Jahon adabiyoti tarixi

Akkad adabiyoti. Akkad — Mesopotamiyadagi Frot daryosi bo‘yida joylashgan shahar. Sargonakkad II deb podshohligi davrida poytaxt bo‘lgan. Akkad atamasi shu nomdan olingan. M.a. III mingyillikda semit tillariga mansub aholi Mesopotamiyaga ko‘chib o‘tgan, ular dastlab mamlakat janubida joylashgan bo‘lsa-da, vaqtlar o‘tib, kengaygan va butun mamlakat Akkad nomini olgan. Akkad so‘zi shahar, mamlakat va qavm ma'nolarini bildiradi. Mesopotamiyada Akkad davri deb yuritilgan vaqt m.a. 2350-2150 yillar orasiga teng keladi, deyiladi manbalarda.
Qadimgi Bobil va Assiriya adabiyotiga nisbatan Akkad adabiyoti nomi qo‘llanilgan. Bu adabiyotning ildizlari Shumerlar adabiyotidan suv ichadi. Akad adabiyoti m.a. III mingyillikda o‘zining ilk yozuvlariga ega bo‘lgan. Vaqtlar o‘tib Shumer tili va adabiyoti o‘z o‘rnini aynan akkad tili va adabiyotiga bo‘shatib bergan. Hozirgi kunimizgacha yetib kelgan matnlarning bir qismining mualliflari saqlanmagan. “Bilgamish” dostoni akkadlarda ham bo‘lgan. Bu variantning badiiy jihatdan ancha baland saviyada ekanligi qayd etiladi. “Enuma elish” dostoni dunyoning yaratilishi, iloh Erra haqidagi doston esa vaboga qarshi kurash haqidadir. Ammo Akkad miflaridan joy olgan ilohlar timsollari Shumer mifologiyasidagi ilohlar proobrazlari vositasida yaratilganligi ularning asl manbasi (Shumerlar) haqida yetarlicha ma'lumot beradi. Xususan, quyosh ma'budi Shamash Shumerlardagi Utgudan, Ishtar esa Inannadan ta'sirlanib yaratilgan.
Bobil adabiyoti. “Inanna yer ostida”, “Bobil teoditseyasi” kabi dostonlardir. “Bobil teoditseyasi” falsafiy doston bo‘lib, u shartli nomlangan. Qadimshunoslar dostonni miloddan avvalgi 1400 va 800-yillar orasida yozilgan, deb taxmin qilishadi. Asarda hayotda ko‘p qiynalgan oddiy bir hasratchi odam bilan donishmand o‘rtasidagi savol-javob bayon etiladi. Tushuncha hosil qilish uchun quyidagi qisqa parchaga nazar tashlash kifoya:
Hasratchi:
Ey dono, quloq sol, aytib beray Ko‘nglimdagi qayg‘u-alamni.
(Men quling) ey dono, seni sharaflay, Dunyoda sen kabi dono qaydadir?
Senga teng keluvchi olim qaydadir ? Maslahatchi qani?Dardimni aytsam. Kamina oilada kenjasi edim, Otamdan ayrildim taqdir hukmi-la. Borsa-kelmas tomon onam ham ketdi. Himoyasiz qoldim yetimlik ila.
Dono do‘st:
Do‘stim, aytganlaring qayg‘uli holdir, Lekin sen baribir yaxshi niyat qil. Oqil odam bo‘lu tentak bo‘lmagil, Ochiq chehrali bo‘l, g‘amga botmagil. Hammaning ota-onasi ketar bir kuni “Xubur ”daryosidan nari — sohilga...
Hasratchi:
Do‘stim, qalbing daryo, suvlari doim Mavjlanguvchi dengizga mengzar. Sendan so‘raydigan gaplarim ko‘pdir. Omad yuz o‘girdi, quvvatdan qoldim, G‘amuhasrat ichra hayotdan toldim.
Dono do‘st:
Aqling joyida-ku, so‘zlaring chalkash, Chiroyli chehrangni ko‘rga o‘xshatma.
Ne tilasang, bir kun yetasan, Toat-ibodat qil, shafqat qilurlar, Ketgan yaxshi kunlar qaytib kelurlar.
Hasratchi:
Bosh egaman senga, dono so‘zingga, Qornin hashak bilan to‘ldirgan eshak Ilohiy so‘zlarni tinglaganmi hech? Tirik odamni yeb quturgan arslon, Qurbonlik qilganmi ilohasiga ?
Mol, dunyosi bisyor badavlat odam, Tillo tortib bermagan-ku ilohasiga? Qancha qurbonlik va ibodat qildim, Eshitmas iloham tilaklarimni.
Dono do‘st:
Donolar hikmatin tinglagan odam Hurmoga o‘xshaydi, yombi tilloga. Ekinzor dalani toptab, ezganlar, (Dehqon yo ovchining) o‘qiga uchrar,
Chohga tushar ul qonho‘r arslon.
Mol, dunyosi oshib ketganni Gulxanda yoqadi zamon podshohi.
Sen bularning izidan borma.
Tangri rizoligin so‘ra, yaxishsi.
Hasratchi:
So‘zlaring rohatbaxsh shabboda kabi
Nasihating dardga malhamdir.
Xullas, Shumerlar madaniyati va adabiyoti bashariyat tarixining hozircha fanga ma'lum bo‘lgan eng qadimiy qismi bo‘lib, uni tadqiq etish hali ko‘pdan ko‘p chalkash muaamolarga oydinlik kiritishiga shubha yo‘q.