"Kafi" kitabından seçmələr بسم الله الرحمن الرحيم

ibn Əbu Bəkr,anasının anası isə Əsma bint Əbdurrahmən ibn Əbu Bəkr idi.” (“Kafi” c.1,səh 472)
İmam Cəfər Sadiqdən rəvayyət olunur: “"إِنْ نَسِيتَ مَسْحَ رَأْسِكَ حَتَّى تَغْسِلَ رِجْلَيْكَ فَامْسَحْ رَأْسَكَ ثُمَّ اغْسِلْ رِجْلَيْكَ"

“Əgər başa məsh çəkmədən ayağı yusan,gərək birinci başa məsh çəkəsən,sonra ayağı yuyasan.”

(Kuleyni “Kafi” c.3,səh 35,hədis №6)

Kuleyni və Hurr Amili Əbu Abdullahdan rəvayyət edir ki,İmam Əli (r.a) dedi:

“والثانية ما رواه الكليني والحر العاملي عن أبي عبد الله رحمه الله قال: قال أمير المؤمنين عليه السلام بعثني رسول الله صلى الله عليه وسلم في هدم القبور وكسر الصور"

الكافي 6/528 ، وسائل الشيعة 2/870 ، جامع أحاديث الشيعة 3/445

Peyğəmbər (s.a.s) məni hündür qəbirləri və bütləri dağıtmaq üçün göndərdi.”

(Kuleyni “Kafi” c.6,səh 528; Hurr Amili “Vəsailuş şia”c.2,səh 870)

وروى الكليني عن فضل بن ميسر قال: كنا عند أبي عبد الله عليه السلام فجاءه رجل فشكى إليه مصيبة أصب بها. فقال له أبو عبد الله عليه السلام: أما إنك إن تصبر تؤجر، وإلا تصبر يمضي عليك قدر الله الذي قدّر عليك وأنت مأزور"[ الكافي 3/225، الذكرى ص 71، وسائل الشيعة 2/913].

Kuleyni “Kafi”-də Əbu Abdullahdan rəvayyət edir ki,insana ağır anlarda səbr etmək lazımdır.” (Kuleyni “Kafi” c.3,səh 255; “Vəsailuş şia” c.2,səh 193)

وما رواه الكليني أيضا عن الصادق عليه السلام أنه قال: " لا ينبغي الصياح على الميت ولا بشق الثياب[الكليني في الكافي 3/225، وأخرجه الفقيه الأكبر محمد بن مكي العاملي في ذكرى الشيعة ص 72 والفيض في الوافي 13/88، والحر في الوسائل 3/914، والنجفي في الجواهر 4/369، والبروجردي في جامع أحاديث الشيعة 3/483]

Kuleyni rəvayyət edir ki, “ölülər üçün ağı demək və üzərindəki paltarı yırtmaq haramdır.” (Kuleyni “Kafi” c.3,səh 255; Kəşani “əl Vəfi” c.13,səh 88; Hurr Amili “Vəsailuş şia” c.3,səh 914; “Cami əhadis əş şia” c.3,səh 483)

Əbu Abdullah dedi: “Şam əhli Rum əhlindən, Mədinə əhli Məkkə əhlindən pisdir. Məkkə əhli Allaha açıq aydın küfr edirlər”(“Kafi” c.2, səh 409)

Bir sonrakı səhifədə: “Məkkə əhli Allaha açıq aşkar küfr edir. Mədinə əhli Məkkə əhlindən daha xəbisdir. Onlardan 70 dəfə çox xəbisdilər”( “Kafi” c.2, səh 410)

Kuleyni “Kafi” kitabında Muhəmməd ibn Yəhya və başqalarından belə rəvayyət edir: “Bu, Həsən əl Əsqəridir.Öz əcəli ilə və yatağında ölmüşdür. Öldüyü zaman, yanında Əmirul –mömininin xidmətçilərindən və güvənilən adamlarından filankəs və filankəs, qazilərdən filankəs və filankəs, təbiblərdən filankəs və filankəs var idi. Sonra (Həsən əl-Əsqərinin) üzünü örtdülər və cənazəni qaldırdılar. Cənazə evin ortasından götürüb atasının dəfn edildiyi otağa basdırıldı. Dəfn etdikdən sonra bir müddət mirasın paylaşdırılmasına da ara verdilər. (Çünki) Hamilə olduğu zənn edilən cariyənin (Nərcisin) başında dayananlar, hələ də gözləməkdə idilər. Lakin cariyənin (Nərcisin) hamilə olmadığı bilindi. Onun hamilə olmadığını başa düşəndə, (Həsən əl-Əsqərinin) mirası anası və qardaşı arasında paylaşdırıldı.” (Müqayisə üçün Azərbaycan dilində, “Üsuli kafi” 1-ci cild, səh 900, hədis № 1323)

Imama dedilər: “Şiələriniz sizə o qədər bağlıdırlar ki,əgər onları nizələrə qarşı aparsanız və ya odun üzərinə aparsanız onlar sizə tabe olarlar.Bununla belə yanınızdan ayrılarkən bir-birindən fərqli müxtəlif fikirlərə görə ayrılarlar.” (“Kafi” Elmin fəzilətləri”,Hədis ixtilafı babı həd 5)