Milli Kitabxana



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə5/13
tarix02.12.2016
ölçüsü2,8 Kb.
#678
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   13

ÇÖRƏK DOSTU 
 
      Bir az yeyər, içər keyfi durular, 
açılar rəngi,  
Sonra sərməst olub, qızar gözləri. 
Onun sözləri  
O qədər mənalı olur ki, inan, 
Hər duyan insan  
Fəxr edər bəşərin bu övladilə,  
O da insanlığın böyük adilə, 
Bizi alqışlar, 
nitqlər başlar: 
" çək bu bakalı o sağlığa ki,  
Xəyalı yüksəkdir, qəlbi ləkəsiz,  
Ə
yilməz bir kəsə qalsa əkməksiz
*
".  
Yazıq üzülüncə meyxanalardan  
Büsbütün dəyişər, dönər ahəngi, 
açılmaz rəngi... 
Təəccüb gəlməsin sizlərə bu iş,  
Onu danışdıran meyxana imiş. 
 
[1929
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                           
*
 
Çörəksiz 
 

________________________Milli Kitabxana________________________ 
86 
 
VƏTƏN HƏSRƏT  
 
Elindən, günündən ayrılan könül,  
Arabir vaxt tapıb ağlasın gərək.  
Ə
ziz kimsələri qırılmış kimi,  
Yas tutub qaralar bağlasın gərək. 
 
Demirəm incidib üzsün özünü,  
Ə
l üzüb dünyadan yumsun gözünü.  
Nə qədər olsa da Vətən sözünü,  
Duysun ürəyində, anlasın gərək. 
 
Bir şikəstə neyəm, bir qırıq kaman,  
Görmədim bir bəla-həsrətdən yaman,  
Vurğun ellər deyib ağlar hər zaman,  
Onun qaydasıdır, ağlasın gərək. 
 
1929 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
87 
 
SƏF L QADIN 
 
Oxuyun! 
     Oxuyun şerimin 
sizə bağışladığı həyat səhnəsini,  
Oxuyun onun 
xəyala hökm edən odlu səsini.  
Mən söylədiyim, 
söyləmək istədiyim bu səhnə 
köhnə, pək köhnə  
Fahişələr yurdundan bir nümunədir,  
O nədir?  
Ağarmış saçında qarlı qışların, 
boranlı giinlərin kölgəsi yaşar  
Ölgün gözləri göylərlə qucaqlaşar.  
Çünki yerdən, 
yerdəki cinayətdən, 
hər qanundan, hər adətdən,  
Yemiş dönə-dönə və diksinmişdir.  
Kinli gözlərdən uzaq, 
   pək uzaq bir küncə sinmişdir.  
Ey qadın!  
Ey ana!  
Bu gün sana  
soyuq baxan gözlər daşamı döndü'? 
          Yoxsa gözlərinə çirkinmi göründü?  
Dedilər sən böylə deyildin əzəl,  
Çiçəklərdən təmiz, güllərdən gözəl.  
Bəlkə də arxanca titrəyib qoşan  
illərin yorğunu bir könül varmış.  
Fəqət indi? 
Belin bükülmüş,  
saçın ağarmış,  
Nə dərdini bilən var,  
nə üzünə gülən var! 
 
[1929
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
88 
 
NQ LAB YURDU 
 
Dedilər hər sabah, hər axşam yenə  
Baxırsan yollara həsrətli gözlə...  
Mən də az anmıram o günləri ki,  
Alardın könlümü bir şirin sözlə. 
 
Söylə, yadındamı o zaman ki, mən  
Ə
lvida söylədim tanışlarıma;  
Duydum ki, inlədin, sızladın qəlbən,  
Dönüb göz gəzdirdin baxışlarıma... 
 
O gündən bəridir heç görüşmədik,  
Mümkünmü duymamaq keçən günləri?  
Nə bir danışmadıq, nə gülüşmədik  
Ayrılıq hökmünü verəndən bəri. 
 
Get, - deyirdi mənə o baxışların,  
Hicran günlərinin ömrü az olar.  
Qaydadır, boranlı, qarlı qışların  
Sonunda çiçəkli, güllü yaz olar. 
 
O sözün ağlımı yığdı başıma,  
Unutdum hər eşqi, unutdum yarı;  
Bir yeni kainat çıxdı qarşıma  
Öpürkən alnımı şimal ruzgarı! 
 
