar, katta yoki bahaybat daraxtlar, ajoyib shakldagi qoyalar, sharsharalar kabi ayrim ob`ektlar qo`riqlanadigan kichik qo`riqxonalardir. Tabiiy yodgorliklar tarixiy ob`ektlar bo`lib hisoblanadi. 4) chala balki qisman mavjud qo`riqxonalarda ayrim ob`ektlar muhofaza qilinadi. Ular qo`riqxona yoki zakazniklar deb atalishi mumkin.
Chet mamlakatlarda qo`riqxonalarning umumiy soni va maydoni shuni ko`rsatadiki, aholi zich yashaydigan va tabiiy sharoiti xilma-xil bo`lgan mamlakatlarda qo`riqxonalar nisbatan katta maydonni egallagan. Umuman olganda, dunyoda qo`riqlanadigan maydonlar juda notekis joylashgan. Chunonchi, Chexoslavakiyada qo`riqxonalarning nisbiy maydoni Fransiyadagiga nisbatan 60 marta, Keniyada Jazoirdagiga nisbatan 1,5 ming marta kattadir. Shri-Lankada qo`riqlanadigan maydonlar Hindistondagiga nisbatan 45 marta ko`p.
Germaniya YEvropa mamlakatlari orasida tabiatni muhofaza qilishga birinchi bo`lib kirishgan, buning sababi tabiatning nobud qilinishi natijasida tabiiy boyliklarning kamayib ketganligidadir. 1954 yilda tabiatni muhofaza qilish to`risida qonun qabul qilinadi. Bu qonunga ko`ra GDR da tabiatni muhofaza qilish Davlat boshqarmasi, tabiatni muhofaza qilishda barcha tadbirlar kompleksini nazorat qilish va tashkil etish bosh organi tuziladi.
GDR da 70-yillarda umumiy maydoni 44100 gektar bo`lgan 200 ta qo`riqxona va umumiy maydoni 21726 gektar bo`lgan 270 ta qo`riqxona barpo etilgan. O`rmon uchastkalari, shuningdek, maydoni 199100 ga bo`lgan 334 ta qo`riqlanadigan landshaft uchastkalari bo`lgan. Bundan tashqari, ob`ekt maydoni kichikroq bo`lgan 10000 ta tabiat yodgorliklari mavjud. GDR da tabiatni muhofaza qilish, tabiiy boyliklarni birinchi galda kamayib ketayotgan fauna va florani saqlab qolish va imkoni boricha sonini ko`paytirishga qaratilgan ishlar yaxshi yo`lga qo`yilgan. Qo`riqxonalarda va tabiat landshaftlarini o`rganish hamda muhofaza qilish ilmiy tadqiqot institutlarida qo`riqxona ishiga nazariy va amaliy tavsiyalar beradigan maxsus ilmiy tadqiqotlar olib borilmoqda.
Buyuk Britaniya maydonining 88% qo`riqlanadigan erlar bo`lib, Afrikadagi Keniya davlatidangina keyingi o`rinda turadi. Britaniyada maydoni 1338750 ga bo`lgan 10 ta milliy park, 50 ta mayda tabiiy rezervatlar mavjud. Bu qo`riqxonalarning hammasi tabiatni muhofaza qilish Boshqarmasiga va milliy parklar komissiyasiga, shuningdek, uy-joy qurilishi ministrligiga qaraydi. Tabiatni muhofaza qiladigan jamoat tashkilotlari ham mavjud. Tabiat go`zalliklarini saqlash uchun milliy harakat, qo`riqxonalarga yordam berish jamiyati, qushlarni muhofaza qilish jamiyati va boshqalar bor.
AQSh da ham er, suv, o`rmonlar, o`simlik va hayvonlarni muhofaza qilish yaxshi yo`lga qo`yilgan. Asr boshlarida AQSh da hayvonot dunyosini muhofaza qilish sohasida 300 ga yaqin qonun qabul qilingan. Ana shu davrdan boshlab katta foyda keltiradigan qo`riqxonalar, milliy parklar barpo etila boshlandi. Yuqorida tilga olingan Yillouston milliy parkidan tashqari (9 mln. km2) boshqa yirik qo`riqxonalar turistlardan katta daromad olmoqda.
Kanada hududi katta bo`lishiga qaramasdan uning tabiati jiddiy zarar ko`rdi. Qimmatli bizonlar, bobrlar qirib yuborildi. Muhofaza ishlari va reaklimatizasiya natijasida bizonlar bilan bobrlar soni tiklandi. Kanadada 28 ta qo`riqxona, jumladan umumiy maydoni 4400 ming ga bo`lgan 20000 bizon saqlanadigan dunyoda eng katta Vud-Baffalo qo`riqxonasi bor.
