yopiq uzun shaklli bo‘lgan. Cherkovga yo‘l to‘g‘ridan to‘g‘ri ochiq bo‘lgan. Cherkovning ichki tomonidan markaziy zalga yo‘l to‘g‘ridan to‘g‘ri markaziy mexrobga yo‘nalgan. Roman arxitekturasi uzoq transept shaklida ko‘ndalang krest yo‘nalishida saqlanib narteksni eslatgan. Laon ham xuddi shunday krestli uzun ko‘rinishda bo‘Igan. Bibi Maryam sobori 1163- yilda boshlanib uning ko‘ndalang markaziy qismi tugallangan. Buij soborida esa ko‘ndalang nef umuman yo‘q cherkov esa to‘g‘riburchakli zalga qarab tugab boradi. 1200- yillarda asosiy neflar ikki qavatdan iborat bo‘Igan. Binolaming markaziy qismlarida joylashgan tayanch ustunlari ko'pligi tufayli Buij soborining ikkinchi qavati yo‘q qilib tashlandi. XIII asrga kelib faqatgina pastki qismigina ajratilib qolindi. 1212-yilda asos solingan Reyn sobori, Amen sobori 1215-yildagi o‘ylab topilgan yangi reja asosida ko‘pgina cherkov qurilishlari amalga oshirildi. Reyn soborlari o‘sha davr an’analariga amal qildi lekin krest shaklini olib qayta tiklangan bu qurilmalar yagona bo‘lib qoldi. Daminiko atalgan kapella boshqa tevarak atrofdagi kapellalardan ajralib turdi. Kapellalar soni kundan kunga orta bordi, Har qaysi korporatsiya o‘z kapellalariga ega bo‘lishga intildi. Awalo, ulami galereyalarda ijro etildi. Keyinchalik XIII asr o'rtalarida yangi kapellalar 1240-yilda qurilgan Parij Bogomateri sobori 1 - kapellalaridan bu yangilik real texnik progress endilikda binolarga birlashtirilgan hamda rimliklar va vizantiyaliklar zallariga qo‘shib qurilgan. XIII asr II yarmida o‘ziga yarasha o'zgarishlar jarayonida xudoga sig‘inishlar, batamom tugal ko‘rinish oldi. Bu cherkovlarning barchasi yepiskopat hokimligiga bo‘ysunib, arxitektura kafedral soborlar qatoriga kiradi. Bu yerda gotik arxitektura
