www.ziyouz.com kutubxonasi
34
Allohning huzurida
Misrda yetti yil turganlaridan keyin Nafisa xasta bo‘ldilar. Sabr qilib, rozi bo‘ldilar va
aytdilar: «Mo‘minning sabri uning qalbidagi iymonining miqdoriga binoan bo‘ladi. Sabr
qilguvchining kifoyasi Alloh u bilan birga bo‘lishidir. Allohning dargohida uning martabasi
baland bo‘lishi uchun duch kelgan mashaqqatlarga bardosh berishligi mo‘minga lozimdir.
Albatta Alloh mashaqqatning miqdoriga binoan ajr beradi va U kimni xohlasa, o‘zi ziyoda
qilib ham qo‘yadi. Alloh bag‘ri keng, har bir narsani bilguvchi Zotdir».
Vaqtiki, erlari Ishoq u kishining boshlaridan kechirgan qiyinchiliklarini ko‘rib: «Yuring,
Hijozga ketamiz», dedi. Nafisa aytdilar: «Yo‘q, bora olmayman, tushimda Rasulullohni
ko‘rdim. Menga: «Misrdan ko‘chmang, siz shu yerda vafot etasiz», dedilar». Vaqtiki,
Nafisa ajal nihoyasini his qildilar. Erlarini chaqirtirdilar. Ishoq u kishidan uzoqda edi.
Nafisa o‘z hovlilarining sahnidan qabr qazdirgan edilar. Goho qabrga tushib namoz o‘qir
edilar. Hatto u yerda 190 marta Qur’on o‘qiganlar. U kishi umrlarining oxirida ham ro‘za
tutganlar. «Bo‘ldi qiling endi ro‘za tutishni», deyishdi. Ammo Nafisa ro‘za tutishda qattiq
davom etdilar. Bu zot Allohning uchrashuviga qattiq shoshilar edilar. Atrofdagilarga
dedilar: «Vo ajabo, o‘ttiz yildan beri Allohga ro‘za tutgan holda uchramoqni so‘rar edim.
Endi ro‘zani tashlaymanmi, yo‘q, bo‘lmaydi?!» So‘ng An’om surasini o‘qishda davom
etdilar. Shu oyatga kelganlarida jonlari uzildi: «Ular uchun Parvardigorlari huzurida
doru-s-salom (tinchlik diyori ya’ni, jannat) bordir. Va qilib o‘tgan yaxshi amallari sababli
Alloh ularning do‘stidir» (An’om surasi, 127-oyat).
Nafisa Misrda dafn etildilar, Bu zotning o‘limidan butun xalq g‘am chekdi, qattiq
qayg‘uga botdi.
Online o’qish:
http://forum.ziyouz.com/index.php?topic=1739.0
Internet uchun Laylo tayyorlagan.
www.ziyouz.com
2007