Başqadır burada həyat, hərəkət,  
Yazamam günlərin bu sürətini,  
Dünya dəyişmişdir, dönmüşdür əvət!  
Torpaqdan almışdır öz qüdrətini... 
 
Bu yerdə nə hicran, nə qayğı, nə qəm,  
Nə Sənan eşqi var, nə də intizar;  
Böyük fikirlərlə məşğuldur aləm,  
Bəşərin ölməyən dühaları var!.. 
 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
89 
 
Söylə, nə göstərim bu günə dair?  
Könüllər sərbəstdir, duyğular azad...  
Bu yeni dünyanın yolçusu - şair  
Dərdli günlərini heç edərmi yad? 
 
Budur bax, gözlərim qəlbim kimi şən,  
Bütün kainatım, bütün varlığım,  
Sanasan çiçəkli, güllü bir gülşən...  
Bitib-tükənməyir bəxtiyarlığım. 
 
ndi mən ömrümün bahar çağları  
Bilmədiklərimi bilirəm burda;  
Könlüm çox axtarır uca dağları,  
Bir gün dönəcəyəm çıxdığım yurda... 
 
1929, 26 noyabr 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
90 
 
KONSERT AXŞAMI 
 
Gecəydi... 
Moskva hər günkü kimi 
insan dalğasilə dalğalanırdı. 
Kim bilir, fikrim 
nələr düşunürdü, nələr anırdı? 
Yorğun-arğın insanlar 
işdən sonra 
Yığışmışdı, divarları 
daş aynalı bir salona 
Konsert olacaq!.. 
Ömrün varlığını izləyən şair 
bu günə dair 
nə isə düşünürdü haman salonda. 
Bu axşam onda 
büsbütün başqa bir həyəcan vardı, 
Həyata çox sağlam inamı vardı. 
Bu aralıq 
Bütün varlığilə gümrah, qayğısız, 
səmimi bir qız 
ona yaxınlaşaraq. 
-Bayaq sizi göstərəmk arkadaşım səylədi ki,  
O sadə gənc uzaqlardan, Şərq əlindən qonaq gəlmiş;  
Məqsədiniz bu torpaqdan qüvvət alıb dönmək imiş.  
Söyləsəniz çox xoş olar, düzmü onun dedikləri?  
Hansı qüvvət, hansı məqsəd bu yerlərə çəkdi sizi?  
Düşündürün bu xüsusda, azca əyləndirin bizi.  
Ş
air: 
- O yerdə ki, günəş gülər, dəniz gülər, göy gülər,  
O yerdə ki, sarı bülbül yaz gününü qarşılar,  
O yerdə ki, quşlar oxur, söylənilən türkülər,  
Andırır ki, o torpağın zəngin təbiəti var;  
Axşamları, səhərləri çox xoş olur, o diyar – 
Hər könülə ilham verər, hər yolçunu saxlayar. 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
91 
 
O, Qafqazdır ki, şairlər vurulmuşdur nazına,  
Könül oynar ixtiyarsız təbiətin sazına. 
- Heç anırmı xatiriniz o nəşəli günləri? 
Sıxılırm! varlığınız? 
- Heç sormayın onu siz! 
Yenə dalğın xəyalımdan nələr keçdi bilsəniz!  
O zaman ki, çiçəklərin arasında bəxtiyar  
Dolaşırdım öz-özümə, coşub əsdikcə ruzgar;  
O zaman ki, məni Günəş salamlardı yar kimi,  
Çırpınardım ürəyimdə bir xəstəlik var kimi...  
O zaman ki, qarlı dağlar örtünərdi dumana,  
Dənizlərin dalğasından səs düşərdi ormana,  
Uca, qorxunc qayalardan ilham alib yazardım;  
Qaranlıqlar çökən zaman düz yolumu azardım;  
Gecələrdim təbiətin qucağında çox zaman,  
Mən nə idim, bir çöl quşu... 
- Çöldə yaşarmı insan? 
- Köçəridir xalqımızın çox hissəsi əzəldən, 
Nə söylədimsə doğrudur, yaratmadım bunu mən.  
Günəş azca qızan kimi çəkilərdik bağlara,  
Dağlar bizə mehribandır, sığınaraq dağlara.  
Üç ay yayı keçirərək göy yaylaqlar başında,  
Yurd salırıq o yerlərin torpağında, daşında.  
Ş
ahinlərin qıy vurması, buludların axması,  
Uzaq-yaxın üfüqlərdə şimşəklərin çaxması,  
Ürəklərə naşə səpər, könül səadət izlər;  
O yerlərdə cana gələr sarı, solğun bənizlər...  
Nə zaman ki, arabalar köç yoluna düzülər,  
Kəndli yoldaş əkinindən, biçinindən üzülər,  
Yazlıq əkin işlərini unudurlar tamamən.  
Yaşamışıtm dönə-dönə çox görmüşəm bunu mən.  
Tarladakı sünbülləri dənlər köçəri quşlar,  
Gecələr çox səssiz olur, yalnız ular bayquşlar.  
Yayın orta aylarında gün otları yandırır,  
Hərəkətsiz o təbiət məzarlığı andırır. 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
92 
 
