İnsanların sağlığı ile yaptıkları iş arasında ilişki bilimsel olarak 18. YY başlarında anlaşılmıştır.
1500 lü yıllarda Avusturya’ da karpat dağlarında hekim Agricola madencilerle ilgili olarak yazdığı kitabında yedi defa evlenen kadınlardan bahsetmiştir.
17. YY da Bernardino Ramazzini çeşitli işlerde çalışanların sağlık durumlarıyla ilgili ilk meslek hastalıkları kitabını “De Morbis Artricum Diatriba” yazmıştır.
Ramazzini;
“ Bu kitabı yazmamın nedeni rastlantı ve gözlemdir. Oturduğumuz şehirde evlerden çıkan atıkların toplandığı çukurların her üç yılda bir boşaltılması gerekir. Oturduğum evin çukurunu temizleyip boşaltan kişi okadar hızlı çalışıyordu ki dayanamayıp “neden bu kadar hızlı çalışıyorsun, biraz yavaş çalış yorulma “ dedim. O anda başını yukarı kaldırıp kanlı, kızarmış ve kısık gözlerle bana baktı. “Bu çukurda üç dört saat kalan neden bu kadar hızlı çalıştığımı anlar. Daha fazla burada kalsam kör olacağım. O yüzden işimi bitirip, eve koşup gözlerimi yıkayarak karanlık bir odaya kapanmak istiyorum. Bu cevaptan sonra şehri dolaşırken çok sayıda kör insana rastladım. Sorduğumda hepsinin aynı işi yaptıklarını gördüm.”
