Radio va televizion aloqa. Toshkent tajriba radioeshitirishlar dastlab 1926 yil
o’tkazilgan. 1975 yili Toshkent radioeshitirish va ovoz yozish uyida streofonik
radioeshitirishlarni amalga oshirish imkon beradigan apparatlar o’rnatildi. O’zbekistonda
radiolashtirish ishlari 1928 yilda boshlangan. SHahar, tuman va qishloqlarda qurilgan
radiouzellar xonadonlar, korxonalar, muassasalarni radiolashtirish ishiga xizmat qildi, 90-yillar
boshida respublikaning 12,5 mln.dan ortiq aholisi radiolashtirish xizmati bilan ta’minlanganq.
Respublika radio markazi sutkasiga 12 dastur bo’yicha 1700 soat eshittirishlar olib borishni ta’minlash quvvatiga ega.
1956 yilda Toshkentda (balandligi 180 m.) televizion minorasi qurilib, Toshkent
televidenie studiyasi ishga tushirildi va muntazam ko’rsatuvlar boshlandi. Ko’rsatuvlarni
Toshkent shahri va uning atrofida tumanlarda ko’rish mumkin bo’ldi. Ikki yildan keyin teleko’rsatuvlar Andijon, Farg’ona, Samarqand shaharlarida qabul qilindi. Keyinchalik Nukus
(1961), Urganch (1964)da telemarkazlar qurildi. 1966 yilga kelib retranslyatsiya stantsiyalari va
radiorele aloqa yo’llari (Toshkent – Andijon, 1960; Toshkent - Samarqand, 1966) yordamida
ko’pgina viloyatlar alohida respublika televideniesining 1-dasturini, Toshkent, Farg’ona vodiysi
va Samarqand alohida ikki dasturini ham qabul qilish imkoniyatiga ega bo’ldi. 1965 yildan O’zbekistondagi teletomoshabinlar Moskvadan olib beriladigan ko’rsatuvlarni oq-qora,
keyinchalik rangli tasvirda ko’ra boshladilar. 1974 yil O’zbekistonda 18ta katta quvvatli, 37
kichik quvvatli televidenie uzatkichlari ishladi, respublika aholisining 94,7% birinchi, 87%
ikkinchi, 36% uchinchi televidenie dasturlarini ko’rishga erishdi. 1977 yil Respublika
televizion texnika markazi ishga tushirildi. Bu markaz bir yo’la 5 dasturda ko’rsatuvlar olib
borishga mo’ljallangan. Markazda 3 studiya, apparatxonalar, telekinoproektsionxona,
videoyozuv apparatxonalari, kinoprektsion zallar, ko’chma televizion vositalar bazasi va boshqa
yordamchi xizmatlar mavjud. Telemarkaz radiorele yo’llari orqali O’zbekiston Respublikasi
viloyatlari markazlari, shuningdek Qoraqalpog’iston Respublikasi bilan boyolangan. Kabelь
magistrallari, radio va sun’iy yo’ldosh yo’llari yordamida ko’p mamlakatlar shaharlari bilan
televizion dasturlar almashinadi.
Teleko’rsatuvlar ko’lamining kengayishi munosabati bilan kuchli radio-televizion uzatish
stantsiyasi qurishga ehtiyoj tug’ildi. SHu maqsadda 1978-85 yillarda Toshkent shahridagi
