1
O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY VA O’RTA MAXSUS TA’LIM VAZIRLIGI
ALISHER NAVOIY NOMIDAGI
SAMARQAND DAVLAT UNIVERSITETI
PEDAGOGIKA FAKULTETI
BOSHLANG’ICH TA’LIM VA TARBIYAVIY ISH YO’NALISHI
PEDAGOGIKA KAFEDRASI
«UMUMIY PEDAGOGIKA NAZARIYaSI VA AMALIYoTI» FANIDAN
«ShARQ MUTAFAKKIRLARI BARKAMOL INSON TARBIYaSI
HAQIDA»
MAVZUSIDAGI
Bajaruvchi: 1-bosqich talabasi M.Nomozova
Ilmiy rahbar: Sh.O’roqov
Kurs ishi pedagogika kafedrasida bajarildi.
Kafedra mudiri:
dots. A.Abdumannotov
Kurs ishi kafedraning 2013-yil ___ maydagi majlisida himoya qilindi va
______ foizga baholandi.
Komissiya raisi:
A’zolari:
SAMARQAND – 2013
2
MUNDARIJA:
KIRISH……………………………………………………………………3
ASOSIY QISM
1. Sharq uyg’onish davrida ta’lim-tarbiya ……………………………6
2. XIV-XVI asrlarda tarbiya, maktab va pedagogik fikr taraqqiyoti..…10
3. Abu Nasr Forobiyning ta’lim-tarbiyaga oid qarashlari …………...14
4. Abu Ali ibn Sinoning ta’limiy-axloqiy qarashlari ………..………….18
Xulosa ………………………………………………………………….25
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati……………………………………27
3
KIRISH
Mavzuning dolzarbligi. Respublikamiz mustaqillikka erishgandan so’ng
barcha sohalarda tub islohotlar amalga oshirildi, shuningdek, ma’naviy-madaniy
merosimiz, milliy qadriyatlarimiz tiklanishiga alohida e’tibor qaratildi.
Prezident I.A.Karimov tashabbusi bilan ishlab chiqilgan va Oliy Majlis
sessiyasida qabul qilingan «Ta’lim to’g’risidagi»Qonun, «Kadrlar tayyorlash
milliy dasturi» va shu kabi me’yoriy hujjatlarda yoshlarga bilim va tarbiya
berishda, ularni etuk mutaxassislar qilib shakllantirishda milliy-madaniy merosga
tayanish izchilligi o’z aksini topgan.
Qaysi bir bilim sohasini olib qaramaylik, uning taraqqiyoti ko’p jihatdan
o’tmish tajribasiga mustahkam bog’liq bo’lganligining guvohi bo’lamiz. Bu
ayniqsa, pedagogika fani taraqqiyoti uchun xosdir. Bu masalada biz milliy-
madaniy meros va uni o’zlashtirishga tayanib ish ko’ramiz. Chunki o’tmish
progressiv tajribalariga, metod va usullariga tayanmasdan turib, yosh avlodni
yuksak axloqli qilib tarbiyalash mumkin emas. Prezident I.A.Karimov
ta’kidlaganlaridek, «Tarix millatning haqiqiy tarbiyachisiga aylanib bormoqda.
Buyuk ajdodlarimizning ishlari va jasoratlari tarixiy xotiramizni jonlantirib, yangi
fuqarolik ongini shakllantirmoqda. Axloqiy tarbiya va ibrat manbaiga
aylanmoqda».
Sharq xalqlari ko’p asrlarga borib taqaluvchi madaniyatga ega ekanligi
hammaga ayon. Ana shu madaniy yodgorliklar inson qo’li, aqli, mahorat va
malakasi o’tmishdan qabul qilib olgan hayotiy tajribasi natijasidagina milliy hamda
umuminsoniy qadriyatlarga, san’at va adabiyot asarlariga aylangan demak,
madaniyat o’z-o’zidan paydo bo’lib qolmay, ko’p darajada ta’lim va tarbiya
mevasi sifatida shakllangan.
XI asrda Xorazmda ilm-fan taraqqiy etadi. Xorazm shohi Ma’mun II o’z
saroyiga zabardast olimlarni taklif etadi. U tashkil etgan ―Bayt-ul-hikma‖ -
Donishmandlar uyi tarixda ―Ma’mun akademiyasi‖ deb nom qoldirgan. Bu
akademiyaning rivoj topishida Abu Rayhon Beruniy, Abu Ali ibn Sino, tarixchi
Miskavayx, riyoziyotchi Abu Nasr ibn Iroq, faylasuf Abu Sahl al-Masixiy, tabib
4
Abulxayr Xammor kabi olimlar ilmiy ijod bilan shug’ullanganlar.
