Yaranma səbəbləri. Zəlzələnin baş verməsi üçün ilkin şərtlərdən biri də, yerin altında kövək süxurların
olmasıdır. Yerin mərkəzinə tərəf irəlilədikcə temperatur artır. Nəticədə suxurlar
nisbətən yumşaq olur və burada zəlzələnin yaranması üçün az imkan olur. Zəlzələ
ona görə də yerin üst qatlarına yaxın zonalarda cəmləşir. Bəzi hallarda zəlzələ
yerin 700 km dərinliyinə qədər işləyə bilirlər. Əgər iki lay toqquşarsa, onda sıxlığı
yüksək olan yüngül layı aşağıya yerin dərinliyinə itələyir.
Zəlzələlər həmçinin vulkan püskürməsi nəticəsində də yarana bilərlər. Ancaq
burada baş verən zəlzələnin tektonik enerjisi məhduddur.
Zəlzələ zamanı Yerdə müxtəlif dalğalar yaranır. Bu dalğalar bütün yer kürəsinə
yayılır və seysmoloqlar tərəfindən yerin istənilən nöqtəsində ölçülə bilir. Bu
dalğalar yerin üst qatında baş verən dağıntılara səbəb olur.
Demək olar ki, zəlzələlərin hamısı tektonik zəlzələlərdir. Planetimizin daxilində
təsir edən daxili qüvvələr tədricən toplanır və hər hansı bir yerdə süxurların
müqavimətetmə qabiliyyətindən artıq olduqda, həmin süxurların birdən-birə
parçalanması və ya çatlaması baş verir. Parçalanma, hər tərəfə yayılmaqda olan və
öz yolunda rast gələn maddələri rəqsi hərəkətə gətirən elastik dalğalar yaradır.
Süxurların ilk parçalanma yeri zəlzələnin mərkəzi olur. Mərkəzdə zəlzələ həmişə
qısa müddətli olur. Ən güclü təkanlar da belə bir neçə saniyə davam edir. Yalnız
Çilidə olan zəlzələlər bir neçə on saniyə davam edib.
Toplanmış enerjinin azad olması sürətlə baş verir: enmə, qalxma, üfiqi istiqamətdə
sürüşmə və ya mürəkkəb hərəkətlə parçalanma müstəvisi boyu uzunu yayılır.
Yer daxilində zəlzələyə səbəb olmuş ilk hərəkətin baş verdiyi yerə ―hiposentr‖
deyilir.
Zəlzələ ocağının Yer səthinə perpendikuliyar proyeksiyası "episentr" adlanır.