Microsoft Word istehsal m?SR?FL?Rinin ucotu, T?Hlili v? Onun s?M?R?Liliyinin yuks?Ldilm?Si yollari docx
Yüklə 0,58 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
in həcmi və strukturu. İş girişdən, üç fəsildən, nəticədən və istifadə
olunan ədəbiyyat siyahısından ibarətdir. 6
FƏSİL 1. İSTEHSAL MƏSRƏFLƏRİN UÇOTUNUN MÜASİR VƏZİYYƏTİ, ONUN MƏQSƏDİ VƏ PRİNSİPLƏRİ
təsərüffatçılıq mexanizmi yenidən qurulur və təkmilləşdirilir. Təsərrüfat mexanizminin təkmilləşdirilməsi onun mühüm elementdəri olan uçotun vəhesabatın yenidən qurulması sıx sürətdə əlaqədardır. Tərəddütsüz demək olar ki, təsərüffat mexanizminin digər ünsürlərinin (planlaşdırma, tənzimləmə, qiymətqoyma, kreditləşmə, maliyyələşmə, iqtisadi həvəsləndirmə və s.) qarşılıqlı əlaqəsi uçot və hesabat göstəriciləri vasitəsilə həyata keçirilir. Odur ki, uçot və hesabatın yenidən qurulması obyektiv zərurətdir və iqtisadiyyatın real bazar münasibətlərinə keçirilməsinin mühüm şərtidir. İstehsal məsrəflərinin uçotu mühasibat uçotunun mühüm sahələrindən biridir. Məsələ burasındadır ki, müəssisələrin təsərüffat fəaliyyətinin məqsədi müəyyən məhsul istehsal etmək, işlər və xidmətlər yerinə yetirmək və bunların müqabilində mənfəət əldə etməkdir. Bunlar isəmüəyyən xərclərlə əlaqədardır. Həmin məsrəflərin tərkibi və dinamikası istehsal olunan məhsulların, yerinə yetirilən işlərin və göstərilən xidmətlərin maya dəyərinin kəmiyyətini, onun səviyyəsini formalaşdırır.maya dəyərinin kəmiyyəti və səviyyəsi isə öz növbəsində müəssisənin mənfəəinin şəcminəbir başatəsin göstərir. Hazırki şəraitdə isəmənfəət hər bir müəssisənin maliyyə vəziyyətini xarakterizə edən əsas göstəricidir. Beləliklə, istehsal məsrəfləri mənfəətin səviyyəsinə həlledici təsirgöstərir. Odur ki, məsrəflərin azaldılması hazırki şəraitdə müəssisələr qarşısında duran ən vacib məsələlərdən biridir. İstehsal məsrəflərinin aşağı salınmasının zəruriliyi və əhəmiyyəti təkcə bununlabitmir və bu məsələ daha qlobal əhəmiyyətə malikdir. Belə ki, məsrəflərinaşağı salınmasımaterial, əmək və maliyyə ehtiyyatlarına qənaət etmək deməkdir. İndikiböhran şəraitində isə bunun çox böyük əhəmiyyəti vardır. Məsrəflərin azalması qiymətlərin və inflyasiya prosesinin sürətlə
7
yüksəldilməsinin qarşısını almağın mühüm şərtlərindən biridir. İstehsal məsrəflərinin aşağı olması, daxili və beynəlxalq bazarda məhsulların satışı üzrə yaranan real rəqabət prosesində qalib çıxmağa öz müsbət nəticəsinə göstərə bilər. İstehsal məsrəflərinin uçotu müəssisənin maliyyə-təsərrüfat yəaliyyətinin mühasibat uçotunun mərkəzi həlqəsini təşkil edir. Odur ki, bazar iqtisadiyyatına keçidlə əlaqədar olaraq bütövlükdə uçotun digər sahələri kimi, istehsal məsrəflərinin uçotunun yenidən qurulması üzrə də bir sıra işlər həyata keçirilmişdir. Belə ki, məhsulların, iş və xidmətlərin maya dəyərinə daxil olan məsrəflərin tərkibi, xərc maddələri və ünsürlərinin tərkibi, bəzi məsrəflərin sinteik uçotun aparılması qaydası dəyidirilmişdir. Lakin tədqiqat göstərir ki, hazırki həraitdə istehsal xəzclərinin uçotu və bölüşdürülməsi qaydaları mühasibat uçotunun digər sahələrinə nisbətən daha az cəyişikliklərə məruz qalmışdır və müasir tələblərə tam cavab vermir. İstehsal məsrəflərinin uçotu və bəzi məsrəflərin bölüşdürülməsi sahəsində olan nöqsanlar və çatışmamazlıqlar nəticəsində material ehtiyyatlarının itkiləri, qeyri-məhsuldar məsrəflərin səviyyəsi hələ də yüksək olaraq qalır ki, bunlarda istehsal olunan məhsulların, yerinə yetirilən iş və xidmətlərin maya dəyərinin artmasına, mənfəət məbləğinin azalmasına və bütövlükdə müəssisələrin maliyyə vəziyyətinin pisləşməsinə gətirib çıxarır. İstehsal olunan məhsulların (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil edilən məsrəflərin tərkibi iqtisadiyyatın ayrı-ayrı inkişaf mərhələlərində dəyişilmiş və hal-hazırda mülkiyyətin təşəkkül tapmış formalarına, vergi siyasətinə və bazar iqtisadiyyatının atribütlarına uyğun olaraq müəyyənləşdirilir. Hazırda məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil edilən məsrəflərin tərkibi «Mühasibat uçotu haqqında» Azərbaycan Respublikasının Qanunu, onun əsasında Maliyyə Nazirliyi tərəfindən hazırlanmış Milli Mühasibat Uçotu Standartlarında müəyyənləşdirilir. Bu Standartlara görə məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyəri, məhsul (işlər, xidmətlər) istehsalı prosesində təbii ehtiyyatların, xammalın, materialların, yanacağın, enercinin, əsas fondların, əmək ehtiyyatlarının, eləcə də onun istehsalı və satışına sərf edilən vəsaitlərin cəmindən ibarətdir. Standartlarda 8
məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil edilən məsrəflərin tərkibi göstərilmişdir. Bütövlükdə Standartların məzmunu, burada göstərilən məsrəflərin tərkibi və onların bölmələr üzrə qruplaşdırılması dövlətin vergi siyasətinin tələblərinə cavab verir. Burada dəqiq göstərilir ki, müəssisələr hansı məsrəflərin məhsulun maya dəyərinə, hansı məsrəfləri isə mənfəət və zərərlərə aid etməlidirlər. Fikrimizi sübut etməküçün konkret misal gösətərək. Əgər əmək haqqının məbləği, minimal əmək haqqının məbləğinin dörd mislindən yüksəkdirsə, onda əmək haqqının həmin artıq məbləği vergi tutulan mənfəətin məbləği iləbirləşdirilir vəhəmin üç\mumi məbləğ müəssisə üçün müəyyən edilmiş stavka üzrə vergiyə cəlb olunur. Deməli, əmək haqqının minimal əmək haqqının dörd mislindənartıq məbləğinin mənfəətin məbləği ilə dirləşdirilməsi dövlət büdcəsinəayırmaların həcminin artırılması məqsədini güdür.bundan başqa bir sıra xərclər, (məsələn, material resurslarına qənaət edilməsi ilə əlaqədar xərclər, qısa müddətli bank kreditləri üzrə gecikdirilmiş faizlərin ödənilməsi və s.) də müəssisənin mənfəəti hesabına ötürülür. Əslində bu və buna oxşar digər xərclər məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil edilən məsrəflərin tərkibinə aid edilməlidir. Bu, ələlxüsus əmək haqqında çəkilən (mənfəət hesabına) xərclərə və bunurla əlaqədar olan ayırmalara aiddir. Məsələ bundadır ki, əmək haqqı işçi qüvvəsinin sadə təkrar istehsalı ilə bağlı olan xərclərdir. Əməyin təkrar istehsalı isə əmək haqqının ödənilməsi ilə təmin olunur. Buradan da elə nəticə çıxır ki, əmək haqqı zəruri istehsal məsrəflərinin əsas tərkib hissələrindən biridir və o istər-istəməz məhsul istehsalı ilə əlaqədar məsrəflərin tərkibinə daxil edilməli və heç bir vergi obyektinə (söhbət gəlir vergisindən yox, mənfəət vergisindən gedir) çevrilməməlidir. Bundan başqa Standartlarda əmək haqqında daxil olan bir sıra məsrəflərin siyahısı gösətərilir ki, bunlar də müəssisənin sərəncamında qalan (mənfəədən vergi tutmadan sonra) mənfəət şesabına ötürülür. Məsələn, belə xərclərlə xüsusilə mühüm istehsal tapşırıqlarını yerinə yetirmiş ayrı-ayrı işçilərin birdəfəlik mükafatlandırılmasına çəkilən xərclər, işçilərə əlavə məzuniyyət kimi 9
hesablanmış əmək haqqı məsrəfləri, istehsalın səmərəliliyinin yüksəldilməsi, ehtiyyatların aşkara çıxarılması ilə əlaqədar mükafatlandırmaya çəkilən xərclər, hansılar ki, əmək həqqının tərkibinə daxildir, məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil olan xərclərə aid edilməlidir. Standartlara görə bəzi xərclər məhsulun (ilərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil edilmir və müəssisənin əldə etdiyi mənfəət hesabına ötürülür. Konkret olaraq belə xərclərə ətraf mühitin çirklənməsinə gətirib çıxaran tulluantılar üçün ödənişləri aid etmək olar. Bu məsrəflərin məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil edilməsi daha düzgün olardı. Çünki ətraf müşitin çirklənməsinə səbəb olan tullantılar əsasən məhsul istehsalı, yerinə yetirilən iş və xidmətlərlə əlaqədardır. Digər tərəfdən müəssisə mənfəət əldə edə bilmədikdə həmin tulluntılar üçün ödənişlərin həyata keçirilməsi mümkün deyildir. Bunula belə Standartlarda elə xərclər də nəzərdə tutulur ki, onlar birbaşa məhsul (iş, xidmətlər) istehsalı ilə əlaqədar olmasa həmin məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil edilən məsrəflərin tərkibinə aid edilir.həmin xərclərə bütövlükdə istehsalın idarə edilməsi məsrəflərini aid etmək olar. Bunlar aşağdakılardan