Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
94
Chekmaki gar mehnatu bedod bu miqdordur.
Ey xusho, xumxonakim, qilg‘anning anda tarki hush,
Ko‘k xumidin har nekim kelgay, farog‘i bordur.
Muncha dardu g‘ussadin
maxlas topar yer istasang,
Ey Navoiy, bilki, ul yer kulbai xammordur.
181
Hureki, mening jonima ofat yetilibtur,
To‘bi kebi qad birla qiyomat yetilibtur.
Ushshoq ko‘zidin durru gavhar oqizurg‘a
Bir bahri jafo, koni malohat yetilibtur.
La’ling mayikim so‘rg‘ali devona bo‘lubmen,
Shirin ko‘rinur, lek bag‘oyat yetilibtur.
Ishqing chamanida ne tarab shoxiki, ektim,
Har birisi bir naxli nadomat yetilibtur.
Yuz zarracha sargashtaligim bo‘lsa ne tongkim,
Yuz mehrdin ul sho‘x ziyodat yetilibtur.
Bu bog‘ aro
qolmaydur ajal yelidin ozod,
Har gulgaki savsan kebi qomat yetilibtur.
Hijron g‘amidin vahm etu shukr ayla, Navoiy,
Bu lahzaki, vaslig‘a salomat yetilibtur.
182
Ichkali gulrang may nargis masallik jomi bor,
Savsani to‘n birla ulkim sarvdek andomi bor.
Gulshan ichra sarvi ra’nodek qilib har yon xirom,
Mavzi’i dilkash aro may ichkali oromi bor.
Bodai sofi chekib ahbob ila g‘ofil valek
Kim, yiroqtin dog‘i bir mahrumi xunoshomi bor.
Bu jafo ahli
vafoni qildi maydek talxkom,
Kim qoshinda kirsa har noahli maydin komi bor.
Men yutub xunoba yillar, el chekarlar jomi aysh,
Chora yo‘q ulkim, azaldin baxti nofarjomi bor.
Chun vafo ahlig‘a davron tutmadi jomi murod
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: