|
QABR ZIYORATI VA AHAMIYATI
Ey, farzand!
Qabristonda kulish harom. U yerda kulganga Alloh uhud tog‘i og‘irligicha gunoh yozadi.
Qabristonda gunohlarini eslab, ichkin-ichkin yig‘lagan kulib-kulib jannatga kiradi. Qabristondan ibrat
olib, marhumlar holiga achingan kishi jahannamdan qutiladi.
Ey, farzand!
O’tgan kunlar o‘tmishda yashaganlarniki. Ertangi kunlar ham bizniki emas. Kun bugungi kundir.
Bu kunni qadrlash, qadrini bilish, umrni bandalik xizmatidan uzoq, nafs amri va xizmatida o‘tkazmaslik
kerak. Har kecha-kunduz hol tili bilan bizlarga shunday hayqirmoqda:
«Ey, Odam farzandi! Fursatni qo‘ldan berma. Xizmatingdamiz. O’tgan kunning bir daqiqasini ham
qaytarib bo‘lmaydi. Ko‘zingni och! Kun kelib, sen ham ismi-jismi unutilganlar orasiga kirasan. Ketib,
nelarni ko‘rajaksan? Har ishing, har narsang bilan o‘limga hozirmisan»?
Ey, farzand!
Qiyomat kunida mahshar yeriga qarab azob farishtasi chiqib keladi. Ko‘rganlar qo‘rquvdan qotib
qolishadi. Jabroil (a.s.) undan so‘raydilar:
— Ey azob farishtasi! Qayerdan kelyapsan?
— Jahannamdan kelyapman, — deydi .
— Maqsading nima? — deb so‘raydilar Jabroil (a.s).
— Besh toifa insonni talab qilaman, — deydi.
— Ular kimlar? — deb so‘raydilar Jabroil alayhissalom. Farishta ularni navbati bilan sanaydi:
1. Besh vaqt farz namozlarini tark etganlar.
2. Mast qiluvchi ichimlik ichganlar.
3. Boyligidan zakot bermaganlar.
4. Ota-onasini ranjitganlar.
Ey, farzand. Abu Homid G’azzoliy
Dostları ilə paylaş: | 
