Jismoniy madaniyat nazariyasi va metodikasi predmeti

1. Jismoniy madaniyat nazariyasini manbalari.
Jismoniy madaniyat nazariyasi va metodikasining rivojlanishi uchun kuidagilar asosiy manba xisoblanadi:
- mamlakatimizda jismoniy madaniyat va sportni yo`qsaltirishning yullari va hozirgi payitdagi axvoli, haqidagi xukumat karorlari, qonunlari;
- jamiyatining rivojlanishi davomida insonni har tomonlama kamol toptirish haqidagi progressiv ta`limotlar. Bu ta`li motlar insonning har tomonlama rivojlanishi huquqinigina ovoza qilish bilan kifoyalanmay, uning mazmunini ochishga urinish hamda shu goyalarni amalga oshirish yullarini nazariy, amaliy jixatdan asoslashdan iboratdir;
- jismoniy madaniyat nazariyasi va uslubiyati soxasi bo`yicha olib borilgan va olib borilayetgan ilmiy izlaiishlar va boshqa aralash fanlarning jismoniy madaniyatga oid tuplagan nazariy, amaliy bilimlar tizimi;
-ijtimoiy turmush tarzining hayotiy amaliyoti tajribasi, jamiyatning yuqori jismoniy tayyorgarlikka ega bo`lgan kishilarga talabi – jamiyat a`zolarining jismoniy madaniyat qonuniyatlarini bilishi va shu asosda inson jismoniy kamoloti tizimini to`zish va uni boshqarishga intilishni vujudga kelishi;
- jismoniy madaniyat tizimi mavjud jamiyat ma`naviyatining bir bo`lgan xisoblangan jismoniy madaniyat konsepsiyalari;
-jismoniy madaniyat praktikasi manba sifatida nazariy qoidalarning hayotiyligini tekshiradi, amaliyotdagi tugilgan original goyalardan foydalanadi va ular esa madaniyat nazariyasi va metodikasini boyitadi.
-arxiv materiallari, shaxsiy ko`zatish natijalari (kundaliklar, sportchilar va ularning murabbiylarining rejalari, musobaqa bayennomalari, konspektlar, ma`ro`za matnlari va x.k.lar) jismoniy madaniyat nazariyasini boyitadi va unga manba bo`lib xizmat qiladi .
2. Jismoniy madaniyat nazariyasining rivojlanish davrlari.
Jismoniy madaniyat nazariyasi va metodikasining rivojlanishi bir necha davrlarni o`z ichiga oladi.
Birinchi davr - inson o`zining ijtimoiy faoliyati davomida harakat-faoliyatini organizmga ta`siri haqidagi eng dastlabki (emperik) bilimlari (Ponamarev. N.I. 1975). Eng dastlabki emperik bilimlarning tuplanishi "mashqlanganlik"ning foydasini sezib, ma`nosiga yetish va tajribasini o`zatish usullarini anglashga imkon yaratdi. Bu "jismoniy mashqlar"ning va "jismoniy madaniyat"ning paydo bo`lishi uchun sharoit yaratilishida omil bo`lib xizmat qildi.
Ikkinchi davr- jismoniy madaniyat jarayonida qo`llanila boshlagan birinchi uslubiyatlarning yaratilishi – qadimgi Yunonistonda kuldorlik davlati davrini va O`rta asrni o`z ichiga oladi (G.D. Harabuga, 1974). Jismoniy madaniyatdagi bu uslublar, tajribalar orqali vujudga keltirilgan bo`lib, filosoflar, pedagoglar, vrachlar odam organizmi faoliyati qonuniyatlarini xali bilmasligi sababli jismoniy mashqlar ta`siri mexanizmini tushuntira olmas, shunga ko`ra jismoniy mashqlar bilan shug`ullanishning foydasini tashqi natijalarga qarab baxolardilar. Yunonistonning jismoniy madaniyat uslubiyati aytarli darajada ma`lum edi. U mavjud vositalar va uslubiyatlarni kuch, chidamlilik va boshqa harakat sifatlarini rivojdantirish uchun ularni yagona tizimiga birlashtira olgan edilar.
O`rta asrning o`rtalarida uslubiyatlarining xillari ortdi. Gimnastika, so`zish, uyinlar, kamon otish, otda chopish, kilichbozlik bo`yicha dastlabki qo`llanmalar paydo bo`ldi. Ajdodlarimiz Abu Nasr Farobiy, Abu Ali Ibn Sino. Abu Rayxon Beruiiylarning tan madaniyatsiga oid ilmiy dunyoqarashlari vujudga keldi (Usmonxujayev T.N. 1995).