ibarətdir: müəssisənin və onun struktur bölmələrinn inzibati- texniki heyətinin saxlanmasına, onun maddi-texniki və nəqliyyat təminatına çəkilən xərclər; istehsal fəaliyyəti ilə bağlı ezamiyyət məsrəfləri (müəyyən edilmiş normalara uyğun olaraq); məsləhət, informasiya, və auditor xidmətlərinin ödənilməsi ilə əlaqədar xərclər; məhsulun sertifikasiyası işləri üzrə xərclər; tərcüməçilik xidmətləri, xarici nümayəndələrin rəsmi qarşılanması üzrə tədbirlərin həyata keçirilməsi, onların mədəniyyət ocaqlarında iştirakı, bufet xidməti və s. üzrə xərclər. Bu cür məsrəflərin bütövlükdə məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil edilməsi zənnimizcə düzgün deyildir. Buradan bir qism məsrəflərin ayrılıqda mənfəət hesabına ötürülməsi daha məqsədəuyğun olardı. Standartların bütövlükdə təhlili göstərir ki, burada müxtəlif məzmunlu, təyinatlı məsrəflərin məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil edilməsi, yaxud mənfəət və zərərlərə daxil edilməsi və yaxud də müəssisənin 10
mərəncamında qalan mənfəət hesabına ötürülməsi, həddən artıq reqlament- ləşdirilmiş və mərkəzləşdirilmişdir. Məsrəflərin uçotu obyektlərinin bu şəkildə tərkibi və reqlamentləşdirilməsi bazar iqtisadiyyatı şəraitində müəssisələrə verilən iqtisadi və təsərrüfat hüquqlarına heç də tam şəkildə uyğun gəlmir. İdarəetmə uçotuna aid olan bu məsələ əslində müəssisələrin özləri tərəfindən tənzimlənməlidir. Çünki idərəetmə uçotunun bütün məlumatları hər şeydənəvvəl daxili idarəetmədə istifadə olunur və buna görə də həmin məlumatlar vəyaxud informasiya operativ və çevik olmalıdır. Təsərrüfat prosesləri, istehsal məsrəfləri haqqında informasiyanın çevikliyi bazar iqtisadiyyatının xüsusiyyətləri ilə bağlıdır. Belə ki, bazar münasibətləri şəraitində konyukturanın tez-tez dəyişməsi, hadisələrin dinamikliyi idarəetmə ilə əlaqədar qərarların vaxtındavə obyektiv şəkildə qəbul edilməsini daha zəruri etmişdir. Deməli məsrəflərin tərkibi, onların məhsulun maya dəyərinə daxil edilməsi, yaxud mənfəət hesabına onun hansı hissəsinin örtülməsi məsələləri əsasən qeyri mərkəzdəşdirilmiş şəkildə həll edilməlidir. Daha dəqiq desək məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinə daxil olunacaq, eləcə də mənfəət və zərərlərə aid ediləcək və yaxud müəssisənin sərəncamında qalan mənfəət hesabına ötürüləcək məsrəflərin tərkibi detallaşdırılmış halda deyil, ümumiləşdirilmiş və yaxud iriləşdirilmiş pozisiyalarda göstərilməlidir. İstehsal məsrəflərinin təsnifatı də məsrəflərin planlaşdırılması, uçotun təşkili və məhsulun maya dəyərinin kalkulasiyalaşdırılmasında mühüm rol oynayır. İqtisadi ədəbiyyatlarda, həmiçinin rəsmi sənədlərdə məsrəflərin təsnifatı aparılarkən bir sıra əlamətlərdən, əsasən onların baş vermə yerlərinə, məhsulların növlərinə, məsrəflərin növlərinə, texnoloji proseslərə münasibətinə, tərkibinə, ayrı-ayrı məhsulların maya dəyərinə daxil olunması üçuluna, istehsal prosesində iştirakına, istehsalın həcminə münasibətinə, baş vermə dövrünə və s. görə qruplaşdırılmasından istifadə edilir. İqtisadi məsrəflərin həmin əlamətlərə görə qruplaşdırılması müxtəlif məq- sədlər üçün istifadə edilir. Belə ki, məsrəflərin baş verməyerlərinə görəqruplaş- dırılması – istehsaldaxili təsərrüfat hesabının tətbiqi üçün; məhsul növləri üzrə
11
qruplaşdırılması - maya dəyərinin kalkulyasilaşdırılması üçün; texnoloji proses münasibətinə görə qruplaşdırılması – əsas və üstəlik xərclərə bölüşdürülməsi üçün; tərkibinin vahidliynə görə qruplaşdırılması – bir ünsürlü və kompleks xərclərə ayrılması üçün; maya dəyərinə daxil edilməsi üsuluna görə qruplaşdırılması – onların müstəqil və qeyri-müstəqil xərclərə ayrılması üçün; istehsal prosesində iştirakına görə bölüşdürülməsi – məsrəflərin istehsal və qeyri- istehsal təyinatlı xərclərə bölüşdürülməsi üçün; istehsalın həcminə münasibətinə görə qruplaşdırılması – dəyişən və daimi məsrəfləri müəyyən etmək üçün istifadə olunur. Qeyd etmək lazımdır ki, məsrəflərin göstərilən təsnifat üzrə qrunlaşdırılmasının hamısı heç də təcrübədə istifadə