Noinеrtsial sanoq tizimlaridagi inersiya kuchlari

Koinot nurlarining planetalar bilan o`zaro ta`siri. Yer magnitosferasi.

Oldingi ma`ruzalarda Yerning magnit maydoni, kuch chiziqlari kabi tushunchalarni qarab o`tuvdik. Sun`iy yo`ldoshlar yordamida o`tkazilgan tajribalarda koinot nurlari intyensivligining balandlik oshish bilan oshishi kuzatildi. Yo`ldoshlarga o`rnatilgan Geyger — Myuller hisoblagichlari to`yinish holatiga yetib, ishdan chiqishgani ma`lum bo`ldi. Balandlikdagi nurlanish intyensivligi Yer sirtidagi intensivlikdan million marta yuqori bo`lishi aniqlandi. 1957 yili fazoga chiqarilgan sun`iy yo`ldosh 225-700 km balandlikda uchib koinot nurlari intensivligi to`g`risida ma`lumot bergan. Qutb zonalarida ham intensivlik juda oshib ketgani sezilgan. Lekin bu vaqtda Yer sirtida koinot nurlari intensivligi o`zgarmaganligi sezilgan. Intyensivlikning balandlik bilan oshishi qutb zonalarida 500 km dan sezilarli bo`lsa, ekvator yaqinida esa 1300 km balandlikda seziladi. Bu hodisa koinot nurlari Yerning magnit maydonida ushlab qolinadi degan g`oyani tasdiqladi. Chunki bunday balandliklarda havo zichligi juda kam va zarrachalar zaryadlanganlini e`tiborga olsak shunday bo`lishi haqiqatga yaqindir. Yer magnit maydonida zarrachalarning bunday konsentratsiyasiga Yerning radiatsion poyasi deyiladi. Undagi nurlanishga esa Yerning korpuskulyar nurlanishi deyiladi. Zaryadlangan zarrachalarning Yer magnit tomonidan ushlab qolinishi Shtermer tomonidan birinchi marta nazariy analiz natijasida aytilgan edi. Sun`iy yo`ldoshlar bilan bo`lgan tajribalargacha bu masala muhokama qilinmadi. Lekin hozirda bu hodisa boshqa planetalar uchun ham tegishli bo`lib, bunga Yupiter va Merkuriy planetalari radiatsiya poyaslarining kuzatilishi misol bo`ladi.

Yerning magnit maydoni ideal dipol maydoni kabi bo`lmaydi. Yerdan 5R<sub>e</sub> masofagacha dipol maydoniga yaqin, ya`ni kabi bo`ladi. ( — yerning dipol magnit momenti). Yerdan yanada uzoqlashgan sayin bu maydon kamayib, juda katta masofalarda sekin —asta planetalararo maydon bilan uyg`unlashib ketishi kerak. Lekin bunday bo`lmaydi va ma`lum masofada Yer magnit maydoni birdan uzilishga ega bo`ladi. Sun`iy yo`ldoshlar yordamidagi tyekshirishlarda Yerning kunduz tomonida 10R<sub>e</sub> masofada Yerning doimiy magnit maydoni birdan kamayib, uzilishga ega bo`lishi aniqlangan. Yerning magnit maydoni va uning kuch chiziqlari yo`nalishi doimiyligi saqlanib turadigan sohasiga magnitosfera deyiladi. Magnitosfera chegarasiga esa magnitopauza deyiladi. Magnitopauza Quyosh shamoli ta`sirida hosil bo`ladi. Quyosh shamoli zarralari Yer magnit maydoni ta`sirida sharq va g`arb tomonga og`adi. Elektronlar sharqqa, musbat zaryadlangan zarralar esa g`arbga og`ib, Yerni aylanib o`tuvchi J tok hosil qiladi. Bu tokning magnit maydoni magnitosferani quyosh shamoli bilan to`lgan qolgan fazodan ajratib turadi, J tok shimoliy qutbdan qaraganda soat strelkasiga teskari yo`nalgan bo`lib