Uchinchi davr - jismoniy madaniyat haqidagi nazariy bilimlarni intensiv tuplanishi Uygonish davridan XIX asrning oxirigacha bo`lgan davrni o`z ichiga oladi. Inson madaniyatsi, uni o`qitish, davolash haqidagi fanning rivojlanishi filosoflar, pedagog va vrachlarning jismoniy madaniyat muammolariga e`tibor qila boshlashlari davri, jismoniy madaniyatning moxiyati haqidagi falsafiy, pedagogik va tibbiy ma`lumotlarning, bilimlarining vujudga kela boshlagan davri. Bu ma`lumotlar xali turlicha edi, chunki ko`pincha usha davrda mustakilrok sanalgan filosofiya, peda gogika, meditsina, fanlari tarkibida voyaga yetar edi. Yul-yulakay, ammo zarur bo`lgan darajada bunday ilmiy fanlarning vakillari ko`pincha o`z muammolarini jismoniy madaniyatning rolini xisobga olmay xal qilish mumkin emasligini tushuna boshladilar. Yangilanish davridayek pedagog-gumanistlar va xayeliy sotsialistlar jismoniy madaniyatsa bir butun tar biyaning majburiy qismilardan biri deb qaray boshladilar.
Jumladan, shvetsariyalik demoqrat pedagog I. G. Pestalotssi tomoni dan (1746-1827) bolalar harakat qobiliyatini rivojlantirish uchun to`zilgan jismoniy mashqlar tizimini yaratishdagi buginlar(sustavnaya) gimnastikasi umumiy pedagogika nazariyasi ichida alohida urinni egallaydi.
Madaniyatning mazmuni ochildi va unda jismoniy madaniyatning urin aniqlandi hamda shaxsni har tomonlama rivojlantirish yullari belgilandi.
Aynan shu davrda jismoniy madaniyat nazariyasiga asos solindi deb xisobga olinib, shu soxa bo`yicha ilmiy farazlar va bilimlar tuplanishi orqali mustakil fan sifatida ajralib chiqdi.
Turtinchi davr - XIX asrning oxiridan ilmiy va o`quv fani sifatida jismoniy madaniyatning nazariyasi va metodikasi shakllana bordi. Bu davrning xarakterli tomoni shundaki, fan sifatida jismoniy madaniyat jamiyat hayotining boshqa jabxalariga ham ta`sir ko`rsata boshladi. Jismoniy madaniyat soxasi nazariyasi olimlaridan biri Petr Fransevich Lesgaft (1837-1909) o`zining tarix, anatomiya, pedagogika, antropologiya, jismoniy madaniyat metodikasiga oid asarlari bilan hozirgi zamon jismoniy madaniyat nazariyasi va metodikasi mustakil ilmiy - nazariy va o`quv fani (predmeti) ekanligini ilmiy-amaliy isbotladi.
Beshinchi davr- rivojlangan mamalakatlar va sobik shurolar davlati olimlarining izlanishlari davri bo`lib, fanning intensiv rivojlanishi materialistik dialektikaga asoslangan xolda usha davrda progressiv xisoblangan metodlarga tayanib amalga oshirildi.
Jismoniy madaniyat muammolarini kompleksli xal etishda butun bir olimlar jamoalari, mutaxassislashtirilgan ilmiy va o`quv muassasalari samarali mehnat qildilar. Amaliy materiallarning mulligi, yangi qonuniyatlarning ochilishi, dastlabki yagona jismoniy madaniyat nazariyasi va metodikasining differensiyalanishiga olib keldi. Yangi maxsus fanlar "Jismoniy madaniyatni tashqillash va boshqarish", "Jismoniy mashqlar biomexanikasi", "Sport psixologiyasi", "Sport metrologiyasi", "Sport fiziologiyasi", "Davolash jismoniy madaniyatsi", "Jismoniy mashqlar gigiyenasi" va boshqalar ajralib chiqdi. Yuqoridagi fanlarning ayrim soxalari qator aralash fanlarning bilimlaridan keng foydalanish lozimligini ko`rsatdi. Masalan, bolalarning sport mutaxassisligi muammosi - bu faqatgina sport pedagogikasi muammosigina bo`lib qolmay, ijtimoiy, psixologik, sotsiologik va biologik muammolardir. Jismoniy madaniyat nazariyasi va metodikasi kursida pedagogik jarayon muammolarini umumiy psixologiya, pedagogika, fiziologiya va boshqa fanlarning dalillarisiz tula izoxlab, isbotlab bo`lmaydi.