Ethernet ramkalari darajasi ikkita pastki qismdan iborat: MCHJ mantiqiy kanallarni boshqarish (Logical Link Control) va media-ga kirishni boshqarish MAC (Medium Access Control). Ushbu pastki chiziqlar protokoli, ya'ni. ularning funktsiyalari ma'lumot va xizmat xabarlari bilan ramka hosil qiladigan protsessorlar uchun ma'lum algoritmlar bilan belgilanadi. Ma'lumotlarga ega ramkalar vaqt o'tishi bilan yaratiladi va tasodifiy yuboriladi, ya'ni. ma'lumot yukining oqimiga yoki yuk doimiy ravishda kelganda oqim rejimiga bog'liq. Multiplexing freymlar, ularning oqimini boshqarish, ularni tugunlarga almashtirish, freymlarning oxiridan oxirigacha yoki tarmoq bo'limlari orqali ulanishlarni kuzatish - bularning barchasi freymlarning shakllanish darajasiga mos keladi. Shuningdek, u ma'lumotlarning manbalari (masalan, IP, MPLS va boshqalar) bilan interfeysni ta'minlaydi.
Transport tarmoqlari turli protokollardan foydalanadi kabi
ISCSI, Internet Small Computer System Interface - saqlash tizimlari, serverlar va mijozlarning o'zaro hamkorligi va boshqarilishini o'rnatish protokoli;
PPP, Point-to-Point Protocol - nuqtadan-to-punktgacha protokol;
HDLC, yuqori darajadagi ma'lumotni boshqarish nazorati - ma'lumotlar havolasi darajasida yuqori darajadagi boshqarish protokoli;
Kafolatlanmagan ma'lumotlarni etkazib berish uchun IP protokoli;
ATM - vaqtni asinxron ajratish usulidan foydalangan holda ma'lumot uzatishning paketli yo'naltirilgan rejimi
Har bir protokoldan foydalanishni turli xil tarmoq modellarini hisobga olgan holda ko'rib chiqish mumkin. Transport tarmoqlarida PPP, RPR, HDLC, GFP protokollari ushbu tuzilmalarning resurslaridan, masalan, SDH tarmog'idagi virtual konteynerlardan yoki OTN tarmog'idagi optik kanallardan yoki uzatish ramkalarining jismoniy manbalaridan foydalanish samaradorligini oshirish maqsadida yuk manbalaridan olingan ma'lumotni transport tuzilmalari bilan taqqoslash funktsiyalarini bajaradi. Ethernet tarmoqlari.
Transport tarmoqlari standartlari turlari va funktsiyalarining batafsil tavsifi quyidagi taqdimotlarda taqdim etiladi.
Sonet (ital. sonetto) — 14 misradan iborat turgʻun sheʼriy shakl. S. qatʼiy qonun—qoidalar asosida yaratiladi. U 4 banddan iborat boʻlib, 1 va 2 bandlar 4 misradan (katren), 3 va 4 bandlar 3 misradan (terset) tashkil topadi. Katrenlar, koʻpincha, avav avav yoki avva avva shaklida, tersetlar esa cdc dcd yoki cde cde shaklida qofiyalangan boʻladi. Eng muhimi — qofiyalar toʻla va jarangdor boʻlishi lozim. S faqat shaklan emas, mazmunan ham shunday talablarga javob berishi kerak. Mas, uning 1bandida asosiy fikr aytiladi, 2bandda bu fikr rivojlanadi, 3bandda yechim, 4bandda esa xotima ifodalanadi. S 13-asrda vujudga kelgan. S.ning mustaqil sheʼr turi sifatida shakllanishida F. Petrarkaning xizmati katta. Dante, P. Ronsar (152485), V. Shekspir, I. Gyote kabi shoirlar S.ning mumtoz namunalarini yaratganlar. Rossiyada ilk bor 18-asrda V. Trediakovskiy, A. Sumarokovlar, keyinchalik A. Pushkin, M. Lermontov, A. Fet kabi shoirlar, 20-asrda A. Blok, B. Bryusov, A. Axmatovalar S.lar yaratganlar. S. oʻzbek sheʼriyatida 30y.larda paydo boʻldi. Usmon Nosir, Barot Boyqobilov, Rauf Parfi va boshqalar S. yozganlar.
Dostları ilə paylaş: |