● Ayə 122:
﴿ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَى﴾
“Sonra Rəbbi onu seçdi, (lütfünü) ona qaytardı və onu hidayət etdi.”
● Ayə 123:
﴿قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَى﴾
“(Allah Adəm və Həvvaya) buyurdu: «Oradan (behiştdən, uca məqamdan) enin. Sizin bəziniz bəzinizə düşmən olacaq. Mənim tərəfimdən sizin üçün göstəriş gəldiyi vaxt hər kəs bu göstərişə itaət etsə, nə yolunu azar, nə bədbəxt olar.»”
Nöqtələr
“Cəbayət” sözündən olan “ictiba” sözü toplamaq, seçmək mənasını bildirir.
“Tab” sözü “ila” şəkilçisi ilə işləndikdə insana aid tövbəni bildirir. “Əla” şəkilçisi ilə işləndikdə isə Allah tərəfindən tövbə nəzərdə tutulur. Yuxarıdakı ayədə də belədir: “Allah Öz lütfünü bəndəsinə qaytardı.”
“Aşağı enin” əmri ya Adəmlə Həvvaya, ya insanla şeytana, ya da Adəmlə onun övladlarına ünvanlanmışdır.
Peyğəmbərdən (s) nəql olunmuş bir hədisdə deyilir: “Həzrət Adəm qədər ağlayan peyğəmbər olmamışdır.”1 O, itaətsizlikdən sonra tövbə qıldı.
Dostları ilə paylaş: | 
