Mavzu: Nutqning tovush madaniyatini tarbiyalashda namuna ko’rsatishdan foydalanish. Reja

«Kimga nimani berish kerak?»

Mazmuni. Tarbiyachi bolalarga o’%il bolalar va qizlarning «f» yoki «v» tovushi ishtirok etadigan ismlarini aytishni taklif qiladi. So’ngra u deydi: «Valida va Farrux xonani yi%ishtirmoqdalar. Valida nomida «v» tovushi ishtirok etadigan narsalarni yi%ishtiradi, Farru³ esa nomida «f» tovushi qatnashadigan narsalarni yi%ishtiradi». Tarbiyachi bolalarga «v» yoki «f» tovushli narsalar tasvirlangan suratlarni tarqatadi (vaza, kofta, fartuk, samovar va x.k.). ²ar bir bola narsaning nomini aytadi va uni kim olishi lozimligini aytadi. Masalan: «Mening suratimda kofta tasvirlangan. Koftani Farrux oladi».

Metodik ko'rsatmalar: Bolalarning «v» va «f» tovushli suratlarni to’g’ri tanlashlarini hamda so’zlarni aniq va baland ovozda aytishlarini nazorat qiling.

II.2-Reja; Nutqning tovush madaniyatini tarbiyalash usullari
Nutqning tovush madaniyatini tarbiyalash ona tilidagi tovushlarni aniq aytish, ularni to’g’ri talaffuz qilish, so’zlar va iboralarni aniq talaffuz qilish, to’g’ri nutqiy nafas olish, shuningdek ovoz kuchidan yetarli darajada foydalana olish qobiliyati, nutqning normal sur’ati va ifodalilikning turli intonatsion vositalari (nutq musiqasi, mantiqiy sukut, urg’ular, nutq sur’ati, ritmi va tembri) ni shakllantirishni o’z ichiga oladi. Nutqning tovush madaniyati yaxshi rivojlangan nutqni tinglay olish qobiliyati asosida shakllanadi va rivojlanadi.
Bolalarda to’g’ri va yaxshi jaranglaydigan nutqni rivojlantirar ekan, tarbiyachi quyidagi vazifalarni xal etishi zarur:
-bolalarda tinglash qobiliyatini tarbiyalash, uning komponentlarini, ya’ni: tinglash e’tibori (biron-bir tovushni jaranglashiga qarab qanday tovush ekanligini va uning yo’nalishini aniklay olish), fonematik tinglash, mazkur nutq sur’ati va ritmini qabul qila olish qobiliyatlarini asta-sekin rivojlantirib borish;

• artikulyatsiya apparatini rivojlantirish;

  
  

• nutqiy nafas olish ustida ishlash, ya’ni iboralar bilan erkin so’zlay olish uchun qisqa nafas olish va davomli nafas chiqarishni o’rgatish;

  
  

• muloqot sharoitidan kelib chiqqan holda ovoz balandligini boshqarish qobiliyatini tarbiyalash;

  
  

• ona tilining barcha tovushlarini to’g’ri talaffuz qilishni shakllantirish;

  
  

• har bir tovushni, shuningdek so’zlar va iboralarni aniq va tushunarli talaffuz qilishga, umuman yaxshi talaffuzga odatlanish;

  
  

• so’zlarni o’zbek adabiy tilining orfoepiya qoidalari me’yorlariga mos holda talaffuz qilishni rivojlantirish;

  
  

• normal nutq sur’atini shakllantirish, ya’ni so’zlar va iboralarni nutqni tezlashtirmay va sekinlashtirmay sekinlik bilan hamda shu bilan birga tinglovchiga aniq tushunish imkoniyatini yaratgan holda talaffuz qilishni o’rgatish;

  
  

• nutqning ohangiy ifodaliligini tarbiyalash, ya’ni fikrlar, xissiyotlar va kayfiyatni mantiqiy pauza, urg’u, ohang, sur’at, ritm va tembr yordamida aniq ifodalash qobiliyatini shakllantirish.

  
  

Tarbiyachi nutqdagi kamchiliklarni o’z vaqtida aniqlash va uni mutaxassisga yuborishdan oldin bunday nuqsonlar haqida yetarli tasavvurga ega bo’lishi lozim.