edilmir. Başqa sözlə, onlar məhsulun maya dəyərinin uçotunun təşkili və aparılması zamanı tətbiq edilmir. Təcrübədə məsrəflərin uçotu iki əsas qruplaşdırma əsasında təşkil edilir və aparılır ki, bunlara da məsrəflərin iqtisadi ünsürlər və kalkulyasiya maddələri üzrə qruplaşdırılması daxildir. Məsrəflərin qruplaşdırılmasının digər növləri göstərilən iki qruplaşdırmadan irəli gəlir və onların əsasında müəyyən olunur. Məsələn, məsrəflərin bir ünsürlü və yaxud kompleks xərclərdən ibarət olması yalnız məsrəflərin ünsürlər üzrə qruplaşdırılmasından, məsrəflərin müstəqil və qeyri- müstəqil xərclərə ayrılmasına isə məsrəflərin kalkulyasiya maddələri üzrə qruplaşdırılmasından irəli gəlir. İstehsal məsrəflərinin kalkulyasiya maddələri üzrə qruplaşdırılması məsrəflərin analitik uçotunun aparılmasıvə məhsulun maya dəyərinin kalkulyasiyalaşdırılması üçün istifadə edilir. Bu zaman birinci mərhələdə məsrəflərin istehsal uçotu obyektləri və həmin məsrəflərin baş vermə yerləri üzrə qruplaşdırılır. İkinci mərhələdə isə xərclər kalkulyasiya obyektləri üzrə bölüşdürülür və bunun əsasında bütünməhsulun, onun ayrı-ayrı növlərinin həmçinin məhsulvahidinin mayadəyəri müəyyənləşdirilir. İstehsal məsrəflərinin göstərilən qruplaşmalar üzrə uçota alınmasının çatışmayan cəhətləri vardır. Belə ki, istehsal məsrəflərinin uçotunun yalnızbaş vermə yerləri və hasil edilmiş məhsullar üzrə aparılan xərclər üzərində nəzarəti am həyata keçirməyə imkan vermir, nəticədə material, əmək və digər
12
ehtiyyatlardan səmərəli istifadə olunmur, israfçılığa yol verilir və əslində bütün bünlar üçün heç kim məsuliyyət daşımır. Odur ki, məsrəflərin uçotu obyektləri, təkcə onların baş vermə yerləri deyil, həm də məsuliyyət mərkəzləri olmalıdır. Məsuliyyət mərkəzləri üzrə uçot terminologiyası artıq ədəbiyyatlarda geniş istifadə edilir. Məsuliyyət mərkəzləri dedikdə müəyyən xərclər üçün məsuliyyətlərdi qaydada təhkim edilməsi başa düşülür. Uçot obyektlərinin məsuliyyət mərkəzləri üzrə ayrılmasının başlıca məqsədi, məhsulun istehsalına sərf edilən xərclər üzərində nəzarəti həyata keçirməkdən ibarətdir. Məsrəflərin baş vermə yerdəri ilə məsuliyyət mərkəzləri arasında müəyyən qarşılıqlı bağlılıq vardır. Bedə ki, məsrəflərin baş yermə yerləri ilə məsuliyyət mərkəzləri üst-üstə düşə bilər və yaxud əksinə. Əgər sexlərin rəisləri məsrəflərin səviyyəsi və işin son nəticələri üçün məsuliyyət daşıyırlarsa onda məsrəflərin baş vermə yerdəri ilə məsuliyyət mərkəzləri ust-ustə düşür. Məlum olduğu kimi sexlər ayrı-ayrı briqadalardan ibarətdir və həmin briqadaların özlərihəm məsrəflərin baş vermə yerləri və həm də məsuliyyət mərkəzləri ola bilərlər. Lakin qeyd etmək lazımdr ki, hal-hazırda sənayedə məsuliyyət mərkəzləri uçotu obyektləri deyildir və buna görə də istehsal məsrəfləri üçün məsuliyyət müəssisənin struktur bölmələrinin rəhbərləri arasında bölüşdürülmür. Nəticədə aşağdan tutmuş yuxarıyadək baş verən xərclər üçün heç Kim tam məsuliyyət daşımır. Göstərilən nöqsanları aradan qaldırmaq üçün xərclər üçün məsuliyyət mərkəzləri müəyyənləşdirilməli və bu məsuliyyət struktur bölmələrinin rəhbərləri arasında dəqiq bölüşdürülməlidir. Bunun üçün müəssisənin struktur bölmələri rəhbərlərinin vəzifə təlimatları yenidən işlənib hazırlanmalı və burada istehsal məsrəfləri üçün briqadirdən tutmuş sex rəisinə qədər bütün rəhbərlərin məsuliyyətləri dəqiq göstərilməlidir. Məsuliyyət mərkəzləri kimi uçot öbyektləriin tətbiqində real sürətdə həyata keçiriməyin mühüm şərtlərindən biri – istehsal məsrəflərinin azaldılması üçün maddi həvəsləndirmə mexanizminin işlənib hazırlanmasıdır. Çünki, əgər struktur bölmələrinin istehsal məsrəfləri üçün məsuliyyəti müvafiq təlimatlarda 13
göstərilərsə, onda həmin məsrəflərin azaldılmasıüzrəmaddi həvəsləndirmə mexanizmi də müvafiq sənədlərlə rəsmiləşdirilməlidir. Məsuliyyət mərkəzlərinin uçotu obyektləri kimi müəyyən edilməsi qərb ölkələrinin uçot praktikasında artıq çoxdan tətbiq edilir ki, bu da uçotun beynəlxalq standartlarının mühüm tərkib hissəsidir. Qeyd edək ki, məsuliyyət mərkəzlərinin uçot obyektləri kimi müəyyənləşdirilməsi daxili transfert qiymətlərinin yarınması və tətbiqi də zəruri şərtləndən biridir. Transfert qiymətlərindən geniş bəhs etməyərək yalnız onu qeyd edək ki, həmin qiymətlərin tətbiqi müasir biznesin təşkili formalarının mürəkkəbliyindən məsrəflərin bir bölmədən digər bölmələrə hərəkətindən, daxili heçabatın düzgün əks etdirilməsindən, idarəetmənin müxtəlif səviyyələrinin fəaliyyətinin qiymətləndirilməsindən, idarəetmənin qeyri-mərkəzləşdirilməsindən və s. səbəbələrdən irəli gəlir. Transyert qiymətlərinin tətbiqi nəticəsində məsrəflərin məsuliyyət mərkəz- lərinin, təşkilatı, texnoloji sahələrin gəlirləri üzrə məsuliyyət mərkəzləri ilə əvəz edilməsinə gətirib çıxarmışdır. Qərb ölkələrinin bir çoxu arıq məsuliyyət mərkəzləri üzrə uçot obyektlərinin təcrübəsinə malikdir. Məsələ burasındadır ki, transfert qiymətləri əsasında formalaşan gəlirlərə görə yaranan məsuliyyət mərkəzləri üzrə məsrəflərin uçotunun təşkili dəyişən xərclərə nəzarət etməyə, gəlirlərin artırılmasında məsuliyyət mərkəzlərinin maddi maraqlarının yüksəldilməsinə imkan vermir. Düzdür, respublikamızın müəssisələrində istehsalın uçotunun, daha doğrusu daxili bölmələrdə məsrəflərin uçotunun göstərilən prinsipləri üzərində qurulması müəyyən vaxt tələb edir, lakin bu yolu biz keçməliyik. Ona görə də müvafiq təlimətların, normativ sənədlərin işlənib hazırlanması, həmçinin həmin məsələlər ətrafında diskusiyyəların aparılması zəruridir. Məlum olduğu kimi hazırda istehsala çəkilən məsrəflərin uçotu və bölüşdürülməsi ənənəvi variant əsasəında həyata keçirilir. Bu varianta görə məhsul istehsalı, iş və xidmətlərin yerinə yetirilməsi ilə bilavasitə əlaqədar olan xərclər, həmçinin kgöməkçi istehsalatların məsrəfləri, istehsalın təşkili və ona
14
xidmət göstərilməsi ilə əlaqədar olan qeyri-müstəqimxərclər və zaydan olan itkilər 20 «Əsas istehsalat» hesabında əks etdirilir. Müstəqim məsrəflər 201-1, 201-2, 202-3 nömrəli və sair hesablardan birbaşa 202 nömrəli hesaba silinir. Ümumtəsərrüfat xarakterli məsrəflərdən bir qismi 711 və 721 nömrəli hesablarda silinir. Göründüyü kimi məhsul istehsalı, iş və xidmətlərin yerinə yetirilməsi ilə bilavasitə əlaqədar olan və eləcədə bilavasitə əlaqədar olmayan məsrəflərin hamısı son nəticədə 202 nömrəli hesabda əks etdirilir və məhsulun, yerinə yetirilmiş işlərin və xidmətlərin faktiki istehmal maya dəyərini yaradırlar. Məsrəflərin uçotunun vəonların bölüşdürülməsinin göstərilən variantın nöqsanları və çatışmayan cəhətləri vardır. Əvvəla onu qeyd edək ki, maşın və avadandıqların saxlanması və istismarı üxərclər isehsaldakı roluna görə əsas xərclər sırasına daxildir, çünki onlar məhsul istehsalında, iş və xidmətlərin görülməsində bilavasitə iştirak edirlər. Lakin məhsullun maya dəyərinə onlar qeyri-müstəqim xərclərə kimi daxil edilir ki, bu da yalnız onların bölüşdürülməsi problemi ilə bağlıdır. Bu cür vəziyyət, yəni onların qeyri-müstəqim xərclərə aid edilməsi həmin məsrəflərin iqtisadi məzmununa uyğun deyildir. Digər tərəfdən, hazırki hesablar Planına əsasən göstərilən xərclər 721 №-li “İnzibati xərclər” hesabının birinci sudhesabında uçota alınır ki, bu da məsrəflərin məzmununa, xarakterinə və təyinatına uüğun gəlmir. Məlumdur ki, 711 və 721 nömrəli hesablarda uçota alınan xərclər öz təbiə- tinə və təyinatına görə bir-birinə yaxındırlar. Başqa sözlə desək, hər iki hesabda istehsalın müxtəlif mərhələdərcə idarə edilməsi və ona xidmət göstərilməsi ilə əlaqədar xərclər uçota alınır. Məsrəflərin uçotunun aparıldığı indiki variantında kommersiya və inzibati məsrəflərinin bir sintetik hesabda uçota alınması məqsədəuyğundur. Bunun üçün hər hansı bir hesab üzrə iki subhesabı açılması kifayətdir. Hesabın adı «İdarəetmə məsrəfləri», birinci subhesabı «İnzibati xərclər» ikinci subhesabı isə «Kommersiya xərcləri» adlandırıla bilər. İrəli sürülən təkliflər məsrəflərin uçotunun nəzərdən kesirilən variantında olan nöqsanları heçdə tam aradan qaldırmağa imkan vermir. Belə nöqsanlardan biri – qeyri-müstəqim məsrəflərin bölüşdürülməsi ilə əlaqədardır. Məsələ