Movarounnahr va Xurosonda IX asrlarga kelib ma’naviy ko’tarilish Sharq
Renessansi – Uyg’onish davrining boshlanishga olib keldi.
Movarounnahrda ilm-fan va ma’rifat sohasida o’z xizmatlari bilan
dunyoga mashhur bo’lgan faylasuf va munajjim, matematika, fizika, tibbiyot, tarix,
til va adabiyot, pedagogika sohasida ilmiy merosi bilan nom qoldirgan Muhammad
Muso al-Xorazmiy, Abu Nasr Forobiy, Ahmad al-Farg’oniy, Abu Rayhon Beruniy,
Abu Ali ibn Sino kabi qomusiy olimlar faoliyat olib bordilar. Qomusiy olimlar o’z
ilmiy merosida ta’limiy-axloqiy asarlar yaratishga ham katta e’tibor berib, bu
asarlarda ilgari surilgan g’oyalar insonning ham aqliy, ham axloqiy, estetik va
jismoniy jihatdan kamol topishida, pedagogik fikr taraqqiyotida katta ahamiyatga
ega bo’ldi.
Shuningdek, Sharq uyg’onish davrida sof pedagogik asarlar ham yaratilib,
ta’lim-tarbiyada inson takomilining xususiy va umumiy metodlari haqida o’lmas
ta’limoti bilan nom qoldirgan tarbiyashunos olimlar ham maydonga chiqdi.
Yuqorida tilga olingan mutafakkirlar va ularning o’lmas ma’naviy-madaniy
merosi yosh avlodni yuksak axloqli, mehnatsevarlik, ilmga chanqoqlik, sof
vijdonlilik, ota-onaga va Vatanga muhabbat ruhida tarbiyalash jarayonida muhim
ahamiyatga egadir.
Ushbu dolzarb vazifalardan kelib chiqib, biz tadqiqotimizni «Sharq
mutafakkirlarining pedagogik qarashlari» mavzusida olib bordik.
Tadqiqotning
maqsadi:
Ta’lim-tarbiya
jarayonida
Sharq
mutafakkirlarining pedagogik merosidan foydalanishning didaktik imkoniyatlarini
aniqlash.
Tadqiqotning obekti: Ta’lim-tarbiya jarayonida Sharq mutafakkirlarining
pedagogik merosidan foydalanish jarayoni
Tadqiqotning predmeti: Sharq mutafakkirlarining pedagogik qarashlaridan
ta’lim-tarbiya jarayonida qo’llanilishi
Tadqiqotning metodologik asosi: O’zbekiston Respublikasi uzluksiz ta’lim
tizimining mazmunini belgilab beruvchi direktiv-me’yoriy hujjatlar, xususan,
5
O’zbekiston Respublikasining «Ta’lim to’g’risida» gi Qonuni, «Kadrlar tayyorlash
milliy dasturi», O’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi, Oliy va O’rta
maxsus xalq ta’limi vazirliklari tomonidan qabul qilingan qarorlar, me’yoriy
hujjatlar; O’zbekiston Respublikasi Prezidenti I. A. Karimov tomonidan ta’lim
sohasida ilgari surilgan g’oyalar; Sharq mutafakkirlarining pedagogik qarashlarini
yorituvchi qo’llanmalar; Tadqiqotchi olimlarning ilmiy asarlaridan iborat.
Tadqiqotning vazifalari quyidagicha belgilandi:
1) Sharqda pedagogik fikrlar taraqqiyotining tarixiy bosqichlarini o’rganish;
2) Zamonaviy ta’lim jarayonida sharq mutafakkirlarining pedagogik
qarashlaridan foydalanish ahamiyatini yoritish;
3) Maktabda tarbiyaviy ishlarni tashkil etishda mutafakkirlarning ma’naviy
merosidan foydalanish shakl va vositalarini ishlab chiqish.
6
ASOSIY QISM
1. Sharq uyg’onish davrida ta’lim-tarbiya
Arab xalifaligi, yuz bergan ijtimoiy-siyosiy o’zgarishlar, yagona Islom
dinining tarkib topishi madaniy hayotga ham ta’sir etdi. Madaniy hayotda yuz
bergan ko’tarinkilik ma’naviy hayotda ham o’zgarishlar bo’lishiga olib keldi.
