Mavzu: kirish

7-Dars. Oraliq nazorat-1. Firdavsiy ”Shohnoma”

Reja:

1. Abulqosim Firdavsiy haqida ma’lumot

2. “Shohnoma”-eng yirik epik asar

Tong saharlab Rustam sevimli oti Raxshga minib, ovga chiqdi. U butazorlar oralab borar ekan, qo'qqisdan usti o't-o'lanlar bilan berkitilib, ichiga xanjarlar qadab qo'yilgan chohga quladi. Dubulg'a va o'q-yoyi uchib ketdi.

—Ha-ha, endi qalaysan, ahvoling shu ekan-ku, — mas-xaraomuz ovoz eshitildi.

Rustam tepaga qaradi. Chuqurlik labida o'gay ukasi Shog'od tirjayib turar edi.

• 
  E-e, senmisan uka, yaxshiyam kelib qolding, kamonimni olib ber, qarg'a-quzg'un o'tsa otaman, — dedi Rustam yolvorib.
  
• 
  O'zi nima ahvolda-yu, yana ov qilar emish, ma, olaqol, — hiringladi Shog'od Rustamga qurolini uzatarkan.
  

Yarador Rustam oxirgi kuchini yig'ib, Shog'odni mo'ljalga oldi va o'q uzdi. O'q-yoy nomard ukaning kuragi ostidan teshib chiqdi.

Ertasi kuni Rustamning Shog'od qazib qo'ygan chohga qulab o'lgani xabari butun mamlakatga yoyilib, xalq bahodirning azasiga to'plandi. Vatan bir necha kun motam libosida bo'ldi. Ha, elning ko'zidan nur, belidan quvvat ketgandek edi. Butun shijoatini el-yurt uchun baxshida etgan xalq qahramoni Rustam mardonavor jang maydonida emas, nomard Shog'od makri tufayli halok bo'ldi.

Abulqosim Firdavsiy ana shunday xalq, ona-Vatan uchun fidoyi yuzlab bahodirlar obrazini yaratgan benazir san'atkordir. Firdavsiy 941- yilda Eronning Tus shahri yaqinidagi Boj qishlog'ida, o'rtahol dehqon oilasida tug'ilgan. Bo'lajak shoirning otasi Tus hokimining «Firdavs», ya'ni «Jannat» nomli bog'ida bog'bon bo'lgan. Firdavsiy avval qishlog'idagi maktabda, so'ng Tus shahridagi madrasalarda tahsil oladi. Otasi vafotidan keyin bog'bonlik qiladi va taxallus sifatida o'ziga shu bog' nomini tanlaydi. Firdavsiy yoshligidan qadimgi xalq afsonalari, qahramonlik dostonlari, xalq qahramonlari hayotiga qiziqadi. Sharq xalqlari tarixini zo'r zavq bilan o'rganadi: ko'p shahar va qishloqlarda bo'lib, ko'hna rivoyatlarni yozib oladi. Ajoyib shoir sifatida elga taniladi. U 1025- yili o'z yurtida vafot etadi.

Lekin ruhoniylar shoirning jasadini musulmonlar mozoriga qo'yishga ijozat bermaydilar. Uni o'z bog'iga dafn etadilar. Chunki Firdavsiy islomgacha bo'lgan zardushtiylik-otashparastlik dini tarafdori edi, xalq ozodlik harakatlarini, adolatni qo'llab-quvvatlardi. Feodal hukmronlar va ruhoniylarga bu yoqmas edi, albatta.

X—XII asrlarda O'rta Osiyo xalqlarining madaniyati, ilm- fani, badiiy adabiyoti yuksak darajaga ko'tarildi. Forsiy guruh shevalarida gapiradigan qabilalar birlashib, xalq sifatida shakllandi: ularning yagona tili — dariy tili vujudga keldi: turkiy lahjalarda gapiruvchi elatlar ham birlashib, xalq sifatida shakllandi, eski turkiy (o'zbek) adabiy tili ilm-fan, badiiy ijod vositasiga aylandi. Al-Xorazmiy, Beruniy, Ibn Sino, Forobiy singari olimlar, Ro'dakiy, Umar Xayyom, Nosir
-58-
Xisrav, Firdavsiy, Yusuf Xos Hojib, Admad Yugnakiy kabi shoirlar xuddi mana shu davrda yetishib, olamshumul obro' va shuhratga ega bo'ldilar.

Shu davrlarda xalq orasida o'tmish ajdodlar tarixiga, qadimgi afsonalar, rivoyat va dostonlarni qayta to'plashga qiziqish kuchayadi. Bobolar merosiga intilish natijasi o'laroq, qadimgi voqeanomalar, afsonalar to'planib, «Shohnomayi mansur» nomi bilan alohida kitob holiga keltiriladi. Somoniy amirlar buxorolik shoir Daqiqiyga shu nasriy kitob asosida she'riy «Shohnoma» yozishni topshiradilar. U ming baytdan iborat «Gushtasp» dostonini yozganda o'z quli tomonidan o'ldiriladi. Shundan so'ng bu ishni davom ettirish ko'hna qissalar donishmandi Firdavsiyga topshiriladi. Firdavsiy 30— 35 yil ijod qilib, «Shohnoma»ni tugatadi. Bu orada Somoniylar davlati qulab, hokimiyat g'aznaviylar qo'liga o'tgan edi. Shoir asarni Sulton Mahmud G'aznaviyga taqdim etadi. Rivoyat qilishlaricha, Sulton shoirga 120 dona oltin tanga bermoqchi bo'ladi. Lekin johil, ig'vogar vaziri «son-sanoqsiz lashkarlarga kiyim-kechak, oziq-ovqat lozim bo'lib turgan bir paytda oddiy shoirga shuncha oltin berish aqlli kishining ishi emas»,deydi. Sulton Mahmud shoirga 120 dona kumush tanga beradi. Bundan g'azablangan Firdavsiy to'g'ri hammomga boradi. 60 tangani hammomchiga, qolganini esa sharobfurushga beradi va Sulton Mahmudga qarshi hajv yozib, yurtidan bosh olib chiqib ketadi.