Endi har bir vazifani batafsil ko’rib chiqamiz.
Nutqni tinglash qobiliyatini rivojlantirish
Nutqni shakllantirishning dastlabki davrida nutqni tinglashga oid asosiy komponentlarni rivojlantirish bir tekisda bormaydi. Chunonchi, nutqni rivojlantirishning birinchi bosqichlarida tinglash e’tiboriga alohida ahamiyat beriladi. Vaxolanki, bunda asosiy mantiqiy vazifa yuqori tovush tinglash qobiliyati zimmasiga tushadi. Bolalar tovush balandligi o’zgarishini nutqning xis-xayajonli xususiyatiga (jaxd qilinsa unga javoban yig’laydilar hamda xushmuomala va mayin munosabatga javoban jilmayadilar) va tembriga (onasi va boshqa yaqinlarini ovozlaridan taniydi) muvofiq holda qarab tanib olishni biladilar, shuningdek so’zning ritmik suratini, ya’ni uning sheva-bo’g’in tarkibini (so’zning bo’g’inlar soni va asosiy urg’uning joyiga bog’liq bo’lgan tovush tuzilishi xususiyatlari) nutq sur’ati bilan birlikda to’g’ri qabul qiladilar.
Kelgusida nutqni rivojlantirishda fonematik tinglash qobiliyatini, ya’ni bir tovushni boshqasidan aniq ajrata olish va buning natijasida ayrim so’zlarni tanish hamda tushunish qobiliyatini shakllantirish muhim o’rin tutadi.
Yaxshi rivojlangan nutqni tinglash qobiliyati ona tilining barcha tovushlarini aniq va to’g’ri talaffuz qilishni ta’minlaydi, so’z aytishda uning balandligini to’g’ri boshqara olish va uni oxista sur’atda, ohang jihatdan ifodali qilib so’zlash imkonini beradi.
Nutqni tinglash qobiliyatini rivojlantirish artikulyatsiya apparatini rivojlantirish bilan uzviy bog’liqdir.
Nutqni tinglash qobiliyatini tarbiyalash bolalarda nutq jarangdorligining turli xil ko’rinishlarini, ya’ni tovushlarni to’g’ri talaffuz qilish, so’zlarni aniq va tushunarli aytish, ovozni pasaytirish yoki kuchaytirish, nutq balandligi, tezligi, oxistaligi, uni jadallashtirish va sekinlashtirish, tembral ishlov berish (iltimos, buyruq va boshq.) kabilarni qabul qila olish qobiliyatini shakllantirishga qaratilgandir.

• Artikulyatsiya apparatini rivojlantirish

  
  

Nutqiy tovushlar og’iz bo’shlig’ida shakllanadi, uning shakli va hajmi harakatchan a’zolar: lablar, til, pastki jag’, og’izning yumshoq yuqori qismi, qizilo’ngach holatiga bog’liq bo’ladi. Muayyan tovushni talaffuz qilish uchun zarur bo’lgan nutq organlarining to’g’ri holati va harakati artikulyatsiya deb ataladi.

Artikulyatsiya apparati tuzilishidagi buzilishlar, masalan, qisqa tilosti tuguni, noto’g’ri tishlashish, og’iz yuqori qismining xaddan tashqari balandligi yoki pastligi va boshqa ayrim kamchiliklar tovushni noto’g’ri talaffuz qilishga odatlanishga olib keluvchi dastlabki omillar hisoblanadi. Biroq, agarda bolaning artikulyatsiya apparati organlari harakatchan bo’lsa, u yaxshi tinglash qobiliyatiga ega bo’lsa, bu holda ko’pchilik holatlarda uning o’zi tovush talaffuzidagi kamchiliklarni bartaraf etishga qodir.
Agarda bolaning artikulyatsiya apparati harakatida nuqsonlar mavjud bo’lsa (masalan, til kam harakatlansa), bu holda u tovushlarni noto’g’ri talaffuz qilish, sust, noaniq va tushunarsiz nutqqa olib kelishi mumkin.
SHuning uchun tarbiyachining vazifalari quyidagilardan iborat: tilning harakatchanligini rivojlantirish; lablarning yetarli darajadagi harakatchanligini rivojlantirish; pastki jag’ni tovushlarni talaffuz qilish uchun muhim bo’lgan muayyan holatda tutib turishni o’rganish.

