Microsoft Word Sahin Fazil. Yaponiya Sefernamesi doc

  Йапонийа сяфярнамяси 
 
 
199 
nə  yerdə  olduğunu  anlayıb  mənə  «narahat  olma»  dedi. 
Dedim  «neçə  yə’ni  narahat  olma,  uçacağım  təyyarə  artıq 
havadadır». 
Hər  ikimiz  pərt  və  həyəcanlı  idik.  Şaiq  bir  də 
«narahat  olma»  deyərək,  narahatlıqla  məndən  xanım 
Ayuminin  vizit  kartını  götürdü,  ona  zəng  etdi.  Xanım 
Ayumi  də  öz  növbəsində  Senday  şəhərinə  zəng  vurdu  və 
prof.  T.Kuroda  ilə  danışdı,  T.Kuroda  da  müəyyən 
təşkilatlarla  danışıq  apardı.  Görürdüm  ki,  Şaiqin  özü 
narahat  idisə  də,  yenə  mənə  tez-tez  «narahat  olma» 
deyirdi.  Yapon  xasiyyətinə  dərindən  bələd  olan  bu 
Yaponiya magistrantı vəziyyətin tez vaxtda, özü də yüksək 
səviyyədə düzələcəyini yaxşı bilirdi. 
İki saat  keçdi. Xanım  Ayumi zəng edib bildirdi  ki, 
otelə,  bizim  yanımıza  bir  nəfəri  göndərir  və  məsələ  həll 
olunacaqdır, amma uçuş qaldı sabaha. 
Bir  saatdan  sonra  xanım  Ayuminin  yanımıza 
göndərdiyi  adam  gəldi.  Tanıdım.  Dünən  mə’ruzəmi 
diqqətlə  dinləyən  Kentaro  İndo  idi  –  Keyho  Universiteti 
Tarix  Fakültəsinin  tələbəsi.  Qaşlarını  almış,  gözünə  yaşıl 
rəngli  kirşan  çəkmişdi.  Onun  niyə  belə  etdiyini  Şaiqdən 
soruşdum.  Dedi  ki,  özü  bilər,  tam  sərbəst  cavan  tələbədir 
və gənclər arasında belə oğlan tələbələr az deyil. 
Nə isə, Şaiqə adi görünən mənimçin qeyri-adi idi. 
Kentaro  bizim  onunla  birlikdə  Rusiya  Aeroflot 
kompaniyasının  Tokio  nümayəndəliyinə  gedəcəyimizi 
bildirdi.  Metroya  minib  bir  neçə  stansiya  dəyişdik,  iki-üç 
saatdan sonra kompaniya nümayəndəliyinin binasına gəlib 
çatdıq.  Orada  artıq  məsələdən  xəbərdar  idilər.  Dərhal 
mənim  adıma  təzə  bilet  yazıldı,  köhnə  biletlə  yeni  bilet 
qiyməti arasındakı pul fərqi Tohoku Universiteti hesabına 
Şahin Fazil 
 
 
200 
Kentaro  tərəfindən  ödənildi.  Mən  Yaponiyaya  250  dollar 
ziyan  vurmuşdum.  Dərdləndim.  Öz  səhlənkarlığım  (həm 
də 
Şaiqin 
səhlənkarlığı) 
məni 
dərdləndirdi. 
Dərdlənməliydim. İnsanam, daş deyiləm ki... 
 
Ömrüm boyu dərdlənmişəm, 
Elə bil ki, cocuqluqda  
mən anamın döşlərindən 
dərd əmmişəm. 
 
Dərdim mənim – mənə doğma, 
Ey çəlimsiz, qoca əlim, 
Gücün çatmaz, dərdi boğma,  
dərdi boğma, qoy yaşasın, 
Başqa bir əl görməyirəm  
mənim kimi dərd daşısın. 
İnsanlara  
dərdsiz olmaq deyil asan. 
Gərək dərdsiz olmaq üçün  
daş olasan...