15
burasındadır ki, mübahisə doğurur və bu barədə indiyə qədər də yekdil fikir yoxdur. Qeyri-müstəqim məsrəflərin bölühdürülməsi zamanı müxtəlif baza göstəricilərindən istifadə edilir. Bunlar bir tərəfdən uçot işlərinin daha da artmasına, digər tərəfdən, istehsal olunan məhsulların, yerinə yetirilən işlərin vəxidmətlərin maya dəyərinin müəyyən qədər təhrif olunqmasına gətirib çıxarır. Bütövlükdə bu variant bazar iqtisadiyyatı şəraitində mühasibat uçotunun qarşısında qoyulan tələblərəcavab vermir və uçotun beynəlxalq standartlarına uyğun gəlmir. Lakin təəssüflə qeyd etmək lazımdır ki, son dövrlərdə qəbul olunmuş normativ sənədlər və təlimatlar da həmin nöqsanın aradan qaldırılması haqqında konkret müddəalara malik deyildir. Araşdırmalar göstərir ki, istehsal məsrəflərinin uçotu və onların bölüş- dürülməsi qaydasının mütərəqqi variantı, məsrəflərin müstəqim şərti-dəyişən və şərti-daimi xəclərə bölunməsinə əsaslanın variantıdır. Bu variantda istehsal olunan məhsulun, yerinə yetirilən işlərin və xidmətlərin məhdud maya dəyəri (yalnız dəyişən məsrəflərin məbləği) hesablanır. Belə maya dəyəri istehsalın təşkili və texnologiyasına uyğun olaraq bilavasitə məhsulun (işlərin, xidmətlərin) istehsalı ilə bağlı olaq xammal, material, yanacaq, enerci məsrəflərindən, kənar təşkilatların göstərdiklərin işlərin və xidmətlərin dəyərindən, əmək haqqı məsrəflərindən, sosial sığortaya ayırmaların məbləğindən ibarət ki, onlar da istehsalın həcmindən asılı olaraq dəyişir. Şərti-daimi xərclər bu halda məhsulun (işlərin, xidmətləin) maya dəyərinə daxil edilmir. Bu xərclərə ümümistehsalat və ümümtəsərrüfat məsrəfləri aiddir. Həmin xərclər istehsalat həcminin dəyişilməsindən asılı olmayaraq şərti olaraq sabitdirlər. Şərti-dəyişən xərclər bilavasitə 202 nömrəli hesabda yığılmaslı və bunun əsasında də məhsulun (işlərin, xidmətdərin) məhdud maya dəyəri mü- əyyənləşdirməlidir. Kommersiya və inzibati xərclər isə birbaşa mənfəət hesabına silinməlidir. Şərti-daimi məsrəflərin mənfəət hesabına silinməsi müəssisələrin maliyyə vəziyyətinə heç bir təsir göstərməməoidir. Bu şərtlə ki, mənfəət dövlət büdcəsinə köçürülməsi vergi məbləği şərti-daimi məsrəflərin mənfəət hesabına
16
silinməsindən sonra həyata keçirilsin. Şərti-daimi məsrəflərin uçotu vəsilinməsinin təklif edilən qaydası onların bölüşdürülməsi ilə bağlı əlavə işlərin ixtisara salınmasına, məhsulun (işlərin, xidmətlərin) maya dəyərinin təhrif edilməsi hallarının aradan qaldırılmasına şərait yaradır. İqtisadi ədəbiyyatlarda istehsal məsrəfləri anlayışı ilə maya dəyəri anlayı- şını fərqləndirirlər. Məsələn, «İqtisadi nəzəriyyə» kitabında ictimai istehsal məsrəfləri, müəssisənin istehsal məsrəfləri və maya dəyəri kimi anlayışlar ara- sında fərqli cəhətlər göstərilir 1 . Həmin kitabda ictimai istehsal məsrəflərinə istehlak edilmiş istehsal vasitələrinə keçirilmiş dəyəri və bütün yeni yaradılmış dəyər daxil edilir. Müəssisənin istehsal məsrəfləri məhsulun hazırlanmasına çəkilən canlı və maddiləşmiş əmək məsrəflərinin məcmusu kimi qəbul edilir. Elə həmin mənbəədə maya dəyərinə istehlak edilmiş istehsal vasitələrinə əməyin ödənilməsinə çəkilən məsrəflərin məcmusu kimi baxılır. Məhsulun maya dəyəri müəssisənin məhsul istehsalına və satışına sərf etdiyi məsrəflərin pulla ifadəsinə deyilir və həmin xərclər məhsulun dəyərinin yalnız bir hissəsini təşkil edir 1
Göründüyü kimi, gətirilən hər iki mənbəədə istehsal məsrəflərinə iki nöqteyi-nəzərdən yanaşılır: bir tərəfdən o, bilavasitə cəmiyyətin məsrəfləri kimi müəyyən edilir və istehsal olunan məhsulun dəyərini yaradır, digər tərəfdən, istehsal məsrəfləri müəssisənin məsrəfləri kimi başa düşülür və həmin xərclər də məhsul istehsalı və satışına çəkilən məsrəflərin məcmusu olmaqla onun maya dəyərini təşkil edir. 2
ümumi məbləği, müəssisənin isitehsal məsrəfləri anlayışına daxil olan məsrəflərin ümumi məbləğindən artıqdır. Bu iki anlayışlara daxil olan məbləğlər arasındakı fərq yeni yaradılmış dəyər məbləğini təşkil edir. Başqa sözlə ictimai istehsal
1
124 1. Bezrukix və başqaları «Uçet zatrat i kalğkulirovanie v promışlennosti» M. « Finansı i statistika» nəşriyyatı 1989 səh8
2. Yenə orada səh 8
17
məsrəflərinin məbləği yeni yaradılmış dəyər (cəmiyyət miqyasında xalis gəlir) məbləğində müəssisənin istehsal məsrəflərindən çoxdur. Zənimizcə, istehsal məsrəflərinin müxtəlif pillələrdə (ölkə və müəssisə səviyyəsində) fərqləndirilməsi,yaxud ayrılması təkcə nəzəri yox, habelə böyük praktiki əhəmiyyətə malikdir. Belə ki, özündə keçmiş və canlı əmək məsrəflərinin məcmüsünü birləşdirən dəyərdən fərqli olaraq, maya dəyərində yalnız məsrəfləri aşağı salmaqda maraqlıdırsa, hər bir müəssisə yalnız məhsulun maya dəyərinin aşağı salınmasında maraqlıdır. Müəssisələrin əsas məqsədi mənfəətin həcmini artırmaqdır. Çünki, bazar iqtisadiyyatı şəraitində mənfəət hər bir müəssisənin, firmanın iqtisadi və sosial inkişafının başlıca məqsədidir. Deməli, müəssisə bütövlükdə əmtəənin dəyərinin artırılmasında yox, yalnız onun bir hissəsinin,mənfəətin artırılmasında maraqlıdır. Bu mənada dövlətin, yaxud cəmiyyətin və müəssisələrin mənafeləri üst-üstə düşməyə də bilər. Bu özünü onda biruzə verir ki, dövlət bütün məsrəflərin maya dəyərinə daxil edilməsinə icazə vermir, müəssisələr isə bütün məsrəfləri məhsulun (iş və xidmətlərin) maya dəyərinə salmaqla dövlətə mənfəətdən vergini az ödəməyə çalışırlar. Beləliklə, maya dəyəri məhsulun dəyərinin yalnız bir hissəsini təşkil edir. Bu ondan irəli gəlir ki, məhsulun dəyəri istehlak olunmuş istehsal vasitələrinin dəyərindən, zəruri və izafi məhsulun dəyərindən yaranır. İstər dəyər,istərsə də istehsal məsrəfləri mücərrəd anlayışlardır. Məhsulun istehsalının iqtisadi mahiyyətini əks etdirirlər və özlərində keçirilmiş və yeni yaradılmış dəyəri birləşdirirlər. Deyilən təmamilə maya dəyəri anlayışına da aiddir. Pul formasında dəyər adətən qiymətdə, keçirilmiş və zəruri əməklə yaradılmış yeni dəyər-istehsal məsrəflərində, izafi əməklə yaradılmış dəyər isə xalis gəlirdə öz təcəssümünü tapır. Bəzən praktikada istehsal məsrəfləri termini əvəzinə istehsala çəkilən xərc- lər termini işlədilir. İstehsala çəkilən xərclərlə istehsal məsrəfləri arasında, bir sıra iqtisadçıların fikrincə həm nəzəri,həm də praktiki fərqlər mövcuddur. Lakin məsələnin dərindən araşdırılması nəticəsində bizdə belə fikir yaranır ki, istehsal məsrəfləri ilə istehsala çəkilən xərclər arasında heç bir nəzəri və praktiki fərqlər
18
yoxdur və ola da bilməz. İstehsal məsrəfləri yalnız ayrı-ayrı pillələrdə və səviyyələrdə fərqlənə bilər. Belə ki, məhsul istehsalına cəmiyyətin çəkdiyi bütün məsrəflərin məcmusu həmin məhsulun dəyəri ilə müəyyən edildiyi halda, müəssisələr səviyyəsində istehsal məsrəfləri ictimai istehsal məsrəflərinin bir hissəsi kimi,yaxud həmin məhsulun maya dəyəri ilə müəyyən olunur. Buraxılmış məhsula, yerinə-yetirilmiş iş və xidmətlərə aid edilən xərclər həmin məhsulun (iş və xidmətlərin) maya dəyərində öz əksini tapmış olur. İqtisadi ədəbiyyatlarda məhsulun (işin, xidmətin) maya dəyərinin mahiyyəti müxtəlif cür işıqlandırılır. Bir sıra iqtisadçılar maya dəyərinə istehlak olunmuş istehsal vasitələrinin dəyəri ilə zəruri məhsulun çox hissəsinin, əmək haqqına çəkilən məsrəflərin məcmusu kimi baxırlar. Digərləri maya dəyəri dedikdə, dəyərin o hissəsini başa düşürlər ki, həmin hissə pul formasında müəssisənin məhsul istehsalı və satışına çəkdiyi xərclərdən ibarətdir. Üçüncü qrup iqtisadçılar maya dəyərinə dəyərin o hissəsi kimi baxırlar ki,həmin hissə tədavül prosesində müəssisəyə qayıtmalı və onun məsrəflərini ödəməlidir. Məhsulun (işin,xidmətin) maya dəyərinə daxil edilən məsrəflərin tərkibi haqqında əsasnamədə göstərilir ki, məhsulun (işin,xidmətin) maya dəyəri istehsal (xidmət) prosesində istifadə olunan təbii ehtiyatların, xammalın, materialın, yanacağın, enercinin, əsas fondların, əmək ehtiyyatlarının qiymətləndirilməsi dəyərini,həmçinin onların istehsalına və satışına sərf edilən digər məsrəfləri özündə əks etdirir. 