Salon səssiz bir hal aldı, hərəkətdən əsər yox.  
Səhnədəki oynaq bir gənc söyləyirdi monoloq:  
- Buludlar oynaqdır, sanma şaşqındır. 
Dənizlər dalğalı, sular daşqındır; 
Həyat dedikləri hərəkətdədir, 
Bu ölməyən qanun təbiətdədir. 
Fikirlər, duyğular, əməllər hər an 
Dönər, təzələnər, çünki hər insan, 
Dünyada hər könül yüksəliş arar, 
Varlığın nə ilki, nə axırı var. 
 
1929 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
93 
 
Ə
MƏK VƏ TƏƏ
 
Günəş doğub yayılmadan qayaları dələrək  
Balta vurar, külüng çalar yorulmayan qolları.  
Elektrik qüvvəsindən min bir cana gələrək,  
O hazırlar yer altında şöməndüfər
*
 yolları. 
 
Sonra qatar sürətilə trak... trak... tra... rak...  
Elçiləyər uzaqları dağı, daşı yırtaraq. 
 
Quş qonmayan o dağlar ki, nərəsindən yıxılar,  
Buludların rəngi qaçar bu sürətin səsilə;  
Nə yoruldum söyləyər o, nə də qəlbi sıxılar,  
Yıxar, qurar təbiəti bu günün nəğməsilə. 
 
O bilir ki, döyünməyən, hərəkətsiz bir ürək,  
ztirablar keçirirkən mumlar kimi sönəcək;  
O bilir ki, bu dünyada bəslənilən hər dilək,  
Çətinlikdən çəkinərsə bir xəyala dönəcək. 
 
Odur ki, bax, güvənərək qolundakı qüvvətə,  
Dəyişdirir kainatı, yeni bir donda qurur.  
Dalğalanan bu axın ki, məni salır heyrətə,  
Zaman axır sular kimi, saatlar çox tez vurur. 
 
Ə
srlərin qurduğuna qarşı duran bu sürət  
Güldürəcək, şübhəsiz ki, görüb duyan kəsləri;  
nsanlığın qüdrətinə təslim olur təbiət,  
Ş
air nəşə içindədir, duyur zəfər səsləri. 
 
1929 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                           
*
 
Dəmir yolu 
 

________________________Milli Kitabxana________________________ 
94 
 
 
 
 
 
ELLƏR DÜNYASI 
 
Al-yaşıl geyinmiş uca dağların  
Qartallı qoynundan uzaqlaşmışam;  
Könül bulandıran, xəyal küsdürən  
Tozlu bir diyarla qucaqlaşmışam... 
 
Burada hər tərəf – yerdən göyədək,  
Doğrudan yandırır, yaxır insanı;  
Acı bir hiss ilə gülümsəyərək,  
Deyirəm: gəzdiyim o yerlər hanı? 
 
Hanı ağ suların xoş təranəsi?  
Burda nə ildırım, nə şimşək çaxar:  
Yadıma düşdükcə Dilcan dərəsi  
Başından tüstülər, dumanlar qalxar. 
 
Gecələr ay gülməz buludlar qara,  
Boğulur varlığım hər bir addımda.  
Mən çox dırmanmışam qarlı dağlara,  
O ellər dünyası yaşar yadımda... 
 