Ana shu ko’tarilish butun Arab xalifaligini, Yaqin va o’rta Sharqni qamrab
olganligi uchun ham Sharq uyg’onish davri deb ataldi. Bu uyg’onish jarayoni IX
asrdan boshlab XV asrlargacha davom etdi.
Arab xalifaligida IX asrda vujudga kelgan Uyg’onish davri xalifalikning
Bag’dod, Damashq, Xalab shaharlarida boshlanib, barcha boshqa xalqlar madaniy
hayotiga tarqalgan, bu esa u davlatlarning ham madaniy rivojlanishga zamin
tayyorlagan. Xalifalik emirilishi jarayonida tashkil topgan mustaqil davlatlardagi
madaniy rivojlanish xalifalik davridagi madaniy rivojlanishning davomi edi.
Xalifa Xorun ar-Rashid davrida (786-833 y.y.) va uning o’g’li al-Ma’mun
davrida Bag’dodda ―Bayt–ul-hikma‖ (―Donishmandlik uyi‖) (hozir Akademiya
ma’nosida) tashkil etiladi. Mazkur Akademiya barcha ilm sohiblarining ilmiy
markaziga aylanadi. Uning qoshida jahon kutubxonasi tashkil etilgan. Akademiya
813-833 yillarda yanada rivojlangan. Akademiya qoshida rasadxona ham bo’lgan,
keyinchalik yangi kutubxona qurilgan. Bog’doddagi mazkur ilm markazi, o’z
navbatida Sharq va g’arbda ilm-fanning taraqqiy etishiga, ma’naviy hayotning
rivojlanishiga ta’sir etgan. Bu o’rinda xalifa al-Ma’munning ilm-fan ravnaqida
ko’rsatgan homiyligini alohida ta’kidlash joiz.
Zero, xalifa al-Ma’mun ilm fanni juda qadrlagan. U IX asr boshlaridan
xalifalikning Xurosondagi noibi bo’lib turganda ham Movarounnahr va
Xurosondagi olimlarni to’plab, ularning ilmiy ijodiga sharoit yaratib bergan. Bular
orasida al-Xorazmiy, al-Xuttaliy, al-Javhariy, al-Farg’oniy, al-Marazviy kabi
vatandosh olimlarimiz ham bo’lgan. Al-Ma’mun xalifalik taxtiga o’tirgach u
olimlarning barchasini Bag’dodga chaqirib oladi va ―Bayt-ul-hikma‖ -
donishmandlik uyi (―Ma’mun akademiyasi‖)da arab olimlari bilan hamkorlikda
ilm-fan ravnaq topadi.
Shuningdek, qadimgi yaratilgan madaniy yodgorliklar, ular xoh yunon, xoh
arab, xoh Movarounnahr va Xuroson xalqining eng qadimgi antik davrlar
madaniyati bo’lsin, Uyg’onish davri madaniyatining yaratilishi va rivojlanishiga
asos bo’lib xizmat qildi.
Agar arablar Markaziy Osiyoni bosib olib, bu erda ilgari mavjud bo’lgan
fan va madaniyat o’choqlarini yo’qotgan bo’lsalar, ko’p o’tmay qadimiy ilmiy
an’ana asta-sekin tiklanib, natijada ilm-fanning etuk siymolari etishib chiqa
boshlaydi. Bularning barchasining bir-biriga qo’shiluvi natijasida Sharqda bir
butun madaniyat tarkib topadi va rivojlana boshlaydi.
Yaqin va o’rta Sharqda, jumladan, Eron, Kavkazorti va Movarounnahrda
savdo aloqalarining rivojlanganligi, ilm-fan, hunarmandchilikning taraqqiy etishi
7
moddiy va madaniy aloqalarning barchasi umumiy rivojlanishga ta’sir etdi. Yaqin
va o’rta Sharq mamlakatlarida madaniy yuksalishga olib kelgan asosiy sabab-
feodal munosabatlarning yangi bosqichi bo’ldi. Bu davr madaniy taraqqiyotida
arab xalifaligiga bo’ysungan mamlakatlarning xo’jalik-iqtisodiy aloqalarining
kuchayishi va buning oqibatida turli madaniyatlar-hind, Movarounnahr, Eron, arab,
Misr, grek-yunon-rim madaniyatlarining yaqindan o’zaro aloqasi va bir-biriga
ta’sir etib borishi katta rol o’ynadi. Haqiqatdan ham bu davrda iqtisodiyot taraqqiy
etdi, qishloq xo’jaligi, hunarmandchilik rivojlandi.
Bu davrda qishloq xo’jaligida foydalaniladigan er maydonlari kengaydi,
ko’plab sug’oriladigan erlar ochildi, sug’orish inshootlari tiklandi, yangilari
qurildi, paxta, zig’ir, kanop ekilib, ularning tolasidan mato to’qildi.
