www.ziyouz.com kutubxonasi
190
Ani tutqilkim, alam xaylini aylar poymol.
Bu g‘azalning maqta’in matla’ xayol etgan kishi,
Ey Navoiy, shoyad etkay fahm sen qilg‘an xayol.
372
Yor hajri xohi bir kun, xoh yuz yil, ey ko‘ngul,
Zahrdin bir qatrayu daryoni teng bil, ey ko‘ngul.
Chunki onsiz o‘lgung, ushbu damki ayrilmoqqadur,
Bori ul orazg‘a o‘lguncha nazar qil, ey ko‘ngul.
Har qayon borsa, chu ul qotildin ayrilmas raqib,
Xoh sen qotil anga, xoh andin ayril, ey ko‘ngul.
Oyu yil devonayu mast o‘lmog‘ingdin to‘ymading,
Yilchilay ul oy borur, bir lahza ayil, ey ko‘ngul.
Oshiq o‘lsa shohu ma’shuqi gado lozimdurur,
Ul niyoz etmas ayon bu noz bilgil, ey ko‘ngul.
Ajdaholar ishq dashtida kirardindur zabun,
O‘t tutoshubtur bu vodiy nchra — yong‘il, ey ko‘ngul.
Ishq tig‘i gar Navoiy ko‘ksini chok ayladi,
O‘lmayin netkung durur, bir lahza ochil, ey ko‘ngul.
373
Yog‘ligin eykim, tikarsen, igna mujgonimni qil,
Naqsh etarda tori aning rishtai jonimni qil.
Istasang torin qizil yoxud qora qilmoqqa rang,
Ko‘z qorasin hal qilib, ko‘zdin oqar qonimni qil.
Gar desang har yon qizil gullar qilay nusxat anga,
Ko‘ksim ochib, toza qonlig‘ dog‘i hijronimni qil.
G‘unchalar gul yonida tikmak tahayyul aylasang,
Anga nusxat ko‘ngul otlig‘ zori hayronimni qil.
Gar desang har yon pariy shakli namudor aylayin,
Vah, ne nav’ aytay, vale manzur jononimni qil.
Qilsang ul yog‘lig‘ aro bir she’r ham yozmoq havas,
Anda har yon naqsh bu nazmi parishonimni qil.
Ey Navoiy, kimki bu yog‘liqni tiksa yor uchun,
Muzdi jonim javhariyu naqdi imonimni qil.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
191
374
Yana firoqida har kun erur manga yuz yil,
Valek har kechasin necha kundin ortuq bil.
Desangki o‘lturayin, ey firoq, jismimni
Chu za’fdin topa olmang, o‘luk tasavvur qil.
Men o‘ldum, ey ko‘ngul, ul dilrabodin ayrilma,
Gar andin o‘zga sevar joning o‘lsakim, ayril.
Tanimni garchi g‘aming tig‘i etti yuz pora,
Bu shukr adosiga har birni, istaram, bir til.
G‘amingda lola kebi chok ko‘nglakim bo‘lmish,
Firoq dudiyu ko‘z qonidin qorayu qizil.
Chu topmogung bu chaman g‘unchayu gulida vafo,
To‘kulma g‘uncha kebi, lek gul masallik ochil.
Navoiyo, nega aflok murtafi’ bo‘lmish,
Agar g‘amimdin emas, vazn kaffasida yengil!
375
Ey, qading sham’u yuzung sham’ uza gul,
Sham’ning dudi muanbar kokul.
Dam-badam ichmas esang gulgun may,
Ne uchun orazing o‘lmish gulgul.
Yuzda xoli labing ul hindu erur
Kim, nchar xirmani gul ustida mul.
Mengakim ul qad ila zulf kerak,
Netayin savsanu naylay sunbul.
Otashin gulga vafo chun yo‘q emish,
O‘zni ko‘p o‘rtamagil, ey bulbul.
Oqibat yerga kirarsen gar xud,
Bo‘lsa ko‘k atlasi raxshing uza jul.
Ey Navoiy, qadam urmoq bo‘lmas,
Rahnamoy o‘lmasa hodiyi subul.
376
Azm o‘lsa xayolingg‘a, ko‘nguldur anga mahmil,
Osoyish agar istasa, ko‘z chashmasi manzil.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: |