[1929
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
95 
 
SƏR YYƏN N ÖLÜMÜ 
 
Mən görmədim, söyləyirlər bir gecənin sonunda  
Sənə qıyan mərhəmətsiz, soyuq bir əl qudurdu.  
Bu gün qurmaq istədiyin yeni həyat yolunda,  
Ağ sınənə sağalmayan isti yaralar vurdu.  
Dalğalandı bu xəbərdən xəyalımın dənizi,  
Uzaq-uzaq keçmişləri xatırladım nifrətlə...  
Bu hal mənə düşündürdü hər qulu, hər kənizi,  
Ancaq mən öpdüm onları şerimdəki hörmətlə...  
Mən görmədim söyləyirlər hənuz körpə yaşında,  
Ayrılaraq can evindən altunlara satıldın:  
O qaranlıq gecələr ki, gəlib durdu qarşında,  
Sevmədiyin bir qocanın qollarına atıldın.  
Sən sizi çəkdiyin soyuq ahlar buludlara toxundu,  
Baxdım ömür dəftərinə, nə dastanlar oxundu...  
O gündən ki, al şəfəqli bir günəşin dalğası,  
Buludların arasından sıyrılıb cilvələndi,  
O gündən ki, məzlumların safa çıxdı yarası,  
Başqa bir göz salmıladı hər şəhəri, hər kəndi.  
Artıq sənə ilham verdi, yeni həyat, yeni saz,  
Sən də sevinmək istədin, gülmək istədin bir az;  
Məbədləri, məscidləri, Məhəmmədin dinini  
Ayaqladın şərqə məxsus əfsanələr yurdunu...  
Saf havalar udmaq üçün, unutmaqçün dərdini  
Sən atıldın klublara, el, oba gördü bunu.  
Uzun qara saçlarını parça-parça kəsərək,  
"Yetər əyləncə olduğum!" - deyə bir gün bağırdın.  
Bu tufanlar əsrində sən yellər kimi əsərək,  
Qımıldandm dodaqaltı, xoş mahnılar çağırdın  
Və beləcə gündən-günə aşıb-daşdı əməlin,  
O səfalət yuxusundan diksinərək oyandın.  
Nə yazıq ki, çox sürmədən ən duyğusuz bir əlin,  
Dayanılmaz zərbəsilə qızıl qana boyandın. 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
96 
 
TABUT KEÇ RKƏ
 
Sarılıqlar çökmüş kimi buludların rənginə, 
Günəşdən yox bir nişan; 
Bütün aləm pərişan...  
Ağır karvan yürüşilə dalğalanır insanlar, 
Həm də qızlar, oğlanlar, 
Komsomollar, pionerlər, məktəblilər, qadınlar  
Öndə gedən bir tabutun arxasınca addımlar... 
Dalğalanırdı Bakı, 
Onun qarşısındakı  
Salamlanan bu tabut ki, azadlığa verdi can, 
Hər gözdə bir həyəcan,  
Hər baxışdan kin püskürür o qatil qəlbə qarşı, 
Çalınır matəm marşı... 
Həzin-həzin bu nəğmədən döyünürdü ürəklər,  
Çıldıran bir quduz kimi səslənirdi küləklər... 
 
1930 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
97 
 
MƏKTUB 
 
Nəşədir yaşamaq nəşədir həyat!  
Mikayıl Rəfili 
 
Nə qədər "xoş gəldi" qulaqlarıma 
Bir əfsanə qədər dadlı sözlərin... 
Duyduqca dərin, 
Dərin b r yalan var bu sözdə, yalan! 
Çılpaq çiyinləri günəşdə yanan 
Zəncirdəki zənci demozdi bunu! 
Deməzdi, inan! 
Küləkləri zəqqum qoxuyan 
qum çöllərinin,  
Görmədiyim, 
Fəqət tanıdığım şərq ellərinin  
qocası və gənci deməzdi bunu!  
Fəqət sən,  
Sən dedin, ey "şair", 
bunu kef üstdən...  
Çünki sən. 
qızğın qurşunlara sinə gərmədin,  
Atlı nəfərlərə yol göstərmədin...  
Çünki o yolu, 
O yol ki, varlığı üsyanla dolu,  
sən görmədin o yolu  
Yumşaq və ağ dərin  
pəklər içində xumarlandıqca,  
Yosma gözəllərə dastanlar dedin,  
Nəşələr yedin!  
Görmədin meşin jaketli  
rus işçisinin qızıl 
gülləsini, 
O top-tüfəng səsini.  
Görmədin sən,  
Aclığından dişləri kilidlənən 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
98 
 
Qatar-qatar 
bölük-bölük, 
yığın-yığın canları, 
fədakar insanları;  
Sən görmədin o ili,  
Görmədin, Rəfili! 
 