Movarounnahrda, xususan, Xorazm, Urganch, Farg’ona, Samarqand va Buxoro
to’qimachilik mahsulotlari, ayniqsa Samarqand va Buxoro shoyisi dunyoga
mashhur bo’lgan.
Qishloq xo’jaligi va hunarmandchilik, sanoat mahsulotlarining ishlab
chiqarilishi savdoning rivojlanishiga yo’l ochdi. Natijada Yaqin va O’rta Sharq
mamlakatlarining chet davlatlar: Ispaniya, Hindiston, Xitoy, Vizantiya bilan savdo
ishlari ko’lami ortib bordi.
Pireney yarim orolining arablar tomonidan bosib olinishi insoniyat
tarixining yangi sahifalarini ochib berdi. Bu jarayonning, ayniqsa, Ovro’pa uchun
ahamiyati beqiyos bo’ldi. Sharq faqatgina Ovro’po madaniyatining rivojiga ta’sir
etibgina qolmay, balki umuman, Ovro’polik odamning psixologiyasi, tafakkuri,
xarakteri, hayot tarzini tarixiy jarayonni tubdan o’zgartirib yubordi. Bu esa o’z
navbatida matematika, falsafa, astronomiya, tabiiyot, tibbiyot, xulq-odob, turmush
tarzi, ijtimoiy-iqtisodiy hayotiga ta’sir etdi.
X asrdan boshlab Movarounnahr va Xurosonda mustaqil feodal davlatlar–
Tohiriylar, Somoniylar, Qoraxoniylar, G’aznaviylar, Saljuqiylar, Xorazmshohlar
davlatlarining paydo bo’lishida xalifalikning emirilishi ham madaniy hayotning
yanada ravnaq topishiga olib keldi.
Bu davrda pul muomalasi rivojlandi. Jamiyat siyosiy, ijtimoiy-iqtisodiy
hayotidagi o’zgarishlar, albatta madaniy hayotga o’z ta’sirini o’tkazmasdan
qolmaydi.
Somoniylar davlatida Marv, Buxoro, Samarqand va Urganch o’sha
davrning madaniy markazlari sanalardi.
Bu davrda arab tili ilmiy va aloqa tili edi. Maktablarda darslar arab tilida
olib borilar edi. Rasmiy hujjatlar, shariat qoidalari arab tilida yuritilar edi. Ilmiy
asarlar ham arab tilida yozilar edi. X asr o’rtalariga kelib, fors-tojik tilida ham ish
yuritila boshlandi. Ammo hujjatlar, ishlar fors-tojik tilida bo’lsa ham, arab
imlosida yozilar edi.
Bu shaharlardagi maktablarga hatto tevarak-atrofdagi qishloqlardan oddiy
xalq bolalari ham kelib o’qiganligi manbalarda keltiriladi.
O’sha davrda Buxoroda katta kitob bozori bo’lgan. Kitob do’konlarida
olim va fozil kishilar uchrashib, ilmiy muloqot, munozaralar o’tkazganlar. Abu Ali
ibn Sino kitob do’konlaridan birida Forobiyning Aristotel ―Metafizika‖siga yozgan
sharhlarini sotib olganligini tarjimai holida hikoya qiladi.
8
Buxoro amiri saroyida esa yirik kutubxona mavjud bo’lgan.
Amir kutubxonasini o’sha davrdagi Sheroz kutubxonasi bilan bellasha
oladigan yagona kutubxona sifatida tan olganlar.
Somoniylar davrida Rudakiy, Firdavsiy, al-Xorazmiy, al-Farg’oniy, Abu
Rayhon Beruniy va Abu Ali ibn Sino kabi mutafakkirlar ijod etganlar. X asrning
ikkinchi yarmidan tashkil topgan Qoraxoniylar davlatida ham ba’zi xonlar o’z
saroylarida kutubxonalar tashkil etdilar. Bu kutubxonalarda arab va hatto G’arbiy
Yevropa olimlarining asarlari ham mavjud edi. Bu davrda turkiy til shakllanib
bordi. Yusuf Xos Hojib, Mahmud Qoshg’ariy kabi olimlar jahon ahamiyatiga ega
bo’lgan asarlarini yaratdilar. XI asr boshida G’aznaviylar davlati, keyinroq
Saljuqiylar, Xorazmshohlar davlati tashkil topdi. G’aznaviylar davrida ham ilmiy,
ijtimoiy-falsafiy fikrlar rivojlandi. Mahmud G’aznaviy o’z saroyiga juda katta
madaniy boyliklarni to’playdi, olimlarni ilmiy ishga taklif etadi. Jumladan, Abu
Rayhon Beruniyning mashhur ―Hindiston‖ asarini shu erda yaratgan edi.
