Microsoft Word ihyo ulimdan sung ziyouz com doc

«Sur chalindi-yu, osmonlar va Yerdagi bor jonzotlar o‘ldi, magar Alloh 
xohlagan zotlargina (tirik qoldilar). So‘ngra u (sur) ikkinchi bor chalindida, 
banogoh ular (ya’ni barcha xaloyiq qayta tirildi va qabrlaridan) turib, 
(Allohning amriga) ko‘z tutarlar» (Zumar, 68-oyat). 
Ko‘z oldingga keltir, surning dahshatli qichqirig‘idan qo‘rquv ichra oyoqqa qalqqan 
xaloyiq gangib, o‘zini yo‘qotgan. Lekin ustlariga yopirilgan shuncha xorlik va siniqlikka 
qaramasdan bitta tuyg‘u ularda hali o‘lmagan - kutish tuyg‘usi! Ular hukmni kutishyapti: 
saodatmi yo shaqovat? 
Tasavvur et, sen ham shular orasidasan. Sen ulardek xor-nochor, hayronalik ichra 
qotib qolgansan. Bu dunyoda to‘kin-sochin, turli-tuman noz-ne’matlarga burkangan 
holda yashading, boy eding. U Kunda vahshiy hayvonlar boshlari egik holda sahrolardan, 
tog‘lardan tushib keladi. Odamlardan qo‘rqish o‘rniga, xaloyiqqa qo‘shilib, beozor va 
begunoh holda Hashr sari yuradilar. Surning dahshatli qichqirig‘i ularni bu tomon 
chorlaydi, bu dahshat tufayli ular odamlardan qo‘rqishni unutadi: 
«Vahshiy hayvonlar ham (bir joyga) to‘planib qolganida» (Takvir, 5 oyat). 
Keyin yo‘ldan ozib, osiy bo‘lganlaridan so‘ng mardud bo‘lgan shaytonlar Mahsharga 
keladilar. Alloh taolo oldida turish qo‘rqinchi ularning bo‘ynini egadi: 
«Bas (ey Muhammad), Parvardigoringizga qasamki, albatta Biz ularni 
(yo‘ldan ozdirgan) shaytonlari bilan birga to‘plarmiz, so‘ngra (barchalarini) 
jahannam atrofida tiz cho‘kkan hollarida hozir qilurmiz» (Maryam, 68 oyat). 
Fikr et, o‘tpa payt ahvoling ne kechadi?! 

---

Ihyou ulumid-din. O’limdan so’ng. Imom G’azzoliy 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
4
 
 
Mahshar va uning ahli 
Qayta tirilib, qabrdan chiqqanlaridan so‘ng odamlar yalang oyoq, yalang bosh, 
onadan endi tug‘ilgandek, xatna kilinmagan holda Mahshar maydoni sari haydaladilar. 
Mahshar oppoq, kaftdek tekis yer bo‘lib, uning na qiyshaygan, na egraygan yeri bor, 
Unda inson panasiga berkinib oladigan na bir do‘nglik, na ko‘zdan yashirin jarliklar bor. 
Bu keng maydonniig tuprog‘i barcha yerida bir xil, zarrasi zarrasidan farqlanmaydi. 
Odamlar Mahsharga to‘p-to‘p haydaladilar. Ajabo! Kurai zaminning turli burchaklaridan, 
turli toifalarga bo‘linib kelayotgan sonsiz xaloyiqni bitta maydonga jamlagan Zot 
naqadar ulug‘, na qadar qudratli! 
«Qiyomat kuni odamlar oq va ofra (oppoq emas, qoraga moyilroq) rangdagi, 
kepaksiz undan qilingan non kabi (dumaloq), na bir bino, na bir aholi yashashiga alomat 
bo‘lmagan yerda to‘planadilar» (muttafaqun alayh). 
U yer bu dunyo yeriga o‘xshamaydi, faqat ismdagina o‘xshash holos: