diqqatini o’ziga jalb qildi. Bu erda Xudo bilan notanish tilda gaplashishni boshidan o ’tkazgan ko’pchilik keyinchalik o’zining pyatidesyatniklik cherkovlariga asos solishdi. Bunday cherkovlar Skandinaviya, Angliya, Hindiston, СЫН, Germaniya kabi davlatlarda ham paydo bo’ldi. Ularning bir-biridan asosiy farqi xudoning rahmatlari soni va suv bilan cho’qintirishning uslublaridadir. Muqaddaslik cherkovlaridan18 ajrab chiqqan pyatidesyatniklar 3 ta rahmatga ishonishadi - dinga kirgizish, nurlantirish ya’ni, xristian ta’limoti bilan chuqurroq tanishtirish va Muqaddas Ruh bilan cho’qmtirish. Baptistlardan ajrab chiqqan pyatidesyatniklar esa faqat 2 ta rahmat - dinga kirgizish va Muqaddas Ruh bilan cho’qintirishni tan olishadi. Shuning uchun ham, ulami “Ikki rahmat cherkovlari” deb atashadi. Ularning eng yirik birlashmasi “Xudo Assambleyalari” hisoblanadi. Suv bilan cho’qintirish usullari, ya’ni muqaddas uchlikni tan olishlari yoki inkor qilishiga ko’ra, pyatidesyatniklar ikkiga bo’linadi. Lekin bunday bo’linish barcha pyatidesyatnik cherkovlariga taalluqli emas. Ayni paytda, ba’zi cherkovlar xristianlik chegarasidan chiqqanini ta’kidlash zarur. 1960-yillarda “xudo bilan notanish tilda gaplashish” tushunchasi ba’zi boshqa protestant cherkovlari, hatto 1966 yildan katoliklar orasida ham tarqalgan. Hozirgi kunda pyatidesyatniklik ko’p sonli turli oqimlar ko’rinishida tarqalgan bo’lib, ularning rahbarlari har 2-3 yilda “Butundunyo pyatidesyatnik konferentsiyalari” da uchrashib turishadi. Pyatidesyatniklik insonlaming qayg’u-alamlari, muammolari va jamiyatda o’z o’rinlarini yo’qotib qo’yishlari bilan bog’liq masalalarga alohida urg’u berishi va ulardan ustalik bilan foydalanishga intilishi