Saljuqiylar davrida Alp-Arslon Muhammad hokimiyatni boshqarganda
uning vaziri Nizom ul-Mulk o’z davrining mashhur siyosiy arbobi va eng
ma’rifatparvar kishilaridan bo’lgan.
Saljuqiylar hokimiyati harbiylashgan bo’lib, bu hokimiyatning ichki va
tashqi siyosatini Nizom ul-Mulk boshqarar edi. U g’aznaviylar ish uslubiga bir oz
o’zgartirishlar kiritib, hokimiyatni boshqarish uslubini ishlab chiqadi va o’zining
―Siyosatnoma‖ asarini yaratadi (1091-1092 y.y.). Bu asarda davlatni boshqarish
tamoyillari-prinsiplari bayon etiladi. Nizom ul-Mulk maorifni rivojlantirishda katta
xizmat qiladi. 1067 yilda Bag’dodda o’zining shaxsiy jamg’armasiga o’sha
davrning eng mashhur o’quv yurti- ―Nizomiya‖ madrasasini qurdiradi. U olimlar,
din peshvolari, so’fiylarga katta e’tibor berib, g’amxo’rlik qiladi. Uning katta
xizmatlaridan yana biri taqvimni isloh qilgani. U 1074 yili o’rta Sharq
mamlakatlari uchun kalendar-taqvim tuzadiki, bu taqvim hozirgacha eng
takomillashgan kalendarlardan biri hisoblanadi.
XI asrda Xorazmda ilm-fan taraqqiy etadi. Xorazm shohi Ma’mun II o’z
saroyiga zabardast olimlarni taklif etadi. U tashkil etgan ―Bayt-ul-hikma‖ -
Donishmandlar uyi tarixda ―Ma’mun akademiyasi‖ deb nom qoldirgan. Bu
akademiyaning rivoj topishida Abu Rayhon Beruniy, Abu Ali ibn Sino, tarixchi
Miskavayx, riyoziyotchi Abu Nasr ibn Iroq, faylasuf Abu Sahl al-Masixiy, tabib
Abulxayr Xammor kabi olimlar ilmiy ijod bilan shug’ullanganlar. Lekin toj-taxt
uchun kurash natijasida bu ilm dargohi o’z faoliyatini to’xtatib, olimlar tarqab
ketadi.
Movarounnahr va Xurosonda IX asrlarga kelib ma’naviy ko’tarilish Sharq
Renessansi – Uyg’onish davrining boshlanishga olib keldi.
Movarounnahrda ilm-fan va ma’rifat sohasida o’z xizmatlari bilan
dunyoga mashhur bo’lgan faylasuf va munajjim, matematika, fizika, tibbiyot, tarix,
til va adabiyot, pedagogika sohasida ilmiy merosi bilan nom qoldirgan Muhammad
Muso al-Xorazmiy, Abu Nasr Forobiy, Ahmad al-Farg’oniy, Abu Rayhon Beruniy,
Abu Ali ibn Sino kabi qomusiy olimlar faoliyat olib bordilar. Qomusiy olimlar o’z
ilmiy merosida ta’limiy-axloqiy asarlar yaratishga ham katta e’tibor berib, bu
asarlarda ilgari surilgan g’oyalar insonning ham aqliy, ham axloqiy, estetik va
9
jismoniy jihatdan kamol topishida, pedagogik fikr taraqqiyotida katta ahamiyatga
ega bo’ldi.
Shuningdek, Sharq uyg’onish davrida sof pedagogik asarlar ham yaratilib,
ta’lim-tarbiyada inson takomilining xususiy va umumiy metodlari haqida o’lmas
ta’limoti bilan nom qoldirgan tarbiyashunos olimlar ham maydonga chiqdi.
10
2. XIV-XVI asrlarda tarbiya, maktab va pedagogik fikr taraqqiyot
Qariyb bir yarim asr davomida mo’g’ullar istibdodi ostida xonavayron
bo’lgan Movarounnahr xalqi XIV asrning boshlariga kelib mo’g’ul istilochilari
zulmidan qutula boshladi. Movarounnahrda kuchli davlat tuzishga bo’lgan intilish
g’olib keldi. Mo’g’ul istilochilariga qarshi Buxoroda xalq Mahmud Torobiy
boshchiligida qo’zg’oldi, Samarqand va Xurosonda esa Sarbadorlar qo’zg’olonlari
ro’y berdi. Natijada Sarbadorlar uzoq muddat hatto hokimiyatni ham boshqarib
turdilar.
