Lorem ipsum dolor sit amet

Bank inqirozining birinchi turini byudjet

xarajatlarining miqdoridan qat’iy nazar mikroiqtisodiy

darajadagi inqiroz deyish mumkin. Bunday holatda

cheklangan miqdordagi banklarning bankrot bo‘lishi butun

moliyaviy tizimga keskin ta’sir ko‘rsatmaydi hamda yirik

miqyosdagi makroiqtisodiy pasayish kuzatilmaydi. Bunga

misol sifatida AQSh (1984–1991 y.), Shvetsiya (1990–1993

y.), Finlandiya (1991–1994 y.) va Fransiya(1991–1998

y.)dagi bank inqirozlarini keltirish mumkin.

Ikkinchi turi

Bank inqirozining ikkinchi turini o‘ta salbiy

oqibatlarga olib keluvchi makroiqtisodiy darajadagi inqiroz

deyish mumkin. Misol uchun, Chilida (1981-1984 yy.) yuz

bergan bank inqirozi YaIMning 13 % pasayishiga olib keldi.

Bank sektorining aksariyat qismi milliylashtirilib, hanuzga

qadar davlat xarajatlari to‘la kompensatsiya qilinmagan.

Mazkur turdagi inqirozlarni bartaraf etish uchun

sarflanadigan mablag‘lar YaIMning 15-20%ini tashkil etishi

mumkin.

Uchinchi turi

Bank inqirozining uchinchi turi moliya-byudjet

tizimining nobarqarorligi, yuqori inflyatsiya va iqtisodiyotni

demonetizatsiya qilish kabi xususiyatlar bilan

harakterlanadi.

Yuqorida keltirib o‘tilgan bank inqirozlarining turlari bilan bir qatorda ularning quyidagi namoyon bo‘lish shakllari ham mavjuddir:

Yashirin inqiroz (bank distress). Bunday sharoitda

• Yashirin inqiroz (bank distress). Bunday sharoitda

banklarning ko‘pchilik qismi to‘lovga layoqatsiz bo‘lsalarda

faoliyatlarini davom ettiraveradilar.

• Inqirozning ochiq shakli (bank runs). Bunga Buyuk

Depressiya vaqtidagi bank vahimasi, banklardan yoppasiga

omonatlarni olish bilan bog‘liq bo‘lgan holatlarni aytish

mumkin.

• Tizimli bank inqirozi (Systemic Banking Crises). Bu

esa, o‘z navbatida bank tizimining aksariyat qismini

to‘lovga layoqatsizligini anglatadi.