1 Başqa sözlə, maya dəyəri məhsulun (işin,xidmətin) istehsalı və satışının hər bir müəssisəyə neçəyə başa gəldiyini göstərir. Maya dəyəri sintetik iqtisadi göstəricilərdən biridir. Bu göstəricidə mü- əssisənin çoxşahəli fəaliyyətinin yekunları öz əksini tapır. Maya dəyərinin səviyyəsi və ölçüsü məhsul satışından olan mənfəətin həcminə birbaşa təsir gös- tərir. Çünki, məlum olduğu kimi,mənfəət məhsul satışından daxil olan pul gəlirləri ilə həmin məhsulun tam maya dəyəri arasındakı fərq şəklində müəyyən olunur və bir çox bərabər şərtlər daxilində maya dəyəri nə qədər aşağıdırsa, satışdan mənfəətin həcmi də bir o qədər çoxdur. Odur ki, xidmətin maya dəyərinin 19
sistematik olaraq aşağı salınması mənfəətin həcminin artırılması,müəssisənin maliyyə vəziyyətinin yaxşılaşdırılmasının mühüm şərtidir. Maya dəyəri əsasında pul ifadəsində məsrəflər və istehsalın nəticələri ölçülür, müqayisə edilir. Məsrəfləri nəticələrlə müqayisə etməklə hər bir müəssisə bütövlükdə istehsalın, habelə ayrı-ayrı məhsul növlərinin səmərəliliyini müəyyən edir,məhsulun maya dəyərinin aşağı salınması üzrə tədbirlər sistemi işləyib hazırlayır və həyata keçirir. Bazar iqtisadiyyatı şəraitində məhsulun maya dəyəri göstəricisinin rolu və əhəmiyyəti daha da yüksəlmişdir. Məsələ burasındadır ki, indiki şəraitdə müəssisənin maliyyə vəziyyəti onun məhsullarının rəqabət qabiliyyətindən asılıdır. Bazarda qiymətlərin hər hansı məhsul növü eyni səviyyədə saxlanılması şəraitində o müəssisə rəqabətə davam gətirə bilər ki, onun məhsulunun maya dəyəri digər müəssisələrin eyni adlı məhsulunun maya dəyərindən aşağı olsun. Başqa sözlə, bir çox bərabər şərtlər daxilində məhsulun maya dəyəri nə qədər aşağıdırsa, həmin məhsulun istər daxili,istərsə də xarici bazarda rəqabət qabiliyyəti və deməli maliyyə vəziyyəti də yaxşı olacaqdır. Maya dəyəri topdansatış, sərbəst (bazar), pərakəndə və digər qiymətlərin yaranmasına da çox böyük təsir göstərir. Belə ki, maya dəyəri aşağı olduqda həmin qiymətlərin də aşağı səviyyədə formalaşmasına imkan verir. Bu da öz növbəsində əhalinin maddi rifah halının yaxşılaşdırılmasına şərait yaradır. Maya dəyəri mühüm təsərrüfat hesablı göstəricidir. Yəni, o təsərrüfat hesabı şəraitində müəssisənin məsrəflərini onun gəlirlərindən birbaşa asılı edir,nəticədə məhsulun maya dəyərinin aşağı salınması və istehsalın və istehsalın səmərəliliyinin yüksəldilməsində əmək kollektivlərinin maddi maraqları təmin olunur.
Maya dəyəri, həmçinin transfert qiymətlərinin qoyulması, müəssisələrin daxili bölmələrinin nəticələrinin qiymətləndirilməsi və müyəyyən edilməsi üçün də mühüm təsərrüfat hesablı göstəricidir. Maya dəyəri nəinki yalnız istehsal proseslərinin, eləcə də tədavül və bölgü proseslərini əks etdirir. Ona görə də maya dəyərinin səviyyəsi metodiki-texniki
20
təchizatın və satışın şərtlərindən, müəssisələr arasında,habelə müəssisələrlə dövlət arasında olan qarşılıqlı münasibətlərdən asılıdır. İstehsalın idarə edilməsində maya dəyərinin rolunun artmasından nəinki təkcə mənfəət, rentabellik, istehsalın səmərəliliyi, qiymətlərin yaranması, təsərrüfat hesablıdır, maya dəyəri nəinki yalnız məsrəf göstəricisi və səmərəlilik göstəricisidir, o həmçinin, digər iqtisadi hadisələrlə, proseslər və göstəricilərlə sıx əlaqədardır. Maya dəyəri əmək məhsuldarlığının artmasına, müəssisənin bütün potensialından istifadənin yaxşılaşmasına, istehsalıın təşkili və idarəetmənin səmərəliliyinin yüksəldilməsinə və s. ciddi təsir göstərir. Deyilənlərdən belə nəticəyə gəlmək olar ki, məhsulun maya dəyəri müəs- sisənin istehsal-təsərrüfat, maliyyə fəaliyyəti və digər fəaliyyətini xarakterizə edən sintetik göstəricidir. Bununla yanaşı maya dəyəri göstəricisi cəmiyyət miqyasında çox böyük rol oynayır. Çünki, daxili milli məhsulun, milli gəlirin və bir sıra mühüm iqtisadi göstəricilərin müəyyən olunmasında maya dəyəri göstəricisindən istifadə edilir. Daxili milli məhsul və milli gəlir göstəriciləri isə ölkənin iqtisadiyyatının inkişafını ümumi şəkildə xarakterizə edirlər.
Yüklə 0,58 Mb. Dostları ilə paylaş:
|