Mavzu: Xarakat shakilarning o'zaro aloqadorligi. Reja

Harakatning asosiy shakllari.
Materiya harakatining murakkabroq shakli bo’lgan biologik harakatning boshqa shakllardan sifat jihatidan farqi tirik organizmlarning oziqlanishi va moddiy almashuv tufayli kimyoviy tarkibni o’zlari sekin asta yangilab borishlaridir.
Materiya harakatining eng murakkab shakli ijtimoiy harakatdir. Bu harakat shakli insonning paydo bo’lishi tufayli kelib chiqadi. Uning o’ziga xos xususiyati moddiy ishlab chiqarish jarayoni, shuningdek, ishlab chiqarish usuli xususiyatidan kelib chiqadigan ijtimoiy hodisalar, sinfiy, milliy, oilaviy va boshqa kishilar o’rtasidagi munosabatlardir.
Yuqorida aytilganlarni e’tiborga olib, ayrim olimlar harakatni quyidagi uch shaklga ajratish haqidagi fikrni ilgari surmoqdalar: 1.Jonli tabiatdagi harakat. 2.Jonsiz tabiatdagi harakat. 3.Ijtimoiy harakat. Bular bir-birini to’ldirib, yuqorida ko’rsatilgan harakatlarning barcha shakllarini o’z ichiga qamrab oladi.
Materiya harakatining hamma shakllari o’rtasida mustahkam o’zaro aloqadorlik mavjud. Bu o’zaro aloqadorlik avvalo materiyaning tarixiy taraqqiyotida va harakatining nisbatan quyi shakllari asosida yuqori shakllarining paydo bo’lishida namoyon bo’ladi. Harakatning yuqori shakllari ulardan ilgari o’tgan va ularning paydo bo’lishiga asos bo’lgan ko’pgina quyi formalarning o’zgargan shakllarini o’z ichiga oladi.
Harakat shakllarining o’zaro munosabatini o’rganganda yuqori shakllarni quyi shakllardan ajratib qo’yishdan ham, tartibsiz ravishda yuqori shakllarni quyi shakllardan iborat qilib qo’yishdan ham saqlanish muhimdir.
Yuqori shakllarni quyi shakllardan ajratib qo’yganda ularning kelib chiqishini izohlab bo’lmaydi. Masalan, biologiyada bunday ajratib qo’yish vitalizmga – idealistik qarashlarga olib keladi. U hayotiy faoliyatining hamma jarayonlarini go’yo tirik organizmlarda jo qilingan alohida nomoddiy faktorlarga – “entelexiya”, “yaratuvchi kuch”, va shu kabilar amaliyotiga bog’lab izohlaydi. Vitalizmning bosh manbalari Platonning go’yo hayvonlar va o’simliklar olamiga jon bag’ishlaydigan – jon haqidagi ta’limotiga hamda Aristotelning entelexiya haqidagi ta’limotiga borib taqaladi. XVII-XVIII asrlarda tarkib topgan vitalizmning namoyondalari G.Shtal, P.Bertalanfi, A.Ventsel va boshqalar tirik tabiatning sifat jihatidan o’ziga xosligini dalil qilib ko’rsatib, hayotiy faoliyat jarayonlarini moddiy fizikaviy-kimyoviy va biologik qonuniyatlardan ajratib qo’yadi. Jonli tabiatni jonsiz tabiatga haddan tashqari qarama-qarshi qilib qo’yish, vitalizmni jonli narsaning jonsiz narsadan paydo bo’lishi mumkinligini inkor qilishga olib keladi. Masala bu tahlitda qo’yilganda hayotning ilohiy kelib chiqishi yoki uning abadiy mavjudligini tan olish qoladi. Hozirgi zamon fani hayotning tarixan paydo bo’lish qonunlarini va uning jarayonlarini harakatning fizikaviy-kimyoviy shakllariga bog’liq ekanligini ochib berib, vitalizmga zarba berdi.
Harakatning yuqori shakllarini quyi shakllaridan sifat jihatidan farq qilishini e’tiborga olmaslik mexanitsizmga olib keladi. U tabiat va jamiyat taraqqiyotini, ya’ni harakatning yuqori shakllarini materiya harakatining quyi shakli bo’lgan mexanik shakli qonunlari bilan izohlaydi. Hozirgi kunda mexanitsizmning ko’rinishlarini ba’zilar tomonidan tafakkurni kibernetik mashinalarda sodir bo’ladigan axborot jarayonlari bilan birdek qilib ko’rsatishga urinishlarida kuzatishimiz mumkin.
Oliy materiya harakat shakllari nisbatan quyi shakllar asosida tarixan paydo bo’lgan. Ular o’rtasida materiya harakat shakli qo’yi shakllardan sifat jihatdan farq qiladi va uni quyi shakldan iborat qilib bo’lmaydi. Harakat shakllarining o’zaro ta’sirini bilish olamning moddiy