Buni eshitgan Sulton shoirni tutib keltirib, fil oyoqlari ostiga tashlab o’ldirishni buyuradi. Firdavsiy quvg'inda yurib, qarib qolganida o'z qishlog'iga qaytib, o'sha yerda vafot etadi. Firdavsiyning «Shohnoma»ni Sulton Mahmudga taqdim etishi bilan bog'liq yarmi haqiqat, yarmi chin rivoyatlar juda ko'p.

«Shohnoma» hajmi, mavzusi, obrazlari, g'oyaviy yo'nalishi va badiiy qimmati jihatidan dunyodagi eng katta epik asardir. U 100 dan ortiq dostonlardan tashkil topgan. Ularda mingdan ziyod obraz va personajlar tasvirlangan. Bu asar mavzu va g'oyaviy jihatdan ham salmoqlidir. Dostonni shartli ravishda mifologik, qahramonlik hamda tarixiy qismlarga ajratish mumkin. «Shohnoma»da vatanparvarlik, xalqparvarlik, tinch-totuv yashash, baynalmilallik, adolat, ma'rifat-parvarlik kabi yuksak g'oyalar ilgari surilgan.

O'zaro qonli urushlar, feodal ichki mojarolar, zulm-zo'rlikni qoralagan shoir Mazdak boshchiligidagi xalq harakatiga xayrixohlik bilan qaraydi: arab xalifaligining bosqinchilik siyosatiga qarshi vatanparvarlik kurashi asarda zo'r pafos bilan tasvirlangan. Xalq oddiy temirchi Kova boshchiligida qo'zg'alib,

Ikki yelkasidan ilon o'sib chiqqan, insoniyatga qirg'in keltirayotgan Zahhokni qulatib, uning o'rniga odil Faridunni shohlikka ko'taradi.

Xalq qahramoni Rustam butun umrini Vatan va xalqni balo-qazodan asrash, bosqinchilardan himoya qilishga bag'ishlaydi. O'z hayotini xavf ostida qoldirib, xalqni Yaman sehrgarlari va Mozandaron devlari qo’lidan xalos etadi. U bu yo'lda yetti dahshatli to'siqni yengib o'tadi. Yosh bahodir Bijon do'sti Gurginning xoinligiga qaramay, arman xalqini ofatdan, to'ng'izlar hujumidan qutqaradi.

Siyovush hamisha adolat uchun, turli xalqlarning tinch yashashi uchun kurashadi, qonli urushlar oldini aql-zakovat, sulh yo'li bilan olishga intiladi. Asardagi Zoli Zar, Rudoba, Suhrob, Gudarz, Gev, Tus, Hojir, Turdofarid,

-59-
Humoy, Manija singari obrazlar ham yer yuzida adolat tantanasi uchun

kurashadilar. «Zol va Rudoba» hamda «Bijon va Manija» dostonlarida chinakam baynalmilallik g'oyalari ilgari surilgan.

Firdavsiy «Isfandiyor», «Shog'od», «O’n ikki muhoraba» dostonlarida mamlakatning butunligiga tahdid soluvchi, o'zaro urush chiqarish uchun bahona izlovchi shohlar, shahzoda va lashkarboshilarni qattiq qoralaydi. Manmanlik, mansabparastlik, xudbinlik, noshukrlik, qasoskorlik va fitnagarlik Isfandiyor va Shog'od singari shavkatli bahodirlarni bevaqt halokatiga sabab bo'ladi. Bularning beboshligi, kaltafahmligi yurt va el boshiga ko'p kulfatlar keltiradi.

Abulqosim Firdavsiy feodal o'rta asri sharoitida xalq qahramonligini ulug'ladi, vatanparvarlik hamda xalqlar birdamligi g'oyasini targ'ib etdi: ma'rifat, aql-zakovatni jaholatga qarshi qo'ydi. Arzimagan bahonalar bilan urush chiqarishni qoralagan shoir tinchlikni olqishladi.

Firdavsiyning mangu barhayot «Shohnoma»si qadimdan o'zbeklar orasida mashhur va manzur bo'lgan. «Shohnoma» dostonlari sujetlari asosida «Zahhoki moron», «Siyovush» singari sahna asarlari yaratildi. Shoirlarimizdan Hamid G'ulom, Nazarmat, Jumaniyoz Jabborov, Shoislom Shomuhamedovlar «Shohnoma»ning yangi she'riy taijimasini yaratdilar.