qilish to‘g‘risidagi Qonun» (1991-yil 18-noyabr); 0 ‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining « 0 ‘zbekiston Respub likasida nogironlami ijtimoiy himoya qilish masalalari to‘g‘- risida»gi 1992-yil 17-iyul 328-sonli qarori; 0 ‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining «Tibbiy - mehnat ekspert komissiyalari (ТМЭК) va mehnatda shikastlanganlik yoki kasb kasalligi tufayli tayinlangan nafaqalami boshqa davlatlarga o‘tkazish taitibi to‘g‘risida»gi 1994-yil 23-iyun 317-sonli qarori va boshqalar. Shuningdek, har yili qabul 359
qilinayotgan Davlat dasturlarida ham nogironlami ijtimoiy himoya qilish, ulaming reabilitatsiyasi va jamiyatni integ- ratsiya qilishga qaratilgan barcha zarur chora-tadbirlami bajarish o‘z aksini topgan. Ammo, yuqorida biz ta’kidlagan muammoga kiritgan qatlamdagi nogiron bolasi bor ota- onalar davlat tamonidan kafolatlangan o‘z huquqlari, yaratib berilayotgan imkoniyatlaridan chetlanib qolgan, yetarli bilim va axborotga ega emaslar. Bunday oilada o‘sgan nogiron bolalar yoki kattalar, o‘zlarini hamisha jamiyatdan chetga olishga moyil bo‘ladilar. Bu o'z navbatida ulami o‘z huquq va imkoniyatlaridan mahrum etadi, vaholanki, ular ham nogiron bo‘lmagan odamlar yoki ta’lim bilan kafolatlangan nogironlar singari teppa-teng o‘z huquqlaridan foydalanish- lari mumkin. «Bola huquqlari to‘g‘risida»gi Xalqaro Konvensiyaning 47-moddasiga muvofiq mustaqillikning dastlabki 1992-yilida yoq, Markaziy Osiyo davlatlari orasida birinchilardan bo‘lib ratifikatsiya qilgan O'zbekiston Respublikasi amalda yosh fuqarolaming inson sifatidagi barcha haq-huquqlari ta’min-
