isbotlangan. KXT bu obssesiv-kompulsiv buzilishda samaradorligi
nazorat ostida otkazilgan tadqiqotlar bilan tasdiqlangan psixoterapiyaning
yagona turidir. Obsessiv-kompulsiv buzilishni kognitiv davolashda
adapitvlikka orgatish qollaniladi bu texnikada terapevt bemorda qayta-
qayta ornashib qolgan fikrlarni
chaqirishga harakat qiladi, natijada
bunday fikrlar bemor uchun xavflilik ahamiyatini yoqotadi va xavotirning
pasayishiga sabab boladi deb taxmin qilinadi. Shuningdek javobni oldini
olishning yashirin texnikasi ham ishlatiladi: terapevtlar bemorlarni
adaptiv oqitish davomida yuzaga kelishi mumkin bolgan ornashib qolgan
fikrlardan chalgish yoki saqlanishga orgatadi. Kognitiv nazariya
tarafdorlari fikrlariga kora, bunday buzilish insonning yoqimsiz, keraksiz
oylari mavjudligi xususiyatlaridan kelib chiqadi: bazi odamlar uchun
yoqimsiz fikrlar shu darajada jirkanch va zoriqtiradigan tasir korsatadiki,
ular bunday fikrlardan qochish yoki ularni bartaraf qilishga urinishadi. Bu
say-harakatlar fikrlarning ornashib qolishiga olib keladi, ular noqulaylikni
bir muddat pasaytiradi va qayta-qayta takrorlanaveradi, qutilishga harakat
qilish esa ular bilan bogliq tashvishlarni yanada kuchayishiga sabab
boladi.
KXT:
boshqa nevrozlarda ham qollaniladi. Masalan, umumiy xavotirli
buzilishda odatda ikkita kognitiv yondashuv qollaniladi. Ellis va Bek
nazariyasiga asoslangan yondashuvdan biriga amal qilgan holda,
terapevtlar odamlarga ularning buzilishlari
asosida yotgan noadekvat
ishonchlarini ozgartirishga yordam berishadi. Ikkinchisi esa odamlarni
stressli vaziyatda ozini tutishga orgatadi. Fobiyalarda xulq-atvor
terapiyasi tarafdorlari tasir terapiyasi uslubidan foydalanishadi, uning
davomida qorquvlari mavjud kishilar ularni qorqitadigan narsalar va
vaziyatlarga duchor qilinadi: masalan agorafobiyaga chalingan odamlarga
asta-sekin uylaridan uzoqlashish va koproq jamoat joylariga tashrif
buyirish orgatiladi. Panik hujumlarda kognitiv terapevtlar insonlarning oz
tana sezgilarini notogri interpretatsiya qilishni togirlashga harakat
qilishadi. Nevrozda psixoanaliz ham qollaniladi.
Kopgina psixoanalitik
maktablar fikriga kora, bemor oz ziddiyatlarini tan olishi, ozining
shaxsiyati
haqida
aniqroq
tasavvurlarga
ega
bolishi
kerak.
Psixoterapiyaning asosiy vazifasi bemorga nevroz rivojlanishiga olib
kelgan barcha munosabatlar jamlanmasini tan olishga yordam berishdir.
Psixoterapiyaning natijasi bemorga uning hayotiy tajribasi, bu tajriba
asosida shakllangan atrofdagi odamlar bilan munosabatlar tizimini
ziddiyatga kelgan vaziyat va kasallikning namoyon bolishi bilan bolgan
nisbatini bemorga tushuntirishdan iborat.
Psixoanaliz tez-tez tanqid
qilinadi yilda Klaus Grave bir guruh olimlar bilan psixoanaliz va tegishli
psixoterapevtik
qollanmalarning
samaradorligini
organishga
bagishlangan 897 eng muhim empirik tadqiqotlar meta-tahlilini chop etdi.
Uning mazmunida Grave xulq-atvor terapiyasi psixoanalizga nisbatan
ikki barobar samarali ekanligiga ishora qildi. «Psixoanaliz zararlimi»
degan maqolada amerikalik psixolog Albert Ellis psixonalizdan
foydalanishning zarari togrisida oz fikrini bildirdi. Xususan, u psixoanaliz
umuman olganda notogri taxminlarga asoslanganligi, u bemorlarni ozlari
ustida ishlash zarurligidan uzoqlashtirishi, hozirgi harakatsizligiga
bahona berishini takidlagan. Emotsional barqarorsizlikdan aziyat
chekayotgan bemorlar, kopincha psixotrop
dorilarning nojoya tasiriga,
ayniqsa sezgir boladi. Bazi psixofarmakologik dorilar oxshash nevrotik
namoyon bolishli nojoya tasirlarga ega, va natijada davolash davomida
ularning kuchayishi ehtimoli mavjud. Nevrozni davolashda gipnoz va
autogen mashgulotlar juda muhim orin tutadi. Agar nevroz mavsumiy
ruhiy tushkunlik sababli yuzaga kelgan bolsa, uni davolash va oldini olish
uchun, quyoshli kunlar sayr qilish yoki nur bilan davolash korsatiladi.
Dostları ilə paylaş: