Bog`dod xalifasi bu ikki kuchni to`qnashtirib, o`z mavqeini tiklamoqchi edi. Vaziyat xalifa kutgandan boshqacha kechib, Ismoilning qudrati yanada oshdi. YA`ni bu to`qnashuvda 900 yil safforiylar istidan to`liq g`alabaga erishdi. Endi butun Xuroson, Mavorounnaxr, Sirdaryo bo`ylari Ismoilga bo`ysunsada, Seiston, Girgon, G`azna, Girjiston, Isfijob, Xorazm va xozirgi Tojikistonning tog`li viloyatlarini o`zlariga batamom bo`ysundira olmadilar. Bu viloyatlarning xokimlari markaziy xokimiyatni rasman tan olsalarda lekin, o`z xududlarini deyarli mustaqil ravishda idora qilardilar. Ular nomiga bo`ysungan voxalardan o`lponlar yig`ib, samoniylar poytaxtiga esa faqat sovg`alar yuborar edilar. Garchi akademik V.V.Bartold aytganidek, «dinastiya nomoyondalari orasida Ismoildan keyin istedodli odam deb bilishimiz mumkin bo`lgan birorta ham odam Ismoildek emas edi». 907-914 yillarda Ismoilning vorisi Axmad davlat apparatida arab tilining mavqeini oshirishga xarakat qiladi. U esa saroy axli noroziligiga sabab bo`ladi va o`z g`ilomi tomonidan o`ldiriladi. Taxtga Axmadning sakkiz yashar o`g`li Nosir II (914-943) chiqadi. Davlatga amalda raxbarlik qilish Axmad Jayxoniy qo`lida bo`ladi. Marvaziy xarakati karmat bud`ati nomini oladi. Bu davrda isyonlar Samarqandda Abusalik Mansur ibn Isxoq boshchiligida, janubda esa Xusayn ibn Ali Marvaziy boshladi. Buni Nizomilmilk ham yozib o`tgan. 918 yilda Marvaziy o`ldiriladi. 922 yilda Ilyos ibn Isxoq boshchiligidagi isyon tezda bostirilsada, avval Ilyos Shoshda, so`ngra Qashqardan yordamlar olib uzoq vaqt kurashadi.
Bog`dod xalifasi bu ikki kuchni to`qnashtirib, o`z mavqeini tiklamoqchi edi. Vaziyat xalifa kutgandan boshqacha kechib, Ismoilning qudrati yanada oshdi. YA`ni bu to`qnashuvda 900 yil safforiylar istidan to`liq g`alabaga erishdi. Endi butun Xuroson, Mavorounnaxr, Sirdaryo bo`ylari Ismoilga bo`ysunsada, Seiston, Girgon, G`azna, Girjiston, Isfijob, Xorazm va xozirgi Tojikistonning tog`li viloyatlarini o`zlariga batamom bo`ysundira olmadilar. Bu viloyatlarning xokimlari markaziy xokimiyatni rasman tan olsalarda lekin, o`z xududlarini deyarli mustaqil ravishda idora qilardilar. Ular nomiga bo`ysungan voxalardan o`lponlar yig`ib, samoniylar poytaxtiga esa faqat sovg`alar yuborar edilar. Garchi akademik V.V.Bartold aytganidek, «dinastiya nomoyondalari orasida Ismoildan keyin istedodli odam deb bilishimiz mumkin bo`lgan birorta ham odam Ismoildek emas edi». 907-914 yillarda Ismoilning vorisi Axmad davlat apparatida arab tilining mavqeini oshirishga xarakat qiladi. U esa saroy axli noroziligiga sabab bo`ladi va o`z g`ilomi tomonidan o`ldiriladi. Taxtga Axmadning sakkiz yashar o`g`li Nosir II (914-943) chiqadi. Davlatga amalda raxbarlik qilish Axmad Jayxoniy qo`lida bo`ladi. Marvaziy xarakati karmat bud`ati nomini oladi. Bu davrda isyonlar Samarqandda Abusalik Mansur ibn Isxoq boshchiligida, janubda esa Xusayn ibn Ali Marvaziy boshladi. Buni Nizomilmilk ham yozib o`tgan. 918 yilda Marvaziy o`ldiriladi. 922 yilda Ilyos ibn Isxoq boshchiligidagi isyon tezda bostirilsada, avval Ilyos Shoshda, so`ngra Qashqardan yordamlar olib uzoq vaqt kurashadi.