Microsoft Word ey farzand ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

8

kutmoqdamiz», deydilar». 

Ey, farzand!

 

Ibn Abbos (r.a.) bir kun Payg‘ambarimizdan (s.a.v.) so‘radilar: «Ey, Allohning Rasuli! (s.a.v.) Alloh 

huzurida amallarning eng sevimlisi qaysi?» 

Rasululloh (s.a.v.) shunday javob berdilar: 

«Uch amal barcha amallardan sevimliroqdir: 

1.  Vaqtida va jamoat bilan o‘qilgan namoz. 

2.  Ota-onaga yaxshi muomala va xizmatlarida qusur qilmaslik. 

3.  Zarur bo‘lganda haq yo‘lida din (va vatan) uchun jang qilmoq». Rasululloh (s.a.v.) buyuradilar: 

«Bir kishi qiyomat kuni men bilan birga bo‘lishni va birga jannatga kirishni istasa, besh vaqt 

namozni jamoat bilan o‘qishda davom etsin». 

Ey, farzand!

 

Muazzin azon aytishi bilan darhol masjidga borib, jamoat bilan namoz o‘qishga harakat qilish 

lozim. Azon tugaguncha gaplashmaslik kerak. Bu haqda Payg‘ambarimiz (s.a.v.) shunday deydilar: 

«Ey, sevimli sahobalarim! Qiyomatgacha keladigan ummatlarim! Azonni eshitganingizda 

joyingizda to‘xtangiz. Azon bitguncha boshqa narsa bilan mashg‘ul bo‘lmasdan uni tinglangiz». 

Azon tinglashning savobi sanagan bilan tugamaydi. Azon tinglashni odat qilgan kishiga jannatda 

yuksak daraja beriladi. Azon tinglashni odat qilgan kishining gunohlari to‘kiladi. Bu fursatni qo‘ldan 

bermaslik lozim. 

Payg‘ambar (s.a.v.) marhamat etadilar; 

«Bir kishi vaqti kirgan namozini o‘qib, keyingi namozi uchun o‘zini hozirlasa, o‘sha kishi uchun 

ko‘klardagi farishtalar Allohga shunday murojot etadilar: 

«Yo Robbiy! Bu qulingning gunohlarini afv et! Bu qulingga rahmating va marhamating bilan nazar 

qil!» 

Bomdod namozi omonat namozdir. Uni o‘qiganni Alloh o‘z himoyasiga oladi. 

Bir kun Yusuf ibn Hajjoj bir kishidan g‘azablanib, uni o‘ldirmoqchi bo‘ldi, yonidagi kishiga uning 

bo‘ynini uzishni amr etdi, u kishi jazolanuvchidan: «Bomdod namozini o‘qidingmi?» deb so‘radi. U 

o‘sha kunning bomdod namozini jamoat bilan o‘qiganini aytdi. Uni o‘ldirmasdan Hajjojning yoniga 

keltirdi. Hajjoj nechun o‘ldirmaganini so‘radi. U kishi shunday dedi: 

«Men otamdan eshitdim. Otam Umardan (r.a.) eshitganini aytdi. Umar (r.a.) Payg’ambarimizdan 

(s.a.v.) eshitganlar. 

Payg‘ambarimiz (s.a.v.) shunday marhamat qilganlar: «Bomdod namozini jamoat bilan o‘qigan 

kishi o‘sha kun Alloh himoyasi ostida bo‘ladi!» 

«Ey, Hajjoj bu zotni shuning uchun o‘ldirmadim», dedi. Hajjoj u zotni ozod qildi. Bu Allohning 

rahmati emasmi?! Allohu Akbar! Namoz karomatlari sanash bilan tugamaydi. Jamoat bilan namoz 

o‘qishdan gofil qolmaslik kerak. 

Bir kun bir zot Rasulullohning (s.a.v.) yonlariga kelib: 

«Ey, Allohning Rasuli (s.a.v.)! Madinaning ilon, chayonlari ko’p.

 

Uyim ham masjiddan xiyla uzoq. 

Men darrandalardan juda qo‘rqaman. Namozlarimni uyimda yolg‘iz o‘qishimga ruxsat berasizmi?» 

dedi. Rasululloh (s.a.v.) unga shunday buyurdilar: 

«Albatta jamoatga kelishingiz kerak!» 

Sog‘lom kishi jamoatni tark etishi yaxshi ish emas. Yurishga imkonsiz kishi bundan mustasnodir. 

Shiddatli yog‘ingarchilik va dushmandan qo‘rqish ham shunday.