Navoiy davlat pedagogika instituti

III bosqich. Eski turkiy adabiy til. Til taraqiyotining bu bosqichi Qoraxoniylar davlati barpo bo‘lish davri bilan boshlanadi. Bu davrda o‘zbek hamda boshqa turkiy adabiy tillarning ajralishi uchun zamin tayyorlandi.

Qoraxoniylar sulolasi hukmronligi davrida Movaraunnahr va Qashqar hududlarida qarluq-uyg‘ur va qipchoq, o‘g‘uz urug‘ tillari farqlanuvi asosidagi turkiy adabiy til mavjud edi. Bu adabiy tilda «Qutadg‘u bilig», «Devonu lug‘otit turk», «Hibatul haqoyiq», Yassaviy «Hikmat»i, «Tafsir», «O‘g‘uznoma», «Qissasi Rabg‘uziy» kabi asarlar yaratilgan.

IV bosqich. Bu davrga kelib bugungi kunda amal qilayotgan turkiy tillar bir-biridan juda ko‘plab belgilari asosida farqlanib, mustaqillik kasb eta bordi. Xususan, eski o‘zbek adabiy tili ham vujudga keldi. Shuningdek, yozma adabiyot ommalashmaganligi tufayli adabiy til zaifroq bo‘lib, yozma manbalarda shevaviy xususiyatlar ko‘plab ko‘zga tashlanadi. Chunonchi, Farg‘ona va Movarounnahrda yozilgan asarlar tili Xorazm vohasida yaratilgan asarlar tilidan ma’lum dialektik xossalari bilan ajralib turar edi. Shuningdek, o‘g‘iz lahjasi o‘zbek tilini bugungi kunda ham turkiy tillarning o‘g‘iz guruhi bilan bog‘lab turganligi sababli unda har ikki tomon xususiyatlari qaysidir darajada saqlanishi tabiiy holdir. O‘zbek tilining qipchoq lahjasi va turkiy tillarning qipchoq guruhi haqida ham shunday fikr aytish mumkin.

Markaziy Osiyo Rossiya tomonidan bosib olingandan so‘ng bu yerdagi millatlar ustida ham ulug‘davlatchilik va ulug‘millatchilik mafkurasi o‘rnatila boshladi. Kuchli mafkuraviy tayziqlar natijasida hukmron tilga nisbatan ijobiy munosabat ham paydo bo‘ldi. Jonli nutqda, hatto she’riy asarlarda ham ruscha so‘zlarni ishlatish hollari kuzatila boshladi. Buni Muqimiy, Zavqiy she’rlaridagi durak, chert, vot, poshyol so‘zlari isbotlaydi.

1917-yilgi Oktyabr to‘ntarishidan so‘ng nafaqat ruscha, balki sovetizm deb ataluvchi so‘zlar tilimizda hisobsiz darajada ko‘payib bordi. U mavjud so‘zlarimizni ham siqib chiqara boshladi. Masalan, pioner (kashshof), propaganda (targ‘ibot), agitatsiya (tashviqot), yedinitsa (birlik), grajdan (fuqaro), problema (muammo), poeziya (she’riyat) kabi.

Rus tili hukmronligi kuchayishi natijasida boshqa milliy tillar kabi o‘zbek tili ham o‘zbek millatiga mansub kishilarning o‘zaro suhbat tiliga aylanib, rasmiy doiralardan siqib chiqarila boshladi. Rus tilida gaplashishlariga qarab kishilarni «madaniyatli» va qoloq kishilarga ajratish urf bo‘ldi. Yig‘inlar rus tilida olib borilar, barcha rasmiy hujjatlar va ish qog‘ozlari rus tilida yuritilar edi. Oliy o‘quv yurtlaridagi asosiy mashg‘ulotlar rus tilida o‘tilar edi.

Umuman olganda, o‘tgan asrning 80-yillariga kelib, O‘zbekistonda ham rus tili mutlaq hukmronlikni qo‘lga oldi va o‘zbek tilining vazifa doirasi keskin toraydi. Mamlakatdagi bu kabi boshqa ijtimoiy jarayonlar kuchayishi sobiq SSSR hududida milliy istiqlol harakatiga turtki bo‘ldi. Milliy respublikalar milliy mustaqillik, milliy tillarga davlat tili maqomini berish talablari bilan chiqdilar. Bu jarayon O‘zbekistonda ham kuchli portlashlar asosida kechdi. Natijada 1989-yil 21-oktyabrda o‘zbek tiliga Davlat tili maqomining berilishi unga tom ma’noda mustaqillik baxsh etdi. U tobelik kishanlaridan butkul xolos bo‘lib, istiqlol vodiysida mustaqil rivojlana boshladi. 1991-yilda O‘zbekistonning davlat sifatida istiqlolga erishuvi esa o‘zbek tili davlat tili maqomining abadiyligini kafolatladi.