• Nutqiy nafas olishni rivojlantirishga doir ishlar.

  
  

O’pkadan kekirdak, bo’g’iz, og’iz bo’shlig’i yoki burun orqali chiqayotgan havo oqimi tovush hosil qiluvchi manba hisoblanadi. Nutqiy nafas olish o’z-o’zidan ro’y beradigan nonutqiy nafas olishdan farqli ravishda ixtiyoriy nafas olish hisoblanadi. Nonutqiy nafas olishda nafas olish va nafas chiqarish burun orqali amalga oshiriladi, nafas olish o’zining davomiyligi bo’yicha nafas chiqarishga deyarli teng bo’ladi.

Nutqiy nafas olish og’iz orqali amalga oshiriladi, nafas olish tez, nafas chiqarish esa sekinroq ro’y beradi. Nonutqiy nafas olishda nafas olishdan keyin darxol nafas chiqariladi, so’ngra pauza saqlanadi. Nutqiy nafas olishda esa nafas olinganidan keyin pauza saqlanadi, so’ngra asta-sekinlik bilan nafas chiqariladi.
To’g’ri nutqiy nafas olish to’g’ri tovush hosil bo’lishini ta’minlaydi, nutqning tegishli balandlikda bo’lishini ta’minlash, pauzalarga aniq rioya qilish, nutqning asta-sekinligini va intonatsion ifodaliligini saqlash uchun zarur shart-sharoitlarni yaratadi.
Nutqiy nafas olishdagi xatoliklar umumiy zaiflik, adenoidik o’simtalar, turli yurak-tomir kasalliklari oqibati bo’lishi mumkin. SHuningdek, maktabgacha yoshdagi bolalarning rivojlanishiga salbiy tas’sir ko’rsatuvchi nafas chiqarishdan oqilona foydalana olmaslik, nafas olayotib so’zlash, o’pkani yetarli darajada havo bilan to’ldirmaslik kabi nutqiy nafas olishdagi nomutanosibliklar noto’g’ri tarbiya, kattalarning bolalar nutqiga yetarli darajada e’tibor bermaganliklari oqibatida ham yuz bergan bo’lishi mumkin.
Zaif nafas oladigan va nafas chiqaradigan maktabgacha yoshdagi bolalar odatda, past ovozda so’zlaydilar, uzun iboralarni talaffuz qilishda qiynaladilar. Nafas chiqarishda havodan nooqilona foydalanilganida nutqning izchilligi buziladi, chunki bolalar iboraning o’rtasida nafas olishga majbur bo’ladilar.
Ko’pincha bunday bolalar so’zlarni oxirigacha aytmaydilar va ba’zan ibora so’nggida ularni shivirlab aytadilar. Ba’zida bolalar uzun iborani nihoyasiga yetkazish uchun nafas olib so’zlashga majbur bo’ladilar, buning natijasida nutq noaniq bo’ladi, bolalar xuddi tiqilib qolgandek so’zlaydilar. CHunki, tezlashtiriligan nafas chiqarish iboralarni mantiqiy pauzalarga rioya qilmasdan jadal sur’atda so’zlashga majbur qiladi.
Shuning uchun tarbiyachining vazifalari quyidagilardan iborat: maxsus o’yinli mashqlardan foydalangan holda erkin, bir tekis va uzaytirilgan nafas chiqarishni o’rgatish; pedagog nutqiga taqdid qilgan holda undan to’g’ri, oqilona foydalanishni (kichik iboralarni uzoq nafas chiqarish bilan talaffuz qilish) tarbiyalash.

• Ovoz ustidagi ishlar

  
  

Ovoz apparati vositasida balandligi, kuchi va tembri turlicha bo’lgan tovushlar chiqariladi: ularning umumiyligi aynan inson ovozini aniqlaydi.

Har bir ovoz xususiyatlarini alohida ko’rib chiqamiz.