Naxçıvan: uydurmalar və tarixi həqiqətlər taxtda rahat saxlayırsan, ancaq təblinin nərəsindən Çində xaqan, şeypurunun
səsindən Rumda qeysər qorxudadır». Bu cəfəngiyyata M.F. Axundovun
münasibəti: «Şah bu cür axmaq aldadıcı yaltaqlıqdan şadlanır və yalançıya ənam
da verir və qətiyyən bilmir ki, nə Qeysər, nə xaqan və nə də başqaları heç yerdə
onu hesaba almırlar».
Yaxud, M.F. Axundov ürək ağrısı ilə deyib ki, «dövlət münəccimləri elə bir
dərəcədə yaltaq və alçaq təbiətli olmuşlar ki, illik təqvimin hər səhifəsi başında
yazıblar: «Bu səfər ayında ulduzların vəziyyəti padişahın mübarək məzacının (ona
ruhumuz fəda olsun) səlamətliyinə dəlalət edir. Və bu rəbiüləvvəl ayında
ulduzların vəziyyəti, cəmşid rütbəli padişahın böyüklüyünün artmasına, şadlığına,
çoxalmağına, onun rütbəsinin yüksəlməsinə (ruhumuz ona qurban olsun) dəlalət
edir».
«Kitab bu kimi şeylərlə sonuna qədər doludur» deyən M.F. Axundov
müəlliflərə xitabən yazıb: «Ey səfehlər, sizin padişahınızın məzacının səlamətliyi
ilə ulduzların vəziyyətinin nə işi və nə münasibəti var? Nə üçün bu kimi axmaq
sözləri yazırsınız və nə üçün bu kimi yalanlarla özünüzü və padişahınızı bütün
aləmdə rüsvay edib bütün xalqların məsxərə alətinə çevirirsiniz?»
M.F. Axundovun fikrincə, Nadir şah əfqanlarla müharibədə elə bir «hünər və
fərasət göstəribdir ki, külli-ruyi zəmində Adəmdən Xatəmədək heç bir
sipəhsalarlardan bir belə hünər zahir olmayıbdır. Napoleon Bonapartdan başqa,
Çifaidə, zalim müvərrix bir belə hünəri ancaq beş-altı kəlmə ilə bəyan edib…»
Bu hünəri vurğulamaq əvəzinə Đran müəllifi nə yazsa yaxşıdır: «Afərin o
padişaha ki, müharibə meydanında onun əzm fərmanı dənizin sakit olmasına işarə
edərsə, dalğa tufanın lövbəri olar. Ağır dağın hərəkətə gəlməsinə əmr etdiyi zaman,
bərk qaya qum kimi axar, kin axşamı od yandırmağı qadağan edərsə, ildırımda
çaxmaq vurmaq qüdrət və qüvvəti olmaz və səhər vaxtı sakitliyə əmr edərsə,
sübhün nəfəs çəkməyə cürəti olmaz».
2
Bu cəfəngiyyata M.F. Axundov «yalançının evi yıxılsın…» deməklə
münasibət bildirmişdi.