zamanı məsləhət görülən pəhrizdən əhəmiyyətli dərəcədə fərqlənir. Idmançı qidalanmasının
piylənmə zamanı olan qidalanmadan əsas fərqi heyvan mənşəli zülalların yüksək normasının
saxlanılması və monosaxaridlər formasında olan karbohidratların lazımi səviyyədə qəbulu ilə
əlaqədardır. Qida payının məhdudlaşdırılması maye qəbulunun azaldılması ilə, əsasən yağların,
polisaxaridlərin hesabına baş verir.
Çəkinin azaldılması prosesində içki rejiminin məhdudlaşdırılması susuzluğa gətirib çıxarır.
Orqanizmin dehidratasiyasından doğan həqiqi susuzluqla, orqanizmin şərti reflektor reaksiyaları,
ağız boşluğunun selikli qişası və mədə-bağırsaq traktının vəziyyəti ilə əlaqədar “yalançı” susuzluğu
fərqləndirmək lazımdır. Yalançı susuzluq diş ağrısı, mədə və qaraciyərin xroniki xəstəliyinin
simptomu kimi yarana bilər. Acı yeməklər, ədvalar və alkoqollu içkilərdən sonra da yalançı
susuzluq baş verə bilər. Bu zaman çoxlu su içməyin faydası yoxdur. Ilk əvvəl susuzluğun xəstəlik
və ya pəhrizin pozulması ilə əlaqədar olub-olmamasını müəyyənləşdirmək lazımdır. Yalançı
susuzluq zamanı sadəcə ağız boşluğunu turş su ilə yaxalamaq və ya ağızda bir müddət balaca limon
parçası, mentol və ya nanəli həblər saxlamaq faydalıdır.
Həqiqi susuzluq orqanizmin dehidratasiyasına gətirib çıxarır. Bu vaxt dövr edən qanın
miqdarı azalır. Orqanizmdə əhəmiyyətli dərəcədə su çatışmamazlığı zamanı qənd parçası ağızda
ərimir və heç bir dad hiss olunmur, quru qida udulmur, səs xırıltılı olur. Həm də həddindən artıq
zəiflik və düşkünlük hiss olunur.
Həqiqi susuzluğu maye qəbulu ilə aradan qaldırmaq olar. Bu zaman bir dəfəyə çoxlu miqdarda maye qəbulu su intoksikasiyasına, əzələ tutulmasına, iş qabiliyyətinin azalmasına
