Mavzu: Idrokning nerv- fiziologik asosi

Idrokning nerv fiziologik asosi

Idrok ham sezgi kabi reflektor jarayon hisoblanadi. I.P.Pavlov bo‘yicha idrokning negizini tevarak-atrofimizdagi narsa va hodisalar reseptorlarga ta'sir etishi natijasida bosh miyaning katta yarim sharlari qobiqida hosil bo‘ladigan shartli reflekslarning muvaqqat nerv bog‘lanishlari tashkil etadi.
Tashqi olamdagi narsalar va hodisalar kompleks qo‘zg‘atuvchi sifatida xizmat qiladi. Analizatorlarning qobiq bo‘linmalar o‘zagida ana shu kompleks qo‘zg‘atuvchilarning murakkab tahlili va sintezi amalga oshiriladi. Idrok sezgilarga qaraganda miyaning ancha yuksak darajadagi tahlil qilish, umumlashtirish faoliyati hisoblanadi. Tahlil qilmasdan turib, idrokning anglangan bo‘lishi mumkin emas. Jumladan, notanish xorijiy tilda aytilgan nutq boshdan-oyoq tovushlar oqimi tarzida idrok etiladi.
Nutqning anglangan holda idrok etilishi, ya'ni u tushunishi uchun nutqning alohida iboralarga mohiyat e'tibori bilan so‘zlarga ajratish shartidir. Ayni paytda nutqni idrok etish jarayonida tahlil bilan bab- baravar tarzda sintez qilinadi, shu tufayli biz aloqida tarqoq tovushlarni emas, balki so‘zlarni va iboralarni idrok etamiz. Muvaqqat nerv bog‘lanishlarining o‘rnatilishi sintezning negizini tashkil qiladi.
Idrokning negizi nerv bog‘lanishlarining ikki turidan, bitta analizator doirasida hosil bo‘ladigan bog‘lanishlardan va analizatorlararo bog‘lanishlardan tarkib topadi. Birinchi holat organizmga bitta modallikdagi kopleks qo‘zg‘atuvchi ta'sir etganda kuzatiladi. Eshitish analizatorlariga ta'sir qiladigan alohida tovushlarning o‘ziga xos birikmasidan iborat kuy ana shunday qo‘zg‘atuvchi bo‘lishi mumkin. Ushbu kompleksning hammasi bitta murakkab qo‘zg‘atuvchi sifatida ta'sir qiladi.
Kompleks qo‘zg‘atuvchining ta'siri ostida hosil bo‘ladigan nerv bog‘lanishlarining boshqa bir turi ham borki, ular turli xildagi analizatorlar doirasidagi bog‘lanishlardan iboratdir. I.M.Sechenov narsani yoki fazoni ko‘rish kinestezik, paypaslash assosiasiyalari orqali va boshqa sezgilarning assosiasiyasi orqali idrok etilishini izohlab bergan edi.
Kishidagi bog‘lanishlarga albatta so‘zning eshitilishi bilan obrazi ham qo‘shiladiki, unda muayyan narsa yoki fazoga munosabat gavdalangan bo‘ladi. Idrok negizida hosil bo‘ladigan muvaqqat nerv bog‘lanishlari tashqi olamdagi narsalar va hodisalar xususiyatlarining ob'ektiv bog‘lanishlar asosida tarkib topadi. Analizatorlar o‘rtasida hosil bo‘ladigan bog‘lanishlar tufayli biz idrokimizda narsa va hodisalarning buning uchun moslashgan analizator bo‘lmagan xususiyatlarini (masalan, narsaning hajmi, solishtirma og‘irligi) ham aks ettiramiz.
Shuning uchun ham biz idrok qilganimizda olamni sezgilarimizga nisbatan chuqurroq qilib olamiz. Bu muvaqqat nerv bog‘lanishlar narsa-hodisaning birgina xossasi bilan emas, balki barcha xossalari kompleks qo‘zg‘atuvchilar ta'siri bilan vujudga keladi.
Masalan, talaba butun bir dars jarayonida idrok qilayotganda o‘qituvchini ko‘radi, uning nutqini tinglaydi, yozadi. Bu kompleks qo‘zg'atuvchilar ko‘rish, eshitish, muskul-harakat reseptorlarini qo‘zg‘aydi.
Kompleks qo‘zg‘atuvchilarning analizatorlarning miya po‘sti qismidagi yadrolarida murakkab tahlil va sintez qilishi amalga oshadi. Idrok jarayonida tahlil bilan bir vaqtda sintez 5 ham ro‘y beradi. Shuning uchun biz ayrim tovushlarni emas, butun so‘z va iboralarni idrok qilamiz