www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
86
86
illərdə milli formaya salınaraq siyasi-ideoloji mənada
Azərbaycan türkçülüyü ideyası – azərbaycançılıq kimi meydana
çıxmışdır.
Bu baxımdan, 1900-1910-cu illərdə Ə.Hüseynzadənin
«Osmanlı türkçülüyü»nü bütün Türk-İslam dünyasının oyanışı
və birliyi kimi görməsinə başlıca amil, başqa türk millətlərindən
(Azərbaycan türkləri, Krım türkləri, Türküstan türkləri, İran
türkləri və b.) fərqli olaraq onların siyasi müstəqilliyə və gücə
sahib olmaları ilə bağlı olmuşdur. O hesab etmişdir ki, məhz
Türkiyə türkçülüyü bütün türk millətləri üçün bir güc və ideoloji
mərkəzə çevirildiyi təqdirdə başqa türk elləri, o cümlədən
Azərbaycan türkləri də uğur qazana bilərlər. Bu mənada bəzi
müəlliflərin (A.Balayev və b.) o fikiri ilə razılaşmırıq ki,
Hüseynzadə türk birliyinə əsaslanan «osmanlı türkçülüyü»
ideyası ilə digər türk millətlərini osmanlı millətinin içərisində
əritməyə çalışmışdır [51, 27]. Bizcə, Ə.Hüseynzadənin «Osmanlı
türkçülüyü»nü bütün türklüyün nüvəsi kimi götürməsi
Azərbaycan türkçülüyünün ziddiyyəti kimi deyil, əksinə təkan-
verici amili kimi baxmaq lazımdır. M.Ə.Rəsulzadə doğru qeyd
edirdi ki, həmin dövrdə Ə.Hüseynzadə, Ə.Ağaoğlu və onların
həmfikirlərinin irəli sürdükləri ümumi türkçülük ideyası ayrı-ayrı
türk etnoslarında (azərbaycanlıları, krımlıları, tatarları,
türkmənləri və b.) müstəqillik eşqi yaradaraq onları inqilabiləş-
dirmişdi: «Ancaq onlar ayrı-ayrılıqda qarşılarındakı yağıların
çox böyük güclərinin qorxusundan özgürlükdən, müstəqillikdən
söz belə açamazdılar. Bununla belə, onların kiçik ellər yox, ünlü
tarixi, eləcə də gələcəyi olan çoxmilyonlu ulusun üzvləri
olmalarını anlamaları, doğal olaraq ümidlərini artırıb, yüzilin
yağısı ilə dönmədən çatışmaya çağırırdı» [179, 52].
|