2. Ijtimoiy infratuzilmani rivojlantirishga qaratilgan chora-tadbirlar. Ijtimoiy siyosat - bu О‘zbekistonning mustaqillik va taraqqiyot yо‘lining yetakchi tamoyillaridan biridir. Respublikada ijtimoiy himoya uchun huquqiy muhit yaratildi. О‘zbekiston Respublikasi Konstitusiyasida kafolatlangan ijtimoiy himoya tamoyillari qabul qilingan qonun hujjatlarida о‘z aksini topgan. Mamlakatda daromadlarni oshirish kafolatlari amalga oshirildi. Minimal ish haqi va boshqa tо‘lovlar, qoida tariqasida, narxlarning о‘zgarishi bilan bog‘liq ravishda oldindan oshirilib, bu aholining tо‘lov qobiliyatining saqlanishini ta’minladi va fuqarolarning turmush darajasining keskin pasayishiga yо‘l qо‘ymadi.
Shu bilan birga, odamlar salomatligi, madaniy-ma’rifiy ehtiyojlari bilan bog‘liq sektorlar davlat tomonidan qо‘llab-quvvatlandi. Islohotlar chuqurlashishi bilan ular xalqaro va milliy standartlarga muvofiq ravishda о‘zgardi. О‘zbekiston Respublikasining «Ta’lim tо‘g‘risida» (1992, 1997), «Kadrlar tayyorlash milliy dasturi tо‘g‘risida» (1997), «Fuqarolarning sog‘lig‘ini muhofaza qilish tо‘g‘risida»(1996)gi qonunlarning qabul qilinishi shundan dalolat beradi. Shuningdek, Prezidentning «О‘zbekiston Respublikasi sog‘liqni saqlash tizimini isloh qilish davlat dasturi tо‘g‘risida» gi farmoni (1998 y.) va boshqa huquqiy hujjatlar ham ana shular sirasiga kiradi.
Islohotlarning dastlabki bosqichida, og‘ir iqtisodiy vaziyatga qaramay, muhim ijtimoiy muammolarni hal qilish uchun zaxiralar topildi va kuchli ijtimoiy siyosat ta’minlandi. Albatta, bunda davlatning roli katta bо‘lgan. Jahon tajribasi kо‘rsatib turibdiki, bunday qiyin vazifani hal qilishni faqat о‘z iqtisodiy va ijtimoiy mavqei va imkoniyatlari bilan davlat о‘z zimmasiga olishi mumkin. Islohotlarning pirovard maqsadi har bir insonning mehnat, ijodiy va ma’naviy salohiyatidan tо‘liq foydalangan holda о‘zini namoyon qilishi uchun sharoit yaratishdan iborat bо‘ldi.
Aholini ijtimoiy himoya qilishning ikkinchi yо‘nalishi ichki iste’mol bozorini himoya qilish bilan bir qatorda, asosiy turdagi oziq-ovqat mahsulotlari va nooziq-ovqat tovarlari iste’molini doimiy darajada ushlab turishdan iborat edi. Bunga erishish uchun mahsulot eksporti ustidan bojxona nazoratini amalga oshirish, yuqori bojxona tо‘lovlarini joriy qilish va iste’mol tovarlarini ratsional sotilishini tashkil etish katta ahamiyatga ega edi.