XIV asrning ikkinchi yarmida Movarounnahrning feodal tarqoqligiga
barham berildi, mamlakat mo’g’ul bosqinchilaridan tozalandi. XIV asrning oxiri va
XV asrlarda Markaziy Osiyoda feodal munosabatlar yanada rivoj topa boshladi.
Sohibqiron Temur va dastlabki temuriylar hukmronlik qilgan davr
Movarounnahr tarixida alohida o’rin egallaydi.
Markazlashgan
buyuk
Temur
davlatining
barpo
etilishi
bilan
Movarounnahrda yana fan va madaniyat, maorif qaytadan ravnaq topa boshladi.
Shuning uchun ham XIV asrning ikkinchi yarmi va XV asr tarixda Sharq
Uyg’onish davrining ikkinchi bosqichi deb ataladi. Chunki, bu davr madaniyati o’z
tamoyillari, yo’nalishi, iqtisodiy asosi jihatidan IX-XII asr madaniyatining davomi
sanaladi.
Shu bois XIV asr oxiri va XV asrlarda Movarounnahrdagi Sharq Uyg’onish
davri madaniy ravnaqini IX-XII asrlardagi madaniy rivojlanishidan ajratib olib
ko’rsatish mumkin emas. XIV asrning uchinchi choragi va XV asrda Markaziy
Osiyoda iqtisodiyot, fan va madaniyat o’sdi. Amir Temur hukmronligi davrida
jahonning ko’plab shaharlarida Samarqandga hunarmandlar, olimu fozillar,
san’atkorlar, muhandislar olib kelindi va ularning boy tajribalari, ijodiy
mahoratlaridan ilm- ma’rifat, madaniyat, qurilish jabhalarida keng foydalanildi.
Samarqand va Hirotda madrasalar, kutubxona va rasadxona qurildi. Tibbiyot ilmini
o’rganishga qiziqish yanada kuchaydi. Riyoziyot, falakiyot, jo’g’rofiya, tarix,
adabiyot, falsafa hamda tarbiyashunoslikka oid asarlar yaratildi. Forobiy, Ibn Sino,
Beruniy, Umar Xayyom, Sa’diy meroslarini, shuningdek, yunon-rim madaniyatini
o’rganishga havas kuchaydi.
Shuni ta’kidlash kerakki, Temur va uning izdoshlari, temuriylar davrida fan
va madaniyat rivojlandi. Ayniqsa Samarqand va Hirot shaharlari madaniyat, ilm-
ma’rifat markaziga aylandi.
Amir Temur saltanatni bino qilish va uni mustahkamlash uchun juda katta
xizmat qildi. Ana shunday buyuk xizmatlaridan eng muhimi mamlakatda ta’lim
tizimini rivojlantirish sohasiga qaratilganligi edi. Chunki uning e’tiqodiga ko’ra
bilimdon va tadbirkor insongina mamlkatning rivojlanishiga hissa qo’sha oladi.
Shuning uchun ham sohibqiron bilimli va ishbilarmon, tadbirkor kishilarni
tarbiyalashga katta e’tibor beradi. Bu borada ta’lim tizimining o’ziga xos o’rni
bo’lishi kerakligini anglagan holda maktab va madrasalar qurdiradi. Saltanat
poytaxti Samarqand atrofida o’n ikki bog’ va qasr yaratadi, shahar arki Ko’ksaroy,
uning atrofida esa Bo’stonsaroylar bino etadi. Jome’ masjidi, maqbaralar,
me’moriy yodgorliklar qurdiradi. Bu ishlarga faqat Amirning o’zi emas, uning
11
atrofidagi yaqinlari ham turli madrasalar qurishga bosh-qosh bo’ladilar. Bulardan
Amir Temurning amirlaridan Idigu Temur, mavlono Qutbiddin, umr yo’ldoshi
Saroymulkxonim, nabirasi Muhammad Sultonlar ham madrasalar qurdiradilar.
