Мавзу: ”О„simliklarning mineral oziqlanishi. Mineral elementlarning
fiziologik ahamiyati”
O’simliklarning mineral oziklanishni o’rganish uzoq tarixga ega, ya’ni bu jarayonni
o’rganishga odamlar qadim- qadim zamonlardan qiziqib kelganlar.
O’simliklarning oziqlanish jarayonini uch etapga (davrga) bo’lib o’ganish mumkin.
Birinchi etap -
emperik etap. Kadim zamonlarda (fanda) «o’simliklar o’z tanasini
tuproqni shirasi xisobiga kuradi» deyilgan.Bu fikir eramizdan avvalgi 384-322
yillarda Gresiyalik olim Aristotel tamonidan ilgari surilgan. Ikkinchi – eksperimental
etap bo’lib, bu gollandiyalik olim Van Gelmont nomi bilan uzviy bog’lik. 1629 yilda
Ya.B. Gelmont idishga 91 kg kuruk tuprok solib, unga og’irligi 2,25 kg keladigan tol
ko’chatini ekadi. Uni besh yil davomida yomg’ir suvi bilan sug’orib turadi. Besh yil
o’tgandan keyin o’simlikni tortib ko’rganda uni quruq og’irligi 77 kg ya’ni taxminan
75 kg ga og’irligi ortganligini va tuproq og’irligi esa, 56,6 gr. kamayganligin
kuzatdi. Tajribadan
olingan natijalar asosida U, o’simlik o’z tanasini suv xisobiga
kuradi degan xulosaga keladi. Shu tariqa botanikada « Suv nazariya» si paydo
bo’ladi.
18-asrning oxiri 19-asrning boshida nemis agronomi A.Teer
tamonidan
«Gumus nazariya»si yaratiladi. Bu nazariyaga binoan o’simlik suv va gumus bilan
oziklanadi degan g’oya ilgari suriladi..
Shunday qilib sekin – sekin o’simliklarning mineral oziklanishi to’g’risidagi
ma’lumotlar to’plana bordi.
1777 yilda A.T. Bolotovning «Tuproq o’g’itlari to’g’risi» da monogrfiyasi chop
etiladi. Bolotov tomonidan mineral o’g’itlarni ko’llash usuli ishlab chiqildi. Uning
bitta ilmiy maqolasida 53 ta o’g’itning qishloq ho’jalik
ekinlariga yaroqli ekanligi
ko’rstilgan.
Shvesaryalik tabiatshunos N.T. Sossyur o’simliklarni mineral oziqlanishi
buyicha ma’lumotlarni to’plab, tuproq o’simliklarni azot va mineral elemnetlar bilan
ta’minlanadi degan hulosaga keladi. U, 18O4 yilda «O’simliklarni kimyoviy analiz
kilish» degan kitobida har-hil tuzlarning o’simliklar
ildiziga bir xil tezlikda
yutilmasligini ko’rsatib beradi.
1837 yilda fransiyalik agroximik J.B.Bussengo o’simliklarni mineral tuzlar
(kul va selitra) bilan ta’minlansa, qumda xam o’stirishni mumkinligini ko’rsatib
beradi.
184O yili nems ximigi Yu.Libix o’simliklarning mineral oziqlanish
nazariyasini yaratadi.Bu nazariyaga binoan tuproq unumdorligi shu yerda bo’ladigan
mineral moddalarga bog’lik. U birinchi bo’lib, yerga o’g’it
sifatida toza xoldagi
minerel moddalar berilishligini ko’rCatib beradi.
1859 yilda I.Knop va Yu.Cakss tamonidan o’tkazilgan tajriba natijalri shu
payitgacha hukum surib kelayotgan «Gumus nazarisiga»zarba beradi. Ular, agar
o’simliklarni
N, P, S, K, Ca, Mn va
Fe elementlari bilan ta’minlansa, o’simliklarni
normal holda vegetatsiya davrini oxirgacha suvli sharoitida o’stirish mumkinligini
ko’rsatib beradi.
O’simliklarning normal o’sib rivojlanishi uchun zarur bo’lgan elementlarni
ozuqa
moddalar deyiladi. Haqiqatda xam mana shu moddalarning o’simliklarga ozuqa
modda ekanligini bilish uchun o’simliklarni shu elementlar bor yoki bo’lmagan
sharoitda o’stirish kerak.
1860 yilda Caks va Knop o’simliklarni, tarkibida mineral tuzlar tutgan
eritmalarda o’stirish orkali, o’simliklarning normal xayot kechirishi uchun
C, O