Shvesariyada tabiatni muhofaza qilish Milliy daromadning eng muhim manbalaridan biri bo`lgan chet el turizmi rivojlangan bu mamlakatda tabiatni muhofaza qilish tadbirlari alohida ahamiyatga ega.
Hozirgi vaqtda tabiatni muhofaza qilish sohasidagi hamkorlikning ikkita asosiy shakli ajraladi:
1. Atrof-muhitni muhofaza qilish va tabiiy resurslardan oqilona foydalanishga qaratilgan ikki tomonlama va ko`p tomonlama shartnoma va konvensiyalar;
2. Xalqaro tabiatni muhofaza qilish tashkilotlari faoliyati.
Taniqli davlatlarning tabiatni muhofaza qilish sohasidagi faoliyatini muvofiqlashtirish uchun davlatlararo shartnomalar va konvensiyalar keng qo`llaniladi. Hamkorlik dastlab XIX asr oxirida hayvonot dunyosidan foydalanishni tartibga solish yo`nalishida vujudga kelgan. Ayniqsa ko`chib yuruvchi hayvonlarni muhofaza qilishga katta e`tibor berilgan. Faqatgina baliq, kit va boshqa okean hayvonlarini ovlashni tartibga solish haqida 70 dan ortiq shartnomalar, konvensiyalar mavjud. Kitlarni ovlashni cheklashga oid birinchi halqaro konvensiya 1931 yilda tuzilib, unda Antarktida atrofidagi suvlardan har yili 15 mingdan ortiq kit ovlamaslik ko`rsatilgan edi. Ikkinchi jahon urushidan keyingi vaqtda tabiatni muhofaza qilishga oid 300 ga yaqin turli shartnoma va konvensiyalar tuzilgan. Ularning orasida 1963 yili Moskvada tuzilgan suv osti va kosmik fazodagi yadro sinovlarni ta`qiqlash haqidagi shartnoma alohida ahamiyatga ega. 1972 yili Stokgolmda tabiatni muhofaza qilish bo`yicha o`tkazilgan BMT ning birinchi umumjahon kongressida 5 iyun halqaro tabiatni muhofaza qilish kuni deb e`lon qilindi. 1973 yili Londonda dengizlarni neft va boshqa zaharli kimyoviy moddalar bilan ifloslanishini oldini olish yuzasidan yangi xalqaro konvensiya qabul qilindi. 1973 yilda nodir hayvon va o`simlik turlari bilan savdo qilishni chegaralash to`risidagi xalqaro konvensiya tuzildi. 1978 yil Ashxabodda o`tgan Xalqaro Tabiatni Muhofaza qilish Ittifoqi (XTMI) General Assambliyasida jahon tabiatni muhofaza qilish strategiyasi qabul qilindi. 1982 yil BMT da tabiatni muhofaza qilishning umumjahon partiyasi qabul qilindi. Bu muhim hujjatlarda tabiatni muhofaza qilishning tamoyillari va ko`p yilga mo`ljallangan yo`nalishlari belgilab berilgan.
Atrof muhitga inson ta`sirini kuchayishi 1985 yil Venada ozon qatlamini muhofaza qilish konvensiyasi, 1992 yil Rio-de-Janeyroda biotik xilma-xillikni saqlash, 1992 yili Nyu-Yorkda iqlim o`zgarishi bo`yicha, 1994 yili Parijda cho`llashishga qarshi kurash bo`yicha, 2002 yil Toshkentda organik moddalarni kam chiqarilishi, 1995-2001 yillarda Ashxabodda, Nukusda Orol dengizi muammosi bo`yicha va boshqa konvensiyalarning tuzilishiga sabab bo`ldi.
Atrof muhitni muhofaza qilish sohasida hamkorlik turli davlat va nodavlat tashkilotlar faoliyatida ham amalga oshirilgan. Hamkorlik maqsadlari, tuzilishi va faoliyati bilan farqli hamkorlik xarakteriga ko`ra ikki tomonlama yoki ko`p tomonlama, regional va subregional bo`lishi mumkin.
1966 yildan xalqaro “Qizil kitob” e`lon qilindi. Biologik resurslarni himoya qilishda uning ahamiyati kattadir.
