www.ziyouz.com kutubxonasi
12
ulardan (r.a.) buning sababini so‘radilar. U zot shunday javob berdilar:
«Men Rasulullohdan (s.a.v.) eshitdim. Azon aytilganda uni tinglamasdan boshqa narsalar bilan
mashg‘ul bo‘lish — o‘sha kishining imonida nuqson borligini ifodalaydi», deya marhamat etdilar.
Shundan so‘ng azon aytilganda hech narsa bilan mashg‘ul bo‘lmasdan, azonni eshitishni odat qildim».
Buyuk valiylardan Abu Nafs Haddod hazratlari temirchilik bilan shug‘ullanganlar. Bolg‘a ko‘targan
qo‘llari azon aytilganda ko‘tarilgancha qolar, azon tugaguncha tushirmasdilar. Agar bolg‘a sandon
ustida bo‘lsa, azon tugaguncha uni ko‘tarmasdilar. Suhbatlashayotgan bo‘lsalar, darhol to‘xtatib, azon
tugaguncha jimib qolardilar. Bir kun bu muborak zot vafot etdilar. Yo‘lda tobutini ko‘tarib borishardi,
shunda minoradan muazzin azon ayta boshladi. Tobut ko‘targanlar bir odim ham yurolmasdan turgan
joylarida turib qoldilar. Azon tutaganda yana tobutni ko‘tarish uchun kuchlari o‘zlariga qaytdi. Azonga
bo‘lgan hurmatlari, odoblari vafot etgach ham u zotda karomat sifatida ko‘rindi.
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) marhamat etadilar:
«Kim azonni eshitgach, muazzin bilan birga sekin ovozda takrorlasa, Alloh aytilgan azonning bir
harfiga ming savob beradi va ming gunohini kechadi».
Ey, farzand!
Azon islom dinining muhim ibodatlaridai biridir. Unga nisbatan odob va hurmat saqlash shart.
Ey, farzand!
Islom ilk yoyilgan paytlarda azon yo‘q edi.
Ba’zi sahobalar Payg‘ambarimizga (s.a.v.): «Yo Rasululloh! (s.a.v.) Bizga namoz vaqtlarini
bildiradigan bir ishorat bo‘lsa, juda o‘rinli bo‘lardi. Vaqtini tayin etishda bir oz qiynalyapmiz»,
deyishadi.
O’sha kecha hazrati Bilol Habashiy (r.a ) ikki farishtaning Abu Qubays tepaligiga ko‘kdan
tushganini tush ko‘rdilar. U yerda har ikki farishta tahorat olib, azon va qomat aytgach, biri imom,
ikkinchisi iqtido etib namoz o‘qidilar. Keyin yana ko‘kka uchib ketdilar. Tongda sahobalar Rasululloh
(s.a.v.) atrofida yig‘ilgach, ko‘rgan
tushni aytdilar. Payg‘ambarimiz (s.a.v.) farishtalar nima qilib, nima
deganlarini so‘radilar. Bilol (r.a.) farishtalardan biri ikki qo‘lini quloqlariga qo‘yib:
«ALLOHU AKBAR! ALLOHU AKBAR!
ALLOHU AKBAR! ALLOHU AKBAR!
ASHHADU ANLA ILAHA ILLALLOH!
ASHHADU ANLA ILAHA ILLALLOH!
ASHHADU ANNA MUHAMMADAR RASULULLOH!
ASHHADU ANNA MUHAMMADAR RASULULLOH!
HAYYA ALAS SOLAH! HAYYA ALAS SOLAH!
HAYYA ALAL FALAH! HAYYA ALAL FALAH!
ALLOHU AKBAR! ALLOHU AKBAR!
LA ILAHA ILLALLOH!»
deganlarini aytdilar Umar (r.a.) ham bu kecha xuddi shunday tush ko‘rganini so‘zladilar.
Sahobalardan yana birlari kechasi aynan shu tushni ko‘rganini aytdi. Shundan so‘ng Payg‘ambarimiz
(s.a.v.) marhamat etdilar:
«O’sha ko‘rganlaringiz birodarim Jabroildirlar (a.s). Sizlarga namoz uchun azon o‘qishni
o‘rgatdilar. Ikkinchilari esa Mikoil (a.s.) dirlar. U zot imom bo‘lib namoz o‘qib berdilar».
Allohu Akbar! Subhanalloh! Payg‘ambarimizning (s.a.v.), sahobalarning, Bilolning ruhi poklari
shod bo‘lsin! Bugun ham ma’naviy-moddiy olamlar uzra osmoniy kengliklarda azonlar yangrab turibdi!
Valhamdulillahi robbil alamiyn!