Shuni ham e’tiborga olish lozimki, alohida olingan mamlakatda tashqi savdoni tartibga solishning u yoki bu vositalarini tanlash mamlakatning ichki iqtisodiy vaziyatiga va jahon bozoridagi mavqeiga, alohida vaziyatlarda esa butun bir omillar majmuasiga bog‘liq. Masalan:
o‘tish davri iqtisodiyotidagi va rivojlanayotgan mamlakatlarning tashqi qarzlari kabilar.
Tashqi savdoni tartibga solish vositalarining turlari doimiy ravishda kengayib bormoqda, bu xo‘jalik hayotining baynalmilallashuvi va xalqaro iqtisodiy munosabatlarning yangi sohalari, ya’ni axborot ayirboshlash yoki servis xizmatlar iqtisodiyoti kabilarning paydo bo‘lishi bilan bog‘liq.
Tashqi savdoni davlat tomonidan tartibga solish turli ko‘rinishlarda bo‘lishi mumkin. Ularni tovar oqimlariga ta’sir ko‘rsatish tabiatiga ko‘ra bir-biridan jiddiy farq qiluvchi ikkita asosiy turga - iqtisodiy va ma’muriy turga ajratish mumkin. Iqtisodiy (tarifli deb ham ataladigan) usullardan foydalanganda ishlab chiqaruvchi va iste’molchilar, eng avvalo, narx mutanosibligi, tovar va resurslar eksporti hamda importining sifati va shartlariga amal qilishadi.
Tashqi savdoni tartibga solishning ma’muriy (mos ravishda tarifsiz) usullaridan foydalanilganda bozor mexanizmiga davlat organlari tomonidan ta’sir o‘tkaziladi, ularning qarorlari va xatti-harakatlari ko‘p jihatdan ishlab chiqaruvchilar va iste’molchilarning xohishlarini belgilab beradi.
Tarifli usullar tovar narxiga bevosita ta’sir qiladi. Bu usullar davlatlarning tashqi savdo amaliyotida eng keng tarqalgan, chunki ular birdaniga uchta vazifani hal qilish imkonini beradi:
fiskal – budjet uchun qo‘shimcha mablag‘lar olish;
proteksionistik – milliy tovar ishlab chiqaruvchilar uchun qulay shart- sharoitlar yaratish.
Tashqi savdoni tarifli tartibga solish usullari jumlasiga bojxona bojlari, bojlar, yig‘imlar, shuningdek, boshqa bilvosita soliqlar, masalan, aksizlar kiradi.
Tarifsiz usullar – tovar ayirboshlashga ta’sir qilish dastaklarini, ya’ni olib kiriladigan yoki olib chiqiladigan mahsulot hajmi va nomenklaturasini cheklashni bildiradi. Ular ko‘proq rivojlanayotgan va hukumat tomonidan proteksionistik iqtisodiy siyosatni talab qiluvchi, bozor tuzilmalari shakllanayotgan o‘tish davri iqtisodiyotidagi mamlakatlarga xosdir.
Tarifsiz ta’sir qilish vositalariga kvotalash, litsenziyalash, eksportni subsidiyalash, demping, kartel bitimlar va mamlakatlar o‘rtasidagi tovar oqimlari yo‘lida texnik to‘siqlarni yaratish kabilar kiritiladi.
Jahondagi mamlakatlar va hududlar bo‘yicha statistik axborotlar tahlili shuni ko‘rsatadiki, tashqi savdoni davlat tomonidan boshqarish tarifli va tarifsiz usullarning kombinatsiyasi yordamida amalga oshiriladi.
Tarifli usullarning mavqei keyingi paytda pasayib bormoqda, bu esa Jahon savdo tashkiloti tomonidan a’zo mamlakatlar oldiga qo‘yilgan strategik vazifa, ya’ni ular o‘rtasidagi o‘zaro tovar ayirboshlashda tarifli cheklashlarni bosqichma- bosqich bartaraf etish vazifasi bilan bog‘liq. Tarifsiz cheklashlarning ahamiyati
«tanlovli» proteksionistik savdo siyosatining kengayib borishi tufayli ortib bormoqda.