1928 yil YuNYESKO yordami bilan tabiatni va tabiiy resurlarni qo`riqlash tariqasida Xalqaro Ittifoq tuzildi. Bu ittifoq dunyodagi ko`pchilik davlatlarning vakillarini – muassasa va jamoat tashkilotlarini o`z ichiga oldi. 1974 yil 1 yanvarga kelganda bu tashkilotga 35 davlat a`zo bo`ldi, 84 mamlakatdan 300 ga yaqin milliy tashkilot va 18 ta xalqaro tashkilot kirdi. Bu ittifoqga mamlakatimizdan RSFSR qishloq xo`jaligi ministrligi va umumrossiya tabiatni muhofaza qilish jamiyati kiritildi. Bu tashkilotning prezidenti D.Kyunin (Niderlandiya), uning o`rinbosarlaridan biri taniqli sovet biologi, prof. A.D.Bannikovdir. Bu tashkilotning shtab kvartirasi Shvesariyadagi Jeneva ko`lining go`zal sohilida joylashgan.
BMT ning 1973 yilda tuzilgan atrof muhit bo`yicha maxsus dasturi – YuNYEP xalqaro xamkorlikni amalga oshirishda muhim rol o`ynaydi. 1948 yil tuzilgan nodavlat tashkilot Tabiatni muhofaza qilish Xalqaro Ittifoqi yuzdan ortiq davlatlarning 300 ga yaqin milliy davlat va jamoat tashkilotlarini birlashtirgan. Hozirgi vaqtda tabiat muhofazasi sohasida 250 dan oriq nodavlat tashkilotlari faoliyat ko`rsatmoqda. BMT ning fan, maorif, ta`lim va san`at masalalari bilan shuullanuvchi tashkiloti YuNYESKO 1968 yillar qabul qilingan 14 loyihadan iborat. “Inson va biosfera” (MAV) dasturi xalqaro hamkorlikda amalga oshirilayotgan eng yirik dasturdir. Tabiat va jamiyat o`rtasidagi munosabatlar eng ziddiyatli bosqichga etgan hozirgi davrda tabiatni muhofaza qilish sohasida xalqaro hamkorlikni yanada rivojlantirish maqsadga muvofiqdir. Xalqaro ittifoq tomonidan “Yashil kitob” tuzishga kirishildi. Bu kitobga noyob va ajoyib tabiy landshaftlar muhofazasi kiritilgan. Bu tashkilot juda xilma-xil ishlarni amalga oshirdi. Uning Assambliyalarida YEr sharining hududlarida bo`lgan hayvon va o`simliklarni qo`riqlash bilan boliq bo`lgan ko`pgina masalalar, o`rta va oliy o`quv yurtlarida tabiatni muhofaza qilish asoslarini o`qitish, qo`riqxonalar tashkil etish, ovchilikni, baliq tutishni ta`qiqlash, o`rmon kesish va boshqalar hal qilindi. Misol: Hindiston hukumati bilan birgalikda bu ittifoq “Yo`lbars” operasiyasini o`tkazdi, yo`lbarslarni saqlash va sonini ko`paytirish uchun Hindistonda 9 ta yangi qo`riqxona, Neapol, Bangladesh va Indoneziya maxsus rezervatlar tashkil etildi. Yo`lbars ovlash va terisini sotish butunlay man qilindi. Tashkilot boshqa noyob hayvonlarni muhofaza qilishga ham katta ahamiyat bermoqda. Prjevalskiy oti, kulon, antilopa va buularning ba`zi turlari gepard, yaguar, qoplon, oq ayiq va boshqalar ana shular jumlasidandir.
Tabiatni muhofaza qilish bilan shuullanadigan yana bir tashkilotni aytib o`tish kerak. Bu 1963 yilda asos solingan Yovvoyi tabiatni muhofaza qilish jahon fondidir. Fondning asosiy vazifalari hayvonot dunyosi va tabiiy ekosistemalarni muhofaza qilish bo`yicha aniq loyihalar tuzish, ularni mabla bilan ta`minlash vositalarini qidirish, tabiatni muhofaza qilish, tadbirlar ishlab chiqaradigan boshqa ilmiy muassasalar bilan ilmiy aloqalarni amalga oshirishdan iboratdir. Fond mazkur muammo bo`yicha yiish va almashish bilan shuullanadi. Hozirgi vaqtda bir qancha jamoat va yoshlar tashkilotlari mavjuddir. Chunonchi, tevarak muhitni tadqiq etish va muhofaza qilish bo`yicha yoshlar federasiyasi, fauna va floraning ayrim turlarini qo`riqlash bo`yicha xilma-xil komitetlar tabiatni muhofaza qilish sohasida ijobiy ishlar qilmoqda.
O`zbekiston Respublikasining 1992 yil 2 martda BMT ga teng huquqli a`zo bo`lishi tabiat muhofazasi sohasidagi xalqaro hamkorlik uchun ham keng yo`l ochib berdi. 1992 yil Rio-de-Janeyroda o`tkazilgan BMT ning 11-umumjahon tabiatni muhofaza qilish kongressida O`zbekiston Respublikasi birinchi bor mustaqil davlat sifatida qatnashdi. Hozirgi vaqtda O`zbekistonda BMT ning atrof muhit muassasalari bilan shuullanuvchi 7 komissiyasi faoliyat ko`rsatmoqda. Ayniqsa Orol va Orol bo`yi ekologik muammolar xalqaro tashkilotning diqqat markazida bo`lib, ushbu yo`nalishda turli tadbirlar o`tkazilmoqda. Orolbo`yi aholisini sifatli ichimlik suvi bilan ta`minlash, ularga tibbiy yordam ko`rsatish hamkorlikni asosiy manbalaridan hisoblanadi. Jahon banki, YEvropa xavfsizlik va hamkorlik taraqqiyoti (OBSYE) va boshqalar ushbu ekologik masalani hal qilish ishiga katta hissa qo`shdilar. O`zbekistondagi nodavlat tashkilot ekologiya va salomatlik fondi “Ekosan” ekologik masalalarni hal qilishda xalqaro hamkorlikni muvofiqlashtirish ishiga o`z hissasini qo`shmoqda.
MDH mamlakatlari kelishuviga binoan tabiatni muhofaza qilish sohasidagi hamkorlik 1992 yil tuzilgan Davlatlararo Ekologik Ittifoq (DEI) orqali amalga oshirildi. Ekologiya va tabiatni muhofaza qilish muammolarini hal qilishda O`zbekiston Respublikasi Milliy Osiyo davlatlari, Osiyo, YEvropa, Amerika va Tinch okeani regional mamlakatlari bilan ikki tomonlama va ko`p tomonlama hamkorlikni rivojlantirmoqda. Xalqaro hamkorlikni oshirishda ekologik ta`lim va tarbiyaga ham alohida e`tibor beriladi. Ekologik bilimlar turli axborot vositalari orqali ommalashtiriladi. Umumta`lim maktablari va oliy o`quv yurtlarida ta`lim va tarbiya berishni amalga oshirish maqsadida ma`lum tadbirlar amalga oshirilmoqda. Ekologiya va tabiatdan foydalanish ixtisosligi yo`nalishida mutaxassislar tayyorlana boshlangan. Ushbu yo`nalishda O`zbekiston Respublikasi FA muassasalarida, oliy o`quv yurtlarida keng ilmiy tadqiqot ishlari olib borilmoqda. Ushbu yo`nalishni yanada rivojlantirish uchun kerakli tadbirlarni amalga oshirish zarur hisoblanadi.
O`zbekiston Respublikasi 1985 yilgi Ozon qatlamini himoya qilish (Vena) konvensiyasi, 1987 yilgi Ozon qatlamini emiruvchi birikmalar bo`yicha protokol (Monreal), 1989 yilgi (Bazel) xavfli chiqindilarni chegaralararo tashishni nazorat qilish konvensiyasi, 1992 yil (Rio-de-Janeyro) biologik rang-baranglikni saqlash konvensiyasi, 1992 yilgi (Nyu-York) iqlim o`zgarishi to`risidagi konvensiyalarga a`zo bo`ldi. Ushbu yo`nalishda faol harakatlar amalga oshirilmoqda. Ekologiya va tabiat muhofazasi sohasidagi har qanday davlatlaaro hamkorlik ekologik vaziyatni mahalliy, mintaqaviy va global darajada yaxshilashning asosidir.
Adabiyotlar ro'yxati:
1. Karimov I. A. «O'zbekiston XXI asr bo’sag’asida: xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari» Toshkent. O’zbekiston, 1997.
2. Baratov P. Tabiatni muhofaza qilish. T.Oqituvchi, 1991.
3. Biologik xilma-xillikni saqlash milliy strategiya va harakat rejasi. T.1998.
4. Tilovov T. Ekologiyaning dolzarb muammolari. Qarshi. Nasaf, 2003.
5. To’xtayev A. Xamidov A. Ekologiya asoslari va tabiatni muxofaza qilish. T. O’qit. 1997.
6. www.ziyonet.uz