* * * 
 
Rəngi qan, 
qəlbi qan, 
Göylərin ən qatı qatına qalxan,  
Bir günün zərrəsindən, 
tufanların səsindən  
yaranan bu həyat qanadlandıqca,  
Yolçular atlandıqca,  
Bu axın səni də aldı qoynuna;  
Sənsə "ona könül verdin  
Və sarıldın boynuna"...  
Dəyişdi adət, 
Gəzdi ürəkləri sevinc, səadət.  
Al saçaqlı şəfəqlərə bələndin,  
Sevindin, nəşələndin...  
Gözlərinə 
Sarı bir eynək taxdın  
Həyata hər şeyə biganə baxdin...  
Ancaq eşit  
Söyləyirik biz; 
Bu gündən sonradır mübarizəmiz.  
Yalandır həyatı nəşədə duymaq,  
Yalandır həyata nəşədən uymaq! 
  
 
 
1930

________________________Milli Kitabxana________________________ 
99 
 
***
 
 
Dinlə məni, gozəl bahar! 
                          Qəlbinlə dinlə.  
Sənə deyiləcək 
                           sözüm var:  
Bilirəm sən, 
                    lk duyğularımın şahidisən!  
Unutmadım sizi mən.  
Unutmadım  
adımı dolaşıq çağıran  
suların düyümlü səsini...  
Mənə çox görməsin zaman  
Çalışıb yaşamaq həvəsini... 
 
1930 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
100 
 
Ş
A R N SƏS  
 
Mikayıl Müşfiqə 
 
Axşamdan bəridir könlümdə yenə  
Hirsli fırtınalar, qasırğalar var.  
Çox da uymayıram könlüm deyənə,  
Gözlərim hər şeydə bir hikmət arar. 
 
çim dalğalanır sanki bir dəniz,  
Mən bu dalğalarla qucaqlaşıram,  
Nələr düşünürəm, duya bilsəniz!  
Sanki varlığımdan uzaqlaşıram... 
 
Bezən də fikrimin qanadlarını  
Küləklər qoparıb, qaldırır göyə.  
Sürürəm əsrimin qır atlarını,  
"Bu axın başqa bir axındır", - deyə, 
 
Bütün arzularım gülür yarına  
Xəyaldan ilhamlar almamaq üçün;  
Baxıram Leninin kitablarına  
Dəstədən geridə qalmamaq üçün. 
 
1930 
  
 
 

________________________Milli Kitabxana________________________ 
101 
 
DÖNÜŞ 
 
Ah, nə zaman ki, duyğularım ac,  
Gözlərim səmimi bir şerə möhtac,  
Dolanır günlərim; 
Duyuram bəzən  
Gizli varlığını kölgələr gəzən  
Yapma bir gözəllik..  
Xəstə bir əməl...  
O çağırır məni, söyləyir: gəl, gəl!  
Yazıq bilməyir ki, unutdum onu,  
O sonsuz gecənin yox imiş sonu.  
Haydı get!.. 
ndi mən uzaqlarda tək  
Yaşaram; kimsəsiz yaxamdan əl çək!  
Sənin xəyalınla od tutub yanmaq,  
O yalan varlığa bir də inanmaq  
Nə qədər gülüncdür. 
Ş
öhrətinlə sən 
Yenidən qəlbimə hökm edə bilsən  
Mən bu həqiqətə təslim olmaram. 
 