Madrasalar ma’lum darajada ixtisoslashgan edi. Masalan, boshqaruv
kadrlarni tayyorlash Muhammad Sulton madrasasida, diniy muassasalar uchun
kadrlar tayyorlash mavlono Qutbiddin sadr madrasasi, umumiy mutaxassislar,
ya’ni ziyoli, imom, olim, maktab o’qituvchisi tayyorlashga Idigu Temur,
Saroymulkxonim madrasalari ixtisoslashgan. Lekin ularning hammasida Qur’on,
Hadis, fiqh o’rganilgan. Shuningdek madrasalarning ixtisosligiga ko’ra umumi
aqliya, umumi askariya, umumi ma’muriyalar ham o’rgatilgani haqida ma’lumotlar
bor.
Madrasalarda darslar arab, fors, turkiy (o’zbek) tillarida olib borilgan. Arab
tili grammatikasini o’rgatishga ko’proq vaqt ajratilgan. Shuning uchun Sa’diy
Sheroziyning «Guliston», «Bo’ston», Farididdin Attorning «Mantiq ut-tayr» va
boshqalar ham o’qitilgan.
Har bir madrasaning vaqfnomasida tolibi ilmlar, mudarrislar va boshqa
xodimlarni qabul qilish, o’quv ishlarini yuritish belgilangan
1
.
Ulug’bek zamoniga kelib esa matematika, astronomiya kabi fanlar ayniqsa
rivoj topdi. Tibbiyot, tarix, adabiyot va shular bilan barobar diniy bilimlarning ham
ravnaq topishiga katta e’tibor berildi. Oliy maktab — madrasalar qurildi. Buxoro,
Samarqand va G’ijduvonda qurilgan uch madrasada fan taraqqiyotida ilmiy markaz
bo’lib keldi.
Buxorodagi madrasa peshtoqiga bitilgan quyidagi yozuvlar haligacha
ko’zga yaqqol tashlanadi: «Ilm olmoqqa intilmoq har bir muslim va muslima
uchun qarzu farzdir».
Ulug’bek 1428—1429 yillarda Samarqandda rasadxona qurdiradi. 1437
yilda ana shu rasadxonada «Ko’ragoniy jadvali»ni, ya’ni yulduzlar jadvalini tuzadi.
U yaratgan kutubxonada esa fanning turli sohalariga oid 1500 jild kitob mavjud
edi.
Samarqand shahrida X asrda 17 ta madrasa bo’lib, ularda yirik olimlar dars
bergan bo’lsa, XIV— XV asrlarga kelib ular soni yanada ortdi. Tabobat ilmi, tarix,
adabiyot va san’at ham rivojlandi. Boysunqur Mirzo davrida saroy kutubxonasi
keng rivoj topadi. Uning rahbarligida kitoblarni ro’yxatdan o’tkazish va ilmiy matn
ishlari ham olib borilgan. Firdavsiyning «Shohnoma» asarining shu davrda to’liq
matni tuzilib, miniatyuralar bilan bezatilgan.
Bular XIV asrning ikkinchi yarmi va XV asr Markaziy Osiyo tarixida
uyg’onish davri bo’lib tarixga kirgan deya olishimizga asos bo’la oladi.
Bu davrda o’zbek adabiyotida ham ancha siljish ro’y berib, Atoiy,
Sakkokiy, Haydar Xorazmiy, Durbek va Lutfiylar tomonidan qimmatli asarlar
yaratildi. Shuningdek, tarixiy va adabiy asarlarni o’zbekchaga tarjima qilish ishlari
jonlandi.
1
Валихыжаев Ботурхон. Самарқандда олий таълим—мадрасаи олия—Университет тарихидан
лавҳалар. Абдулла +одирий номидаги халқ мероси нашриёти,Самарқанд,2001.38—47-бетлар
12
Ulug’bek olimlarga homiylik qilib, fan ahlini rag’batlantirdi, uning o’zi,
ayniqsa, astronomiya va matematika fanlari bo’yicha muhim ishlarni amalga
oshirdi. Samarqandda Ulug’bek tomonidan rasadxonaning barpo etilishi va uning
o’sha davr ilmiy markaziga aylanishi muhim voqea hisoblandi. Shu davrda
Samarqandda Qozizoda Rumiy, Jamshid bin Ma’sudi, Mo’yiddin va uning o’g’li
Mansur Koshiy, Ali ibn Muhammad Birjondi va boshqalar ijod etdilar. Hirotda esa
Alisher Navoiy, Abdurahmon Jomiy, ulug’ rassom Behzod, tarixshunos Xondamir,
hattot Sulton Ali Mashhadiy va boshqalar ijodiyot cho’qqilariga ko’tarildilar.
Ulug’bekning shogirdi Aloviddin Ali ibn Muhammad Qushchi
Samarqandiy (1403—1474) o’sha davrda Movarounnahrning madaniy va ilmiy
hayotida katta rol o’ynadi. Astronomiya to’g’risida «Risolai dar falakiyot» degan
kitob yozgan Ali Qushchini o’z davrining Ptolomeyi deyishardi. Uning mazkur
asarida geometrik bilimlarning asoslari bayon qilindi, nuqta, chiziq, yuza, aylana
va shu kabi tushunchalar to’la ta’riflab berildi, tabiiyot fanlari va shuning singarilar
sohasida boshlang’ich bilimlar bayon qilindi. Bu asar hamma narsa oddiy va
murakkab narsalarga bo’linib ta’riflanadi.
Sulton Husayn Boyqaro davrida olimlar va shoirlar Samarqanddan Hirotga
ko’chib o’tdilar. Hirot ilmiy-madaniy markazga aylandi. Alisher Navoiy Hirotda
fan, madaniyat, ma’rifat ishlarini yo’lga qo’yishda, u erni obodonlashtirishda katta
xizmatlar qildi.
Zahiriddin Muhammad Bobur «Boburnoma»da Hirot to’g’risida yozar ekan
butun dunyoda bunday obod shaharni ko’rmaganligini aytadi.
Alisher Navoiy ham masjidlar, madrasalar, hammomlar, kasalxonalar,
hovuz va ko’priklar, rabotlar qurdirgan. U shaharning eng xushhavo joyida barpo
etgan Xalosiya va Ixlosiya binolari guruhi fan, adabiyot, san’atga xizmat qiladigan
madaniy markazga aylangan.
Hirotda Alisher Navoiy bilan birga Abdurahmon Jomiy, Kamoliddin
Behzod, xattotlar — Sulton Ali Mashhadiy, kotib Mir Ali, sozanda —
Qulmuhammad, tarixchilar — Abdurazzoq Samarqandiy, Xondamir va boshqalar
yashab ijod etgan.
Hirotda xattotlik san’ati rivojlangan. Hatto Buxoroda «Hirot yozuvi»
mirzalar, xattotlar tomonidan 1920 yilgacha qo’llanilganini tarixchilar manbalarda
keltiradilar.
Bu davrda Movarounnahrda ham san’at, arxitektura, binokorlik texnikasi
ancha ravnaq topdi. Musiqa, tasviriy san’at, madaniyat, adabiyot, ta’lim-tarbiyaga
oid qator asarlar yaratildi. Hasan Buxoriy Nisoriyning (1556) «Muzakkir al-
ahbob» tazkirasi, Mutribiyning «Tazkira — tush shuaro» (1604—1605)
to’plamlari, tarixiy va adabiy yodgorlik bo’lgan «Boburnoma» o’sha davrda
yaratilgan asarlar orasida o’ziga xos ahamiyat kasb etdi. Amin Ahmad Roziy «Haft
iqlim» («Yetti iqlim») degan geografik bibliografik lug’at tuzdi.
XVI asrda xattotlik san’ati yuksak darajaga etdi. Sulton Ali Mashhadiy,
Mirali Halaviy, Mahmud ibn Is’hoq ash-Shixaybiy va boshqalar ustoz xattot bo’lib
nom qozondilar. Darvesh Muhammad ibn Do’stmuhammad Buxoriy xattotlik
san’atining nazariyasi to’g’risida asar yozdi.
13
Bu davrda bir qator ilm maskanlari bunyod etildi. jumladan: Shayboniyxon
madrasasi, Abdurahim sadr madrasasi, Mirarab madrasasi, masjidi Kalon va
boshqa inshootlarning qurilishi ta’lim-tarbiya jarayonida muhim bosqich bo’ldi.
Aholining savodxonligini oshirish, bolalarga ta’lim-tarbiya berish borasida
ham ma’lum darajada imkoniyatlar yaratildi. Xususiy maktablar yuzaga keldi,
muallim yollab bolalarni uyda o’qitish tadbirlari odat tusiga kirdi.
Shahar va qishloqlarda, ovullarda ochilgan maktablarda bolalarni o’qitish 6
yoshdan boshlandi. Olti yoshli bolalar maktabga borib, alifbeni o’rganar, uning
ayrim harflarini chizishni mashq qilar edilar. O’quvchilar maktablarda savod
chiqarganlaridan keyin madrasaga kirib ham diniy, ham dunyoviy fanlardan bilim
olar edilar.
Shulardan kelib chiqqan holda aytish mumkinki, XIV— XVI asrlarda
Movarounnahrda ta’lim-tarbiya va pedagogik fikrlar yuksak taraqqiyot bosqichiga
ko’tarildi.
Dostları ilə paylaş: |