1930 

________________________Milli Kitabxana________________________ 
102 
 
B R AZ GÜLMƏK ÜÇÜN 
 
Qardaşım Osman Sarıvəlliyə 
 
Söylə sən ey, təbiət! Yoxmu sənin günəşin?  
Bu qaranlıq gecələr həmişəlikmi əşin?  
Mən də bir insanam, ah! Məna ver sözlərimə,  
Bəlkə də kor kimiyəm, işıq ver gözlərimə,  
Mən də görüm varlığı, Ayı, Günü, ulduzu;  
Hər çiçəyi, hər gülü, hər qadını, hər qızı  
Oxşamaqdan yoruldum; 
Başqalşmaq istərəm.  
Qanadlı bir quş kimi dağlar aşmaq istərəm.  
Arzularım çoxalır, mən acizəm uçuşda,  
Karvanım çıxdı yoldan bir çıxılmaz yoxuşda...  
O qaranlıq gecədə mən itirdim yolumu,  
Həyat bükdü belimi... Həyat qırdı qolumu...  
Sən ey quduz təbiət! Sən ey zəhərli ruzgar!  
Bu nəşəsiz günlərin, söylə, nə mənası var?  
Bəlkə də hər bir ağ gün bir qara gün deməkdir...  
Bəlkə də hər şirinlik bir acılıq yeməkdir...  
Bəlkə yalandır Günəş, həqiqətdir gecələr,  
Yordu mənim beynimi bu saysız bilməcələr.  
Sorsalar bu pərdəli fəlsəfələr neçindir?  
Deyin bu göz yaşları bir az gülmək üçündür. 
 
1930, 5 dekabr 
 

________________________Milli Kitabxana________________________ 
103 
 
MƏN HAZIRAM 
 
Bu gün mənim 
Sağlam bədənimdə qan-tərə batan 
Və yatan 
Bir saat kimi 
qəlbimi 
Bir şad xəbər salamladı:  
Dedilər: "Sinif qovğasıdır"  
Gələcək hərbin adı.  
gid bir əsgər 
və qəhrəman  
Bir komandan kimi bəzən  
çimdə mən 
Qalın və dolama yollar aşaraq – 
Ş
rak!  
Ş
rak!  
Ş
rak! 
Atılan güllələrə sinə gərirəm,  
Düşmən ordugaha yol göstərirəm 
və deyirəm:  
Qollarında qüvvət,  
Ürəyi sağlam bir gənc üçün  
Yaralanmış bir göyərçin kimi  
Qanadlarını sallayaraq  
Ucuz ölmək gülncdür.  
Burax, dedim - 
Məni burax!  
Dayanılmaz hərəkət...  
Azad nəfəs aldığım bu məmləkət  
Halal etməz igidlərin qanını,  
Mən hücumdan geri qalsam!  
Dəmirdir əsam. 
Nişan alsalar da gözlərimin qarasına – 
Bolşevik qəlbimlə, 
hazıram mən də  
Gələcək sinif qovğasına! 
 
1930 
 

________________________Milli Kitabxana________________________ 
104 
 
MƏN DƏ B R ƏSGƏR K M  
 
Nəbilərin,  
kralların, 
ş
ahların 
ölümünə qərar yazırıq!  
Biz 
hərb istəmirik,  
hərbə hazırıq.  
Yoldaş firqə!  
Qanımız, 
canımız, 
bütün həyəcanımız  
Günəşin istisilə doludur.  
Bizi  
Qaranlıqdan 
işığa çıxaran  
və hər zənciri qıran  
Son məqsədin 
son yoludur.  
Bu yolun yolçusu 
daşqın bir su 
Və dənizlər kimi dalğalanan,  
Dəmir qapılardan intiqam alan  
Proletar!..  
Bölük-bölük, 
qatar-qatar  
çoxaldıqca nəslimiz,  
Dünyanın hər yerində biz.  
Gözlərimiz ayıq 
oxumalıyıq  
beynəlmiləl havasını,  
Bu 
son əməl  
havasını. 
 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
105 
 
Qoy 
qarımış kapitalın  
Çürük 
və laxlamış 
dişləri ağarsın...  
Qoy 
onların,  
O ipək döşəməli 
salonların  
hər bəxtiyarlığı,  
bütün varlığı 
heçliyə varsın!  
Qoy 
dəmir barmaqlarımız  
Soyuq 
və qaranlıq gecələrin 
bağrını dəlsin!  
Düşmən qüvvələr  
qarşı-qarşıya gəlsin 
və başlansın  
Yerləri, 
göyləri 
titrədən bir hərb;  
Cənub, 
Ş
imal, 
Şə
rq,  
Qərb  
Bölünsün iki düşmən 
və barışmaz cəbhəyə!  
O zaman 
mən 
"daloy istismar!" – deyə,  
qızıl süngümü soxmaliyam  
piyli və yekə qarınlara!  
Vurduğum yara 
 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
106 
 
gərək bir də sağalmasın!  
Düşmən ordugahdan  
nişan qalmasın!  
Nəbilərin, 
kralların, 
ş
ahların 
ölümünə qərar yazırıq!  
Biz hərb istəmirik,  
hərbə hazırıq!.. 
 
1931 
 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
